อุบลราชธานี - วงการกู้ภัยเมืองอุบลสุดอาลัยการจากไปของนายมนตรี บู่คำ หรือ “ป๋าแสง” ประธาน อปพร.ที่ช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วมจนนาทีสุดท้ายของชีวิตด้วยอาการกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด รองปลัด มท.ร่วมอาลัย
รายงานข่าวแจ้งว่า ได้เกิดเรื่องเศร้าสลดขึ้นในวงการกู้ภัยเมืองอุบลราชธานี โดยเมื่อเวลา 10.00 น. วันที่ 1 ต.ค.ที่ผ่านมา นายมนตรี บู่คำ หรือป๋าแสง ประธานบริหารกิจการประสานงาน อปพร.จังหวัดอุบลราชธานี และเป็นผู้ประสานงานชุดเรือช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วมของจังหวัด ได้เสียชีวิตอย่างสงบ หลังเกิดอาการหมดสติและหัวใจหยุดเต้นขณะเตรียมเรือท้องแบนเข้าช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วมในพื้นที่อำเภอเมืองอุบลราชธานี และอำเภอวารินชำราบ ที่บริเวณท่าน้ำตลาดใหญ่ เมื่อวันที่ 27 กันยายนที่ผ่านมา
เจ้าหน้าที่ อปพร.ที่อยู่ในเหตุการณ์ได้ช่วยกันทำ CPR ก่อนรีบส่งตัวเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์อุบลราชธานี แต่ป๋าแสงได้เสียชีวิตด้วยอาการกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดในช่วงสายวันที่ 1 ต.ค.ที่ผ่านมา
ต่อมาช่วงเย็นวันเดียวกัน ญาตินายมนตรี พร้อมลูกศิษย์ในวงการกู้ภัยได้นำร่างของนายมนตรีมาตั้งสวดพระอภิธรรมที่วัดแจ้ง ตำบลในเมือง อำเภอเมืองอุบลราชธานี มีนายบุญธรรม เลิศสุขีเกษม รองปลัดกระทรวงมหาดไทย เป็นประธาน นายสฤษดิ์ วิฑูรย์ ผู้ว่าราชการจังหวัดอุบลราชธานี และหัวหน้าส่วนราชการร่วมเคารพศพ โดยจะมีการสวดพระอภิธรรมตามประเพณี และฌาปนกิจในวันอาทิตย์ที่ 6 ต.ค.นี้
สำหรับนายมนตรี บู่คำ หรือป๋าแสง ปัจจุบันอายุ 63 ปี เข้าสู่วงการอาสาสมัคร อปพร.เมื่อปี 2541 เป็นบุคคลที่เสียสละทั้งกาย ใจ และทรัพย์ส่วนตัวในการช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติต่างๆ อีกทั้งยังเป็นวิทยากรในการอบรมกู้ภัย การใช้เรือยนต์ เรือท้องแบน เจ็ตสกี จนได้รับรางวัลเชิดชูทรงเกียรติหลายรางวัล การสูญเสียครั้งนี้ นายมนตรีถูกยกย่องให้เป็นอีกหนึ่งฮีโร่ของคนอุบลที่ทำหน้าที่จนวินาทีสุดท้าย
น.ส.นิ่มจุฑาทิพ บู่คำ อายุ 32 ปี บุตรสาว เล่าว่า พ่อได้ลงพื้นที่ช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัยทุกวันตั้งแต่วันที่ 28 สิงหาคม จนถึงวันที่ 27 กันยายน ทำให้ได้พักผ่อนน้อยมาตลอด 1 เดือน ด้วยความที่อายุมาก มีโรคประจำตัวทั้งโรคความดัน เบาหวาน ซึ่งอาการแน่นหน้าอกเริ่มแสดงออกมาตั้งแต่ปลายปี 2560 แต่ก็ได้ดูแลตัวเองด้วยการตรวจสุขภาพตลอด
น.ส.นิ่มจุฑาทิพบอกอีกว่า ดูภายนอกแล้วพ่อเป็นคนแข็งแรง ซึ่งก็ไม่คิดว่าพ่อจะมาจากไปอย่างรวดเร็วแบบนี้ แต่อย่างไรก็ตามครอบครัวรักและภูมิใจในตัวของพ่อและสิ่งที่พ่อรักในการได้ออกไปช่วยเหลือผู้อื่นที่ประสบภัยต่างๆ พวกตนที่เป็นลูกหลานจะเก็บความภาคภูมิใจไว้ไปตลอด
