ศรีสะเกษ - เปิดวงจรปิดนาทีผัวเก่าลั่นไก 11 นัดสังหารโหด 4 ศพ ด้าน เพื่อนบ้านที่ช่วยชีวิตเด็ก 10 ขวบเผยน้องวิ่งมาด้วยความหวาดกลัว พร้อมเปิดคำสะเทือนใจ แม่ และยายตายหมดแล้ว
จากกรณีเมื่อเวลา 21.30 น. วันที่ 22 กรกฎาคม 2567 เกิดเหตุ ผอ.โรงเรียนแห่งหนึ่งในพื้นที่จังหวัดบุรีรัมย์ใช้อาวุธปืนลูกซองยาว 5 นัด บุกยิงอดีตภรรยา สามีใหม่ และครอบครัว เสียชีวิต จำนวน 4 ราย ที่บ้านหลังหนึ่งในบ้านพัฒนา หมู่ 8 ตำบลหนองไผ่ อำเภอเมือง จังหวัดศรีสะเกษ ส่วนผู้ก่อเหตุนั้นได้หลบหนีไป ก่อนพบยิงตัวตายที่อำเภอประโคนชัย จังหวัดบุรีรัมย์ ตามที่มีการนำเสนอข่าวไปก่อนหน้านี้
ความคืบหน้าล่าสุดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผู้สื่อข่าวได้ภาพกล้องวงจรปิดบริเวณรั้วหน้าบ้านที่เกิดเหตุ ซึ่งเวลาจากกล้องวงจรปิดบันทึกเวลา 21.01 น. จะได้ยินเสียงพูดคุยกันระหว่างผู้ก่อเหตุกับคนภายในบ้าน ก่อนที่จะมีเสียงปืนดังขึ้นจำนวน 8 นัด พร้อมกับเสียงร้องของผู้หญิง ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นแม่ของนางสาวดวงเดือน หลังสิ้นเสียงปืน ก็ได้ยินเสียงร้องครวญครางของผู้ชายที่ถูกยิงและมีเสียงปืนดังขึ้นอีกจำนวน 3 นัด รวมเป็น 11 นัด ก่อนที่ทุกอย่างจะเงียบลง หลังจากนั้นกล้องวงจรปิดบริเวณหน้าโรงงาน ซึ่งอยู่ตรงข้ามเยื้องกับที่เกิดเหตุ ในเวลา 21.04 น.เห็นรถของคนร้าย ฮอนด้า ซีวิค สีดำ ซึ่งก่อเหตุเสร็จได้ขับรถมุ่งหน้าออกจากบ้านที่เกิดเหตุออกจากบ้านหมู่บ้าน
ต่อมากล้องวงจรปิดของป้ากบ หรือ นางพวงผยอม ไชยอินทร์ อายุ 47 ปี ซึ่งเป็นร้านค้า ที่เด็ก 10 ขวบ ลูกชายของนางสาวดวงเดือนที่รอดชีวิตจากเหตุการณ์ดังกล่าววิ่งไปหลบซ่อนอยู่ จะเห็นได้ว่าในนาทีที่ 21.12 น. น้องผู้รอดชีวิตได้เดินมาขอความช่วยเหลือจากป้ากบ และหลังจากนั้นทางป้ากบได้แจ้งผู้ใหญ่บ้าน และในนาทีที่ 21.17 น. จะเห็นป้ากบถอยจักรยานยนต์ออกมา และพาน้อง 10 ขวบ ที่รอดชีวิตกลับออกไปดูที่เกิดเหตุอีกครั้ง
ป้ากบเปิดเผยต่อผู้สื่อข่าวว่า ช่วงเกิดเหตุเวลาประมาณ 21.00 น. น้อง 10 ขวบ หรือ (น้อง ฟ นามสมมติ) ได้วิ่งเข้ามาหาตน ด้วยอาการหวาดกลัว ในมือได้ถือโทรศัพท์มือถือ ซึ่งในสายเป็นเบอร์โทรศัพท์ 191 ของตำรวจ พร้อมกับบอกตนว่า ป้า ตอนนี้แม่กับยายตายหมดแล้ว ซึ่งขณะนั้นตนกำลังคุยกับคนในบ้านเกี่ยวกับเรื่องเสียงปืนที่ได้ยิน จึงได้รู้ว่าบ้านของน้อง ฟ เกิดเหตุยิงกัน ซึ่งน้อง ฟ เป็นคนแจ้งตำรวจเอง โดยตำรวจได้ให้คำแนะนำว่าเมื่อสิ้นเสียงปืนค่อยออกมาขอความช่วยเหลือจากคนแถวบ้าน
หลังจากน้อง ฟ ได้มาขอความช่วยเหลือตนจึงได้แจ้งผู้ใหญ่บ้าน และให้น้อง ฟ นั่งพักสักครู่ ก่อนที่จะถอยจักรยานยนต์ออกไปเพื่อพาน้อง ฟ กลับไปดูที่เกิดเหตุอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ ซึ่งตนไม่ได้ยินเสียงปืนแต่อย่างใด แต่เป็นชาวบ้านที่ไปหาปลาได้ยินเสียงปืน หลังจากที่ตนได้พาน้อง ฟ ออกไปดูที่เกิดเหตุก็พากลับมาที่บ้านของตนอีกครั้ง โดยน้อง ฟ ก็นั่งรอจนกระทั่งในเวลาประมาณ 03.00 น.ของวันที่ 23 กรกฎาคม 2567 น้าของน้อง ฟ ซึ่งอยู่ที่จังหวัดนครราชสีมาเดินทางมารับน้อง ฟ ไป ซึ่งถือว่าน้อง ฟ เป็นคนที่มีสติดีเป็นอย่างมาก ที่เอาตัวรอดจากเหตุการณ์ในครั้งนี้
