พบหมูป่าแสนรู้! ช่วยเจ้าของเลี้ยงควาย เล็มหญ้าแทนกินรำ

นครพนม - หมูป่าแสนรู้ที่ อ.บ้านแพง ช่วยเจ้าของเลี้ยงควายเป็นประจำทุกวัน ซ้ำเลียนแบบพฤติกรรมควายทุกอย่าง ทั้งลงเล่นน้ำ เล็มหญ้าแทนกินรำ

รายงานข่าวแจ้งว่า ที่บ้านหนองสาหร่าย หมู่ 2 ต.พนอม อ.ท่าอุเทน จ.นครพนม มีหมูแสนรู้คอยทำหน้าที่ช่วยเจ้าของเลี้ยงควาย สร้างความประหลาดใจแก่ชาวบ้านที่พบเห็นเป็นอย่างมาก ต่างรักและเอ็นดูกันทั้งหมู่บ้าน

วันนี้( 19 ส.ค.) ผู้สื่อข่าวเดินทางไปตรวจสอบที่บ้านเลขที่ 64 บ้านหนองสาหร่าย หมู่ 2 บ้านของนายปั่น แพงสาร อายุ 63 ปี ใต้ถุนบ้านดัดแปลงเป็นคอกเลี้ยงควาย 17 ตัว ใกล้กันพบหมูป่าเพศเมียสีดำอายุ 2 ปี น้ำหนัก 100 กิโลกรัม นอนเฝ้าเป็นเพื่อนควาย ชนิดที่ว่าควายเดินไปไหนก็จะเดินตามไปด้วย สร้างความฉงนแก่คนที่พบเห็น

น.ส.รัฐนันท์ แพงสาร อายุ 37 ปี บุตรสาวนายปั่น เจ้าของบ้านเล่าว่า เมื่อ 2 ปีเศษที่ผ่านมาได้พาบุตรชายวัย 4 ขวบ ไปเดินจับจ่ายสินค้าตลาดนัดไทย-ลาว ริมฝั่งโขง อ.ท่าอุเทน พบแม่ค้าชาวลาวนำลูกหมูกี้หรือหมูป่ามาขาย บุตรชายรบเร้าขอซื้อไปเลี้ยงในราคา 1,700 บาท หลังเลี้ยงได้ 3-4 เดือนปรากฏว่าลูกหมูตัวนี้เติบโตกว่าหมูกี้ คาดว่าน่าจะเป็นพันธุ์ผสมระหว่างหมูป่ากับหมู่บ้าน

โดยหลังผสมพันธุ์ได้ออกลูกหมูออกมารวม 8 ตัว ตาย 2 ตัว เหลือ 6 ตัว แต่มีตัวหนึ่งลักษณะแปลกกว่าตัวอื่นๆ คือ มีเส้นสีดำผสมสีแดงข้างลำตัว จึงเก็บเฉพาะตัวนี้เลี้ยงไว้ ส่วนที่เหลือขายจนหมดเล้า ก่อนตั้งชื่อลูกหมูเพศเมียสีประหลาดตัวนี้ว่า “นางออด”

ช่วง 2-3 เดือนที่ผ่านมาได้สังเกตเห็นความผิดปกติเมื่อเทียบกับลูกหมูทั่วไป หลังพบว่าทุกครั้งที่บิดาเปิดคอกควายในรุ่งเช้าเวลาประมาณ 06.00 น. นางออดจะเดินตามหลังควายออกไปด้วยทุกครั้ง เมื่อไล่กลับก็ยังไม่สนใจ เดินตามตื๊อตลอด จึงปล่อยเลยตามเลย

ระหว่างที่ควายลงนาก็สังเกตเห็นว่าถ้าควายทำแบบไหน นางออดจะเลียนแบบพฤติกรรมของควายเสมอ เช่นควายลงเล่นน้ำก็เล่นตาม ควายเล็มหญ้าก็เล็มตาม จนกลายเป็นหมูที่เล็มหญ้าแทนรำไปแล้ว

ด้านนายปั่นกล่าวว่า บางครั้งฝูงควายว่ายน้ำไปไกล ลูกหมูแสนรู้ตัวนี้ก็จะทำหน้าที่ไล่ต้อนเข้าฝั่ง ส่วนขากลับเข้าคอกช่วง 17.00-18.00 น. หากควายตัวไหนเข้าคอกยังไม่ครบนางออดจะออกตามหาทันที เมื่อพบจะใช้ปากไล่กัดที่ขา หลังทำหน้าที่เสร็จจะเดินไปเล่นในสวนยางของชาวบ้านละแวกใกล้เคียงแล้วเดินกลับเข้าคอกเอง

“ที่ผ่านมาไม่มีใครคิดทำอันตรายหมูตัวนี้ ตรงข้ามกลับรักและเอ็นดูในความแสนรู้ แม้แต่สัตว์ต่างสายพันธุ์เช่นสุนัขก็ไม่เคยเห่าไล่ ตกค่ำนางออดก็จะกลับมาเข้าคอกนอนข้างควายที่ตนจัดที่ไว้ให้ ซึ่งเป็นภาพชินตาของชาวบ้านละแวกนี้ไปแล้ว”