เลย - อีกกรณีตัวอย่างพ่อพิมพ์ของชาติที่ อ.ผาขาว จ.เลย สละเวลาส่วนตัวช่วงเย็นหลังเลิกสอนจากโรงเรียนประจำชั้นมัธยมเป็นครูจิตอาสาสอนดนตรี-ร้องเพลงให้เด็กชั้นประถมโรงเรียนใกล้เคียง เผยโรงเรียนในชนบทยังขาดแคลนครูสอนศิลปะ-ดนตรีอีกมาก ภูมิใจที่ได้ถ่ายทอดความรู้ให้เด็กแม้ไม่มีค่าตอบแทน
ไพบูลย์ แสงเดือน หรือที่เด็กๆ เรียกว่า “ครูหนุ่ม” ถือเป็นพ่อพิมพ์ตัวอย่างที่หาได้ยากในยุคดิจิตอล ที่ “ครูวิชาชีพ” ส่วนใหญ่มักใช้เวลาว่างหารายได้เสริมจากการรับจ้างสอนพิเศษทั้งสอนส่วนตัวและสอนตามโรงเรียนกวดวิชา แต่สำหรับครูไพบูลย์เลือกใช้เวลาส่วนตัวหลังเลิกสอนลูกศิษย์โรงเรียนประจำในชั้นมัธยมในช่วงค่ำของทุกวันไปเป็นครูจิตอาสาสอนวิชาดนตรี-ขับร้องให้เด็กชั้นประถมศึกษาในอีกโรงเรียนหนึ่งที่ขึ้นอยู่คนละสังกัด
นายไพบูลย์ แสงเดือน เล่าว่า ปัจจุบันเป็นคุณครูสอนประจำอยู่ที่โรงเรียนสันติวิทยาสรรพ์ อ.ผาขาว จ.เลย สพม.19 รับมอบหมายให้สอนเด็กนักเรียนในระดับมัธยมศึกษาปีที่ 4-6 ที่สอนรายวิชาภาษาไทย และดนตรี ในแต่ละวันช่วงพักเที่ยงจะซ้อมดนตรีให้แก่เด็กๆ เพราะในชั่วโมงเรียนมีเวลาไม่มากพอที่จะสอนเด็กให้ได้เล่นเครื่องดนตรี
อย่างไรก็ตาม ตนได้รับการขอร้องจากคุณครู สิรินี สุนทราวิรัตน์ ครูชำนาญการพิเศษ อายุ 59 ปี ที่ใกล้เกษียณ โรงเรียนประถมศึกษาที่อยู่ใกล้ๆ กัน คือ โรงเรียนบ้านพวยเด้ง สพป.เลย 2 ให้เป็นจิตอาสาไปช่วยสอนเด็กๆ ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6 เพื่อฝึกร้องเพลง ฝึกซ้อมไว้ในการทำกิจกรรมต่างๆ ของโรงเรียน โดยใช้เวลาว่างหลังจากเลิกสอนที่โรงเรียนประจำคือที่โรงเรียนสันติวิทยาสรรพ์
ตนจะเดินทางไปช่วยสอนนักเรียนประถมที่นั่นในช่วงเวลา 16.00-18.00 น.ประมาณ 2 ชั่วโมง โดยไม่รับค่าตอบแทนใดๆ เป็นการสอนด้วยจิตอาสา สละเวลาพักผ่อนส่วนตัวเพื่อสอนเด็กให้ได้ความรู้ด้านการขับร้อง เนื่องจากในพื้นที่ท้องถิ่นบริเวณนี้ครูที่สอนในระดับประถมด้านดนตรี ศิลปะนั้นมีน้อย หรือว่ายังขาดแคลนก็ว่าได้
“คุณครูสิรินีคงเห็นความสามารถของผม จึงขอให้ไปช่วยสอนเด็กที่โรงเรียนหลังเลิกเรียน ซึ่งก่อนนี้ผมก็เคยพาเด็กนักเรียนโรงเรียนสันติวิทยาสรรพ์ไปประกวดร้องเพลงเวทีต่างๆ ออกทีวี ซึ่งได้รางวัลบ้างไม่ได้บ้าง ก็เลยอยากให้ไปช่วยสอนฝึกหัดเด็กระดับประถมที่นั่น” นายไพบูลย์กล่าว และเล่าต่ออีกว่า
สำหรับการเรียนการสอนในช่วงเย็นหลังเลิกเรียนของเด็กๆ ในโรงเรียนบ้านพวยเด้ง นั้นจะสอนนักเรียนให้ฝึกการออกเสียง การหายใจ การใช้ลมจากท้อง การเอื้อน และเทคนิคการร้องคาราโอเกะ และการร้องเพลงให้ถูกจังหวะ
ร่วม 2 เดือนที่ได้ฝึกสอนเด็กชั้นประถมของโรงเรียนบ้านพวยเด้ง ถือว่าเด็กๆ มีพัฒนาการที่ดี น่าพอใจ เด็กๆ เรียนรู้ได้เร็ว ในฐานะครูผู้สอนรู้สึกภูมิใจและหายเหนื่อย อยากให้เด็กได้เรียนรู้ในสิ่งที่พวกเขาสนใจและตั้งใจจะเรียน และบอกกับตัวเองว่าขอเป็นครูจิตอาสาสอนเด็กเช่นนี้ต่อไป
