ด.ช.นพดล วิเศษศรี หกล้ม และถูกเพื่อนนักเรียนในศูนย์เด็กเล็กฯ เหยียบซ้ำจนขาหัก เข้ารับการรักษาที่ รพ.กาฬสินธุ์ เข้าเฝือกนานถึง 22 วัน แต่เมื่อถอดเฝือกออกแล้วยังเดินไม่ได้ และเด็กเองก็ทุกข์ทรมานกับการเจ็บปวด มักจะร้องไห้อยู่ตลอดเวลา แม้กายภาพบำบัดนานร่วม 3 วัน ก็ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ขาเริ่มลีบ และเล็กลง
ทุกวันนี้ ด.ช.นพดล อาศัยอยู่กับยายที่ตาบอด ขณะที่ตาก็ติดเหล้างอมแงม ส่วนแม่ติดคุกคดียาเสพติด ชีวิตความเป็นอยู่แร้นแค้น หาเช้ากินค่ำ รายได้มาจากการเก็บผัก เก็บฝืนและของป่าไปขาย ได้บ้างไม่ได้บ้าง