xs
xsm
sm
md
lg

สุดเวทนา! สองผัวเมียบุรีรัมย์ สามีเป็นอัมพาตถูกนายจ้างไล่ออก ทำเพิงซุกหัวนอน-ขอข้าววัดประทังชีวิต

เผยแพร่:   ปรับปรุง:   โดย: MGR Online

สองผัวเมียชาวบุรีรัมย์อาชีพรับจ้างเฝ้าสวน เมื่อสามีเป็นอัมพาตถูกนายจ้างไล่ออก มาทำเพิงริมลำห้วยสาธารณะซุกหัวนอน และอาศัยขอข้าววัดกินประทังชีวิต  วอนภาครัฐและผู้ใจบุญช่วยเหลือ วันนี้ ( 31 ม.ค.)
บุรีรัมย์ - สุดเวทนา! สองสามีภรรยาทิ้งบ้านเกิดมาตระเวนรับจ้างเฝ้าสวนที่ จ.บุรีรัมย์ ได้ค่าแรงคนละ 100 บาทต่อวัน เคราะห์ซ้ำปลายปี 59 สามีประสบอุบัติเหตุรถล้มกลายเป็นอัมพาตช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ถูกนายจ้างไล่ออกจากสวน ต้องพาสามีที่เป็นอัมพาตติดเตียงไปทำเพิงริมลำห้วยสาธารณะซุกหัวนอน และอาศัยขอข้าววัดกินประทังชีวิต วอนภาครัฐและผู้ใจบุญช่วยเหลือ


วันนี้ (31 ม.ค.) ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งจากชาวบ้านว่า มีสองสามีภรรยาต้องอาศัยในเพิงเล็กๆ ที่ทำขึ้นเองข้างริมลำห้วยชุมเห็ด ต.ชุมเห็ด อ.เมือง จ.บุรีรัมย์ ทั้งที่สามีนอนป่วยติดเตียงเป็นอัมพาตช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เป็นที่น่าเวทนาสงสารแก่ผู้พบเห็น

ผู้สื่อข่าวจึงได้เดินทางไปตรวจสอบตามที่ได้รับแจ้ง โดยทางเข้า-ออกค่อนข้างลำบาก เมื่อไปถึงบริเวณริมลำห้วยชุมเห็ด หมู่ 17 บ้านชุมทอง ซึ่งเป็นที่สาธารณะอยู่ในพื้นที่รับผิดชอบของเทศบาลเมืองชุมเห็ด พบกับนายวีระพล พรเพชร อายุ 45 ปี อยู่ในสภาพนอนป่วยเป็นอัมพาตอยู่บนเตียงที่ทางโรงพยาบาลบริจาคให้ ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ โดยมีเพิงเล็กๆ ที่ทำจากเศษผ้าใบสำหรับกันแดดกันฝนชั่วคราว และมีพลาสติกพันรอบเตียงสำหรับกันยุง และแมลงเท่านั้น

สอบถาม นางยุภา วากาบายาชิ อายุ 46 ปี ผู้เป็นภรรยาที่คอยดูแลสามีอย่างใกล้ชิด บอกว่า เมื่อประมาณปี 2558 ตนกับสามีได้มารับจ้างเฝ้าสวนให้กับนายจ้างคนหนึ่งในหมู่บ้านชุมทองดังกล่าว โดยนายจ้างให้ค่าแรงคนละ 100 บาทต่อวัน จะทำหน้าที่ตัดต้นไม้ถางหญ้าในสวนไม่ให้รกร้าง และให้อาหารปลาที่เลี้ยงไว้ในบ่อ โดยให้พักอาศัยอยู่ในบ้านร้างที่สร้างไว้ภายในสวนดังกล่าวแต่ไม่มีน้ำไม่มีไฟ ด้วยความที่ไม่มีทางเลือกอยากมีงานทำขอแค่มีที่ให้หลับนอนก็พอ


จากนั้นทำหน้าที่เฝ้าสวนให้กับนายจ้างมาตลอด กระทั่งเมื่อเดือน ต.ค. 2559 ที่ผ่านมา สามีเกิดประสบอุบัติเหตุรถจักรยานยนต์ล้มต้องผ่าตัดสมองนอนรักษาอยู่ที่โรงพยาบาลนานถึง 3 เดือน หลังออกจากโรงพยาบาลกลับมาอยู่ที่สวนดังกล่าวเหมือนเดิม แต่อยู่ได้สักพักนายจ้างซึ่งเป็นเจ้าของสวนมาบอกให้ย้ายออกเพราะอยู่ไปก็ทำงานอะไรไม่ได้และไม่อยากให้มาตายในที่ดินของตัวเอง

ตนพยายามขอร้องนายจ้างขอเวลาหาที่อยู่ใหม่แล้วจะย้าย แต่นายจ้างไม่ยอม บอกหากไม่ออกจะเอาตำรวจมาไล่ จึงตัดสินใจไปขอแรงจากชาวบ้านในละแวกใกล้เคียงให้มาช่วยขนข้าวของ เตียงคนป่วยที่โรงพยาบาลบริจาคให้ และใช้รถเข็นเข็นสามีออกจากสวนมาทำเพิงพักชั่วคราวอยู่ริมลำห้วยเป็นที่ซุกหัวนอนมาประมาณ 1 สัปดาห์แล้วเพราะไม่มีที่อยู่อาศัยเป็นของตัวเองเนื่องจากทิ้งบ้านเกิดมาหลายปีแล้ว

นางยุภาเล่าด้วยความน้อยใจอีกว่า หากลำพังตนคนเดียวคงจะไม่ลำบากเท่าไหร่เพราะสามารถไปทำงานรับจ้างหรืออาศัยนอนที่ไหนก็ได้ แต่สงสารสามีที่เป็นอัมพาตช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ทุกวันนี้ต้องให้อาหารทางสายยาง ทั้งต้องคอยป้อนข้าว ป้อนน้ำ ดูดเสมหะให้อยู่ตลอด และต้องไปหาหมอที่โรงพยาบาลตามนัดเป็นระยะๆ ส่วนตนทุกวันนี้ไปรับจ้างล้างจานทำความสะอาดที่วัดเพื่อขอข้าวปลาอาหารจากวัดมากินประทังชีวิต เพราะไม่สามารถทำงานไกลๆ ได้เนื่องจากไม่มีใครดูแลสามี บางครั้งมีผู้ใจบุญให้เงินมาซื้อนมและผ้าอ้อมสำเร็จรูปให้สามีบ้าง

“สิ่งที่อยากได้ความช่วยเหลือมากที่สุดตอนนี้คืออยากได้ที่พักอาศัยที่ดีกว่านี้ เพราะเพิงที่อยู่ตอนนี้ไม่รู้จะพังวันไหน และอยากได้นมมาไว้ป้อนสามี” นางยุภากล่าวในตอนท้าย


ด้าน นายเลิศ ศาลาจารย์ รองประธานสภาเทศบาลเมืองชุมเห็ด ได้กล่าวภายหลังเดินทางไปดูสภาพความเป็นอยู่ของสองสามีภรรยาดังกล่าวว่า เบื้องต้นได้ประสานขอความช่วยเหลือไปยังเทศบาลฯ แล้วว่าจะสามารถช่วยเหลืออะไรได้บ้าง โดยเฉพาะเรื่องที่อยู่อาศัยเพราะเห็นสภาพแล้วน่าเวทนามาก เพราะเป็นผู้ป่วยติดเตียงช่วยเหลือตัวเองไม่ได้

ทั้งนี้อยากฝากถึงผู้ใจบุญหรือผู้มีจิตศรัทธาที่ต้องการจะช่วยเหลือสองสามีภรรยา สามารถติดต่อได้ที่ หมายเลขโทรศัพท์ 08-1660-2615 รองประธานสภาฯ หรือเบอร์ 06-2138-9575 ประธานชุมชนบ้านชุมทอง หรือสามารถบริจาคได้ที่ชื่อบัญชี นางยุภา วากาบายาชิ หมายเลขบัญชี 020183721719 บัญชีเงินฝากเผื่อเรียก ธนาคารออมสิน สาขาบุรีรัมย์




กำลังโหลดความคิดเห็น