บุรีรัมย์ - สุดแปลกผู้ใหญ่บ้านสายโท 8 เหนือ จ.บุรีรัมย์ จัดงานศพอาลัย “เจ้าบุญเหลือ” หมูป่าแสนรู้ ที่เลี้ยงมานานกว่า 15 ปีจนเกิดความรักผูกพันเหมือนสมาชิกในครอบครัว โดยมี “สัสดีอำเภอบ้านกรวด” เป็นประธานและนิมนต์พระสวดอภิธรรมส่งดวงวิญญาณ ก่อนบรรจุโลงไม้ฝังดินหลังบ้าน เหมือนงานศพคนเสียชีวิตทั่วไป เจ้าของเผยเสียใจเหมือนสูญเสียคนในครอบครัว หากภพหน้ามีจริงขอให้เกิดมาเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน
วันนี้ ( 6 ต.ค.) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นายสังคม สุนทรพระ อายุ 44 ปี ผู้ใหญ่บ้าน บ้านสายโท 8 เหนือ ต.จันทบเพชร อ.บ้านกรวด จ.บุรีรัมย์ พร้อมนางเลียม นาบำรุง อายุ 39 ปี ภรรยา และครอบครัว ได้ร่วมกันจัดงานศพให้กับ "เจ้าบุญเหลือ" หมูป่าแสนรู้ เพศผู้อายุ 15 ปี ที่บ้านเลขที่ 147 ม.8 บ้านสายโท 8 เหนือ ต.จันทบเพชร อ.บ้านกรวด
หลังหมูป่าตัวดังกล่าวได้ล้มตายลง เมื่อเวลาประมาณ 19.00 น.วันที่ 4 ต.ค. โดยไม่ทราบสาเหตุ อาจเนื่องด้วยน้ำหนักที่มากกว่า 200 กิโลกรัม และครบอายุขัย แต่ด้วยความรักความผูกผัน เจ้าของจึงจัดงานศพให้กับเจ้าบุญเหลือ โดยบรรยากาศภายในงานเหมือนกับการจัดงานศพคนเสียชีวิตทั่วไป
โดยทางเจ้าภาพได้มีการเชิญ พ.ต.ชาตรี สมานทอง สัสดีอำเภอบ้านกรวด มาเป็นประธานงานศพ พร้อมนิมนต์พระสงฆ์มาสวดอภิธรรมศพให้กับเจ้าบุญเหลือ ทั้งมีข้าราชการทหาร เพื่อนบ้านใกล้เคียง และประชาชนที่ทราบข่าว มาร่วมงานสวดอภิธรรมแสดงความอาลัยจำนวนมาก
จากนั้นเจ้าของพร้อมผู้มาร่วมงานได้ร่วมกันบรรจุซากของเจ้าบุญเหลือใส่ในโลงไม้ที่เจ้าของสั่งทำขึ้นเป็นพิเศษ เคลื่อนไปทำพิธีฝังที่บริเวณหลังบ้าน และมีการจุดประทัดส่งดวงวิญญาณด้วย
นางเลียม นาบำรุง เจ้าของหมูป่าแสนรู้ บอกว่า เมื่อก่อนเลี้ยงหมูป่า 2 ตัวเป็นพ่อพันธุ์กับแม่พันธุ์ ต่อมาได้ตกลูกทั้งหมด 8 ตัว เบื้องต้นขายไป 2 ตัว และประกอบอาหาร 2 ตัว พอลูกหมูที่เหลือในคอก 4 ตัว มีอายุได้ประมาณ 8 เดือน ก็จะจับทำเป็นอาหารในงานบวชของน้องชาย แต่พอถึงวันงานสามารถจับลูกหมูได้เพียง 3 ตัว อีก 1 ตัว กระโดดหนีออกจากคอก กระทั่งเสร็จงานจึงจับมาใส่คอกไว้พอถึงงานขึ้นบ้านใหม่จะจับทำอาหารในงานอีก แต่ไม่สามารถจับได้เหมือนเคย จึงตัดสินใจเลี้ยงไว้และตั้งชื่อให้ว่า“เจ้าบุญเหลือ” เพราะเวลาจะจับทำอาหารทีไรก็จะรอดทุกที
จากนั้นเห็นเจ้าบุญเหลือสามารถใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับสุนัขที่เลี้ยงไว้ได้เหมือนสัตว์เลี้ยงทั่วไป ประกอบกับเป็นหมูแสนรู้เวลาพูดอะไรก็แสดงอาการคล้ายกับเข้าใจ ไปไหนจะเดินตามทุกคนในครอบครัวจึงเกิดความรักความผูกพัน คล้ายกับเจ้าบุญเหลือ เป็นสมาชิกคนหนึ่งในครอบครัว พอเจ้าบุญเหลือล้มอาจจะด้วยครบอายุขัย คนในครอบครัวจึงจัดงานศพให้เหมือนกับงานศพของคน เพื่อแสดงความรักอาลัยที่มีต่อเจ้าบุญเหลือและหากชาติหน้ามีจริงก็อยากให้เจ้าบุญเหลือเกิดมาเป็นมนุษย์ และเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน