ระยอง - เกลี้ยงในพริบตา “ตู้ปันน้ำใจ” ทั้งในระะยอง-ฉะเชิงเทรา พบผู้ใจบุญนำสิ่งขอมาเติมให้ไม่ถึง 10 นาที มีชาวบ้านที่เดือดร้อนทั้งคนไทย ต่างด้าว คนขับซาเล้งแห่โกยจนหมด ทำให้คนมาทีหลังแทบไม่มีอะไรให้หยิบฉวย
วันนี้ (13 พ.ค.) ผู้สื่อข่าวได้ตระเวนตรวจสอบบรรยากาศการให้และรับของชาว จ.ระยอง เพื่อช่วยเหลือผู้เดือดร้อนจากพิษโควิด-19 โดยเฉพาะการนำสิ่งของมาใส่ “ตู้ปันน้ำใจ” ของผู้ใจบุญในพื้นที่ต่างๆ พบว่ายังคงเป็นไปอย่างคึกคัก โดยเฉพาะที่บริเวณด้านหน้าวิทยาลัยเทคนิคระยอง ถนนตากสินมหาราช อ.เมืองระยอง ซึ่ง ว่าที่ ร.ต.ชูชีพ อรุณเหลือง ผู้อำนวยการ ได้นำข้าวสาร อาหารแห้ง น้ำมันพืช น้ำปลา ปลากระป๋อง บะหมี่สำเร็จรูป และข้าวกล่องใส่ใน “ตู้ปันน้ำใจ” ที่ตั้งอยู่ด้านหน้าวิทยาลัย โดยพบว่ามีประชาชนจำนวนมากทยอยเข้ามาหยิบสิ่งของตลอดทั้งวัน
เช่นเดียวกับ “ตู้ปันน้ำใจ” ที่หน้าสถานีขนส่งผู้โดยสารแห่งที่ 1 (เก่า) ศูนย์การค้า ต.ท่าประดู่ อ.เมืองระยอง ที่ในวันนี้สิ่งของต่างๆ ที่อยู่ภายในตู้มีประชาชนเข้ามาหยิบไปจนหมด
จากการสอบถามชาวบ้านใกล้เคียงทราบว่า หลังมีผู้ใจบุญนำสิ่งของใส่ตู้ได้ไม่เกิน 10 นาที ก็จะมีกลุ่มแรงงานต่างด้าวเข้ามาขนสิ่งของในตู้ไปจนหมด ไม่เว้นแม้แต่ “ตู้ปัน น้ำใจ” ที่ตั้งอยู่บริเวณตลาดสตาร์ ก็อยู่ในภาวะว่างเปล่าเช่นเดียวกัน โดยมีกลุ่มคนขับ ซาเล้งเข้ามานำสิ่งของจากตู้ไปจนหมดเช่นกัน
ส่วนที่วัดมาบตาพุด พระภิกษุภายในวัดได้ช่วยกันจัดสิ่งของแบ่งเป็นชุดเพื่อนำไปใส่ไว้ใน “ตู้ปันน้ำใจ” เพื่อให้ประชาชนได้เข้ามาหยิบไปคนละ 1 ชุด ซึ่งพบว่ามีประชาชนผู้เดือดร้อนเข้ามาหยิบสิ่งของประทังชีวิตตลอดทั้งวัน เช่นเดียวกับผู้ใจบุญที่ทยอยนำสิ่งของมามอบให้แก่วัดเพื่อแบ่งปัน
“ตู้ปันน้ำใจ” เมืองแปดริ้วของหมดใน 10 นาที มาทีหลังได้แค่มาม่า 2 ซอง
ด้าน “ตู้ปันน้ำใจ” ซึ่งตั้งอยู่ริมรั้วหน้าเทศบาลเมืองฉะเชิงเทรา วันนี้พบว่ามีชาวบ้านหมุนเวียนกันเข้ามาหยิบสิ่งของตลอดทั้งวัน ทำให้สิ่งของต่างๆ ที่ผู้ใจบุญนำมาแบ่งปันไว้ในตู้แทบไม่เหลืออะไร ทำให้ นายกลยุทธ ฉายแสง นายกเทศมนตรี ต้องนำทีมงานและผู้บริหาร รวมทั้งภาคเอกชน ช่วยกันนำข้าวของที่จำเป็นมาใส่เพื่อแบ่งปันให้แก่ผู้ยากไร้ และผู้ที่ได้รับผลกระทบจากการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 ให้ได้รับอย่างทั่วถึง
แต่จากการสังเกตของผู้สื่อข่าว พบว่า หลังมีการนำสิ่งของเติมในตู้ได้เพียงไม่นานก็จะมีชาวบ้านเข้ามาหยิบสิ่งของไปจนเกือบหมดเช่นเคย ทำให้ชาวบ้านผู้เดือดร้อนที่มาทีหลังไม่เหลือสิ่งใดให้หยิบฉวยเพื่อบรรเทาความทุกข์ยาก และบางรายได้เพียงมาม่าแค่ 2 ซองเท่านั้น
