เชียงใหม่ - จนท.อุทยานแห่งชาติดอยสุเทพ-ปุยลาดตระเวนกลางดึกพบ “ลิงลม” อยู่ในศาลาริมทางถนนขึ้นดอยสุเทพ คาดมีผู้แอบนำมาปล่อยทิ้งไว้เพราะกลัวความผิดตามกฎหมาย เนื่องจากเป็นสัตว์ป่าคุ้มครองเสี่ยงสูญพันธุ์ และห้ามเลี้ยง เบื้องต้นเข้าแจ้งความต่อตำรวจไว้เป็นหลักฐานแล้ว พร้อมส่งตัวตรวจสุขภาพที่คลินิกสัตว์ป่า เพื่อพิจารณาดำเนินการส่งต่อสถานีเพาะเลี้ยงสัตว์ป่าหรือปล่อยคืนสู่ธรรมชาติต่อไป
รายงานจากจังหวัดเชียงใหม่แจ้งว่า เมื่อคืนวันที่ 12 ส.ค. 66 เวลาประมาณ 22.30 น. เจ้าหน้าที่ด่านตรวจที่ 1 (ห้วยแก้ว) อุทยานแห่งชาติดอยสุเทพ-ปุย ออกตรวจตามเส้นทางหลวงแผ่นดินถนนศรีวิชัยทางขึ้นดอยสุเทพ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ โดยระหว่างที่ตรวจตราบริเวณน้ำตกวังบัวบาน พบลิงลม หรือ นางอาย เพศผู้ จำนวน 1 ตัว กำลังคลานอยู่บนพื้นในศาลาริมทาง จึงได้ตรวจสอบและนำลิงลมตัวดังกล่าวกลับไปตรวจสุขภาพเบื้องต้นที่บริเวณที่ทำการอุทยานแห่งชาติดอยสุเทพ-ปุย
ทั้งนี้ นายภูพิชิต ช่วยบำรุง หัวหน้าอุทยานแห่งชาติดอยสุเทพ-ปุย เปิดเผยว่า ลิงลมที่พบนั้นคาดว่าอาจจะมีผู้ที่ครอบครองจากการซื้อขายในตลาดค้าขายสัตว์ป่าผิดกฎหมายแอบนำมาเลี้ยงแล้วหลุดจากกรง หรืออาจจะแอบนำมาปล่อยเนื่องจากกลัวความผิด ซึ่งเมื่อวันที่ 13 ส.ค. 66 เจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติดอยสุเทพ-ปุย ได้ไปแจ้งความไว้ที่สถานีตำรวจภูธรภูพิงคราชนิเวศน์ เพื่อเป็นหลักฐานและเร่งตามตัวผู้ที่นำลิงลมมาปล่อย รวมทั้งติดตามขบวนการลักลอบค้าสัตว์ป่าสงวนออนไลน์ จากนั้นได้นำลิงลมตัวดังกล่าวส่งไปไว้ที่คลินิกสัตว์ป่า ส่วนอนุรักษ์สัตว์ป่า สำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่ 16 เพื่อดำเนินการตรวจสุขภาพ ก่อนพิจารณาดำเนินการส่งต่อสถานีเพาะเลี้ยงสัตว์ป่าหรือปล่อยคืนสู่ธรรมชาติต่อไป
สำหรับ ลิงลม หรือ นางอาย เป็นสัตว์ป่าคุ้มครองประเภท สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ลำดับที่ 151 ตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2562 และบัญชีชนิดอนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศซึ่งชนิดสัตว์ป่าและพืชป่าที่ใกล้สูญพันธุ์ (Cites) ในบัญชีหมายเลข 2 อยู่ในสถานะที่เสี่ยงที่จะสูญพันธุ์ (Vulnerable) โดย IUCN และเป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง ไม่สามารถเลี้ยงได้ตามกฎหมาย และไม่ได้อยู่ในบัญชีรายชื่อชนิดพันธุ์ที่สามารถขออนุญาตเพาะพันธุ์สัตว์ป่าคุ้มครองได้ นั่นคือไม่สามารถเลี้ยงได้อย่างเด็ดขาด
ลิงลม หรือนางอาย (Slow Loris) เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนม อยู่ในวงศ์ Lorisidae ในอันดับไพรเมต (Primates) และเป็นสัตว์ประเภทลิงชนิดเดียวของโลกที่มีพิษในตัว พบได้ในป่าของภูมิภาคเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยลิงลมในประเทศไทยพบได้ 2 ชนิดพันธุ์ (Species) คือ ลิงลมเหนือ (Nycticebus bengalensis) และ ลิงลมใต้ (Nycticebus coucang) ซึ่งลิงลมมีลักษณะรูปร่างเล็ก ขนนุ่ม สั้น หนาเป็นปุย มีเส้นสีน้ำตาลเข้มจากหัวไปตลอดแนวสันหลัง หน้าสั้น ตาโตกลม ใบหูเล็กจมอยู่ในขน และไม่มีหาง
ส่วนพฤติกรรมการหากินนั้น จะหากินบนต้นไม้ โดยเฉพาะในเวลากลางคืน และมักออกหากินตัวเดียว ยกเว้นในช่วงที่มีลูกอ่อน ลิงลมจะให้ลูกเกาะติดอกไปด้วย และในเวลากลางวันลิงลมจะซ่อนตัว โดยใช้ใบไม้หรืออยู่ในโพรงไม้เพื่อหลบแสงแดด แม้ภายนอกลิงลมจะมีหน้าตาน่ารัก ตาโต ดูไม่มีพิษภัย แต่ความจริงแล้ว ลิงลมมีฟันและเขี้ยวที่แหลมคมเพื่อใช้กัดเหยื่อจนถึงแก่ชีวิต โดยลิงลมจะเลียที่ต่อมพิษที่หลั่งจากต่อมใต้รักแร้ก่อนกัดไปที่เหยื่อ เพื่อให้สารพิษผสมกับน้ำลายก่อนกัด ซึ่งจะทำให้แผลที่เกิดขึ้นในตัวเหยื่อหายช้า และกลายเป็นหลุมเนื้อตายในที่สุด และหากลิงลมกัดคน พิษของมันจะทำให้เกิดอาการแพ้รุนแรงจนถึงขั้นเสียชีวิตได้
