ศูนย์ข่าวศรีราชา - น้องกาน วัย 2 ขวบ 7 เดือน สมองโตมโหฬาร นอนเป็นเจ้าชายนิทราในห้องเช่าแคบๆ พ่อ แม่ และครอบครัว รอความหวัง วอนคนใจบุญ และโรงพยาบาลที่มีแพทย์ เทคโนโลยีทันสมัยเข้าช่วยเหลือ
วันที่ 25 ธ.ค. นางอัมพร อ่วมประเสริฐ อายุ 44 ปี พร้อม ด.ช.ราชันย์ อ่วมประเสริฐ บุตรชายวัย 7 ขวบ และด.ญ.ขวัญฤดี อ่วมฤดี บุตรสาววัย 4 ขวบ ได้เข้าเปิดเผยกับผู้สื่อข่าวถึงอาการของ ด.ช.นพกร อ่วมประเสริฐ หรือน้องกาน บุตรชายวัย 2 ขวบ 7 เดือน คนสุดท้องที่ล้มป่วยด้วยโรคสมองบวมแต่กำเนิด ที่ได้เพียงแต่นอนรอผู้ใจบุญมาช่วยเหลือ อยู่ภายในห้องแถวเช่าแคบๆ หมายเลข 12 เลขที่ 82/95 ซ. เทพบูรพา ม.5 ต.สัตหีบ อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี
น.ส.อัมพรเปิดเผยว่า หลังคลอด น้องกาน บุตรชายคนสุดท้อง เมื่อวันที่ 20 เม.ย.52 ที่โรงพยาบาลกิโลเมตรที่ 10 ต.พลูตาหลวง อ.สัตหีบ เมื่อลืมตาดูโลกก็มีความผิดปกติเป็นเด็กที่มีศีรษะนิ่ม จากนั้นประมาณ 1 เดือน ศีรษะก็เริ่มโตขึ้นเรื่อยๆ จนมีขนาดใหญ่เท่าที่เห็น จึงได้นำตัวเข้ารักษายังโรงพยาบาลกิโลเมตรที่ 10 แต่โรงพยาบาลไม่สามารถรักษาโรคดังกล่าวได้ จึงส่งตัวไปรักษาต่อยัง โรงพยาบาลจังหวัดชลบุรี โดยใช้บัตร 30 บาท เป็นค่าใช้จ่ายในการรักษา
จากการตรวจของแพทย์ และผลการเอกเซรย์ ระบุว่า น้องกานได้ป่วยเป็นโรคสมองบวม หรือมีน้ำในสมองมากกว่าปกติ แพทย์ของทางโรงพยาบาลได้เรียกไปพบพร้อมบอกให้ครอบครัวทำใจเนื่องจากไม่มีหนทางรักษาให้หายได้ จึงได้รับตัวกลับมาดูแลที่ห้องเช่า
จากวันนั้นเป็นเวลานานกว่า 1 ปีที่น้องกานต้องใช้ชีวิตอยู่แต่บนที่นอน ไม่สามารถอุ้มพาไปไหน และได้เห็นโลกภายนอกเหมือนคนทั่วไป เนื่องจากศีรษะมีขนาดใหญ่ และมีน้ำหนักมาก ส่วนด้านสุขภาพโดยทั่วไปแข็งแรงดี เว้นแต่เวลาที่มีอาการปวดศีรษะจะมีอาการเกร็งไปทั้งตัว ที่ผ่านมาทุกคนในครอบครัวต่างให้การดูแลเป็นอย่างดีด้วยความรัก และความเอาใจใส่ โดยเฉพาะ นายปราโมทย์ อ่วมประเสริฐ อายุ 43 ปี ผู้เป็นพ่อ ซึ่งเป็นเสาหลักของครอบครัว ปัจจุบันทำงานเป็นเจ้าหน้าที่ขับรถ ของทางเทศบาลตำบลเขตอุดมศักดิ์ แม้รายได้เพียง 6,500 บาท ก็ดิ้นรนหาลำไพ่เสริมมาเลี้ยงดูลูกทุกคนไม่ให้อดให้อยาก
เวลานี้ทุกคนในครอบครัวต่างมีความหวังที่จะให้น้องกานหายจากโรคร้ายนี้ และมีโอกาสกลับมาใช้ชีวิตได้อย่างปกติ จึงตัดสินใจติดต่อผ่านผู้สื่อข่าวในการเป็นสื่อกลาง ขอความช่วยเหลือไปยังโรงพยาบาลต่างๆ ที่มีใจบุญ พร้อมรับน้องกานเป็นคนไข้ และให้การรักษา ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร ก็พร้อมที่จะยอมรับ ดีกว่าต้องให้น้องกานนอนอย่างไร้ความหวัง อยู่อย่างทุกข์ทรมาน นอนรอความตายเท่านั้น
