อุดรธานี - ประชาชนชาวเมืองอุดรธานีทุกหมู่เหล่าร่วมงานวันที่ระลึกการตั้งเมืองอุดรธานีครบ 122 ปี ร่วมทำบุญตักบาตร บายศรีสู่ขวัญเมือง พร้อมรำบวงสรวง น้อมรำลึกถึงพระเกียรติคุณ “กรมหลวงประจักษ์ศิลปาคม” ผู้ก่อตั้งเมืองอุดรธานี
เมื่อวันที่ 18 ม.ค. 58 ที่ผ่านมา นายพลากร สุวรรณรัตน์ องคมนตรี ได้เป็นประธานประกอบพิธีวันที่ระลึกการตั้งเมือง “อุดรธานี” ครบ 122 ปี โดยมีทายาทราชนิกุล “ทองใหญ่” และนายนพวัชร สิงห์ศักดา ผู้ว่าราชการจังหวัดอุดรธานี นำหัวหน้าส่วนราชการทุกภาคส่วน องค์กรภาคเอกชน และประชาชนชาวอุดรธานีร่วมงานจำนวนมาก ณ พระอนุสาวรีย์ พลตรี พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงประจักษ์ศิลปาคม
โดยพิธีวันที่ระลึกการตั้งเมืองอุดรธานีครบ 122 ปี ประจำปีนี้ ได้จัดให้ทำบุญตักบาตรพระสงฆ์ 123 รูป ถวายพานพุ่มดอกไม้ สักการะพระอนุสาวรีย์ฯ ทำพิธีบายศรีสู่ขวัญบ้านสู่ขวัญเมือง และการรำบวงสรวงจากสตรีชาวอุดรธานี โดยปีนี้มีสตรีร่วมรำไม่ต่ำกว่า 20,000 คน เพื่อน้อมรำลึกถึงพระเกียรติคุณ และเพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ประชาชนชาวจังหวัดอุดรธานี
ทั้งนี้ พลตรี พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงประจักษ์ศิลปาคม เป็นพระราชโอรสองค์ที่ 15 ในพระบาทสมโจพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวราชการที่ 4 กับเจ้าจอมมารดาสังวาล ประสูติเมื่อวันที่ 5 เมษายน 2399 มีพระนามเดิมว่าพระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้าชายทองกองก้อนใหญ่ พระองค์ทรงเป็นต้นราชสกุลทองใหญ่ เมื่อรัตนโกสินทร์ศก 112 ซึ่งตรงกับปี พ.ศ. 2436 ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ไทยเกิดกรณีพิพาทเรื่องดินแดนกับประเทศผรั่งเศส โดยฝรั่งเศสได้ส่งเรือรบเข้ามาปิดปากแม่น้ำเจ้าพระยา และบีบบังคับให้ไทยยกดินแดนฝั่งซ้ายของแม่น้ำโขง อันได้แก่บริเวณประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวในปัจจุบันให้แก้ฝรั่งเศส โดยไทยจะต้องมีกองกำลังทหารในรัศมี 25 กิโลเมตรบนฝั่งฟากตะวันตกของแม่น้ำโขง ในขณะนั้น พลตรี พระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมหลวงประจักษ์ศิลปาคม ดำรงตำแหน่งข้าหลวงต่างพระองค์ ผู้สำเร็จราชการมณฑลฝ่ายเหนือ มีกองบัญชาการตั้งอยู่ ณ เมืองหนองคาย จำเป็นต้องทรงย้ายที่ตั้งกองบัญชาลงมาทางใต้และมาตั้ง ณ บ้านเดื่อหมากแข้ง เมื่อวันที่ 18 มกราคม 2436 และได้รับการพัฒนาจนกลายเป็นจังหวัดอุดรธานีในปัจจุบัน
พลตรี พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงประจักษ์ศิลปาคม ขณะยังมีพระชนม์ชีพทรงเป็นนักการทหาร นักปกครองที่ปรีชาสามารถยิ่งพระองค์หนึ่ง และทรงเชี่ยวชาญในศิลปะวิทยาการหลายแขนงทั้งการช่าง ด้านกวีนิพนธ์ การคลัง และยังทรงรับราชการในตำแหน่งสำคัญๆ อาทิ ทรงดำรงตำแหน่งผู้บังคับบัญชาการทหารกรมทหารล้อมพระราชวัง แม่ทัพใหญ่ฝ่ายใต้ ยกกำลังไปปราบปรามพวกฮ่อ ณ มณฑลลาวพวน ผู้บังคับราชการทหารประจำซองในพระบรมมหาราชวัง และองคมนตรีสำหรับตำแหน่งสุดท้ายในชีวิตของพระองค์ ทรงรับตำแหน่งเสนาบดีกระทรวงกลาโหม พร้อมกับรั้งตำแหน้งผู้บัญชาการทหารเรือ พระองค์ทรงสิ้นพระชนม์ด้วยโรคอันตะพิการ เมื่อวันที่ 25 มกราคม 2467 รวมสิริชันษาได้ 68 ชันษา
