นครสวรรค์ - ยังไม่มีทีท่าสลดสำนึกผิด..7 โจ๋นครสวรรค์ พร้อมผู้ปกครอง เข้าพบตำรวจเมืองนครสวรรค์ตามหมายเรียกแล้ว หลังก่อเหตุอหังการยกพวกรุมสหบาทา-ไล่ฟันหนุ่มรุ่นบาดเจ็บเกือบตายหน้าห้างฯ ชื่อดังเปิดใหม่ แถมถามพ่อคู่กรณี “มองหน้าทำไม” ซ้ำอีก
กรณีวัยรุ่น 2 คน คือ นายชัยพร และนายนัทธพงศ์ ทั้งคู่อายุ 16 ปี เป็นนักศึกษา ระดับ ปวช.ของสถาบันชื่อดังแห่งหนึ่งในพื้นที่ อ.เมืองนครสวรรค์ ถูกรุมสหบาทา-ไล่ฟัน ได้รับบาดเจ็บเกือบตายบริเวณหน้าห้างสรรพสินค้าใหญ่เปิดใหม่ของนครสวรรค์ และได้เข้าแจ้งความต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.เมืองนครสวรรค์ เมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมานั้น
ซึ่งอยู่ในสภาพบาดเจ็บจากการถูกรุมทำร้ายที่หน้าห้างชื่อดังแห่งหนึ่งในพื้นที่ อ.เมือง จ.นครสวรรค์ โดยในโพสต์ดังกล่าวได้มีการระบุข้อความเอาไว้ว่า “ไม่สนับสนุนความรุนแรงทุกกรณี เหตุเด็กวัยรุ่นรุมทำร้าย ผู้เสียหายไม่เคยรู้จักและไม่มีปัญหาใดๆ มาก่อนแต่กลับโดนรุมทำร้าย ขอความเห็นใจลูกชายโดนรุมทำร้ายโดนฟันและโดนรุมกระทืบ ที่หน้าห้างนครสวรรค์ ทั้งๆ ที่ไม่รู้จักกันมาก่อน ต้องทำกันขนาดนี้เลยเหรอ ทำไมเด็กเดี๋ยวนี้ช่างโหดร้ายจัง หวังว่าพี่ตำรวจนครสวรรค์คงจะจับได้ในเร็ววันนะคะ” จนภายหลังทราบชื่อผู้บาดเจ็บที่เป็นเยาวชน 2 ราย
รายงานข่าวแจ้งว่า ล่าสุดชุดสืบสวนของ สภ.เมืองนครสวรรค์ได้ไล่ตรวจสอบกล้องวงจรปิดและทะเบียนตามหาเบาะแสกลุ่มผู้ก่อเหตุ จนเป็นที่มาของการออกหมายเรียกกลุ่มวัยรุ่นทั้ง 7 คน ซึ่งเป็นเยาวชนอายุตั้งแต่ 16-20 ปี ซึ่งได้เดินทางเข้ามอบตัวที่ สภ.เมืองนครสวรรค์ พร้อมผู้ปกครองแล้ว
เบื้องต้นได้ยอมรับว่าก่อเหตุจริงและมีเยาวชนในกลุ่มอายุ 17 ปี เป็นคนลงมือฟันคู่กรณี สาเหตุแค่มองหน้ากันตามที่เสนอข่าวไปแล้ว
ด้านคดี เจ้าหน้าที่จะส่งตัวเยาวชนทั้งหมดไปที่สำนักงานอัยการให้สหวิชาชีพได้สอบเพิ่มเติมและรอผลใบรับรองแพทย์ถึงจะแจ้งข้อกล่าวหาเยาวชนกลุ่มนี้ได้
ขณะที่นายพิทยา อายุ 37 ปี พ่อของนายนัทธพงศ์ เยาวชนที่ถูกอาวุธมีดฟันเข้าที่บริเวณแขนข้างซ้ายเป็นแผลยาวแต่ไม่ลึกมาก ซึ่งได้เดินทางมาสังเกตการณ์และสอบถามกลุ่มวัยรุ่นถึงสาเหตุกลับถูกวัยรุ่นถามกลับว่า..มองหน้าทำไม โดยกลุ่มวัยรุ่นไม่มีทีท่าจะสลดต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
นายพิทยาได้ยืนยันว่าถึงจะเป็นเยาวชนตนเองก็จะขอดำเนินคดีให้ถึงที่สุด เพราะรับไม่ได้ที่กลุ่มวัยรุ่นเหล่านี้ทำร้ายคนอื่น เพียงแค่ถูกมองหน้ากันเท่านั้น ถ้าปล่อยกันแบบนี้แล้วสังคมจะอยู่กันอย่างไร จึงขอดำเนินคดีให้ถึงที่สุดไม่มีการยอมความแต่อย่างใด
