ญาติโวย รพ.ไม่ใส่ใจดูแลรักษาทำเหยื่อเขี้ยวโกลเด้นเสียชีวิต

ศูนย์ข่าวศรีราชา - ญาติเหยื่อเขี้ยวโกลเด้นเผยวอนพยาบาลให้ทำการรักษาพ่อเพราะมีโรคประจำตัว และเสียเลือดมาก แต่ถูกปฎิเสธการให้เลือด ไม่รับพักรักษาตัวในโรงพยาบาล แถมบอกแค่แผลถูกหมากัด เพียงฉีดยากันบาดทะยัก ก่อนช๊อคคาห้องน้ำโรงพยาบาล ต้องพาพ่อไปรักษาโรงพยาบาลอื่น ๆ แพทย์ระบุเสียชีวิตเพราะเสียเลือดมาก

จากกรณีที่นายมานะ เทศฤทธิ์ อายุ 51 ปี อยู่บ้านเลขที่ 64/36 ซอยบ่อนไก่ ม.5 ต.สัตหีบ อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี ถูกสุนัขชื่อ ปีเตอร์ พันธุ์ โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ ผสม รอมาดอ วัย 3 ปี กัดที่แขนขวาจำนวนหลายแห่งในสภาพโชกเลือด ตามร่างกายมีบาดแผลเหวอะหวะ ก่อนถูกนำตัวส่งห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลของรัฐแห่งหนึ่งในอำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี แต่ปรากฏว่า นายมานะ เทศฤทธิ์ ได้ถูกญาตินำตัวส่งรักษาตัวที่โรงพยาบาลอื่น ๆ และมาเสียชีวิตในที่สุด ตามที่เป็นข่าวนั้น

ล่าสุด ผู้สื่อข่าวได้รับการร้องเรียนจาก นายมานพ เทศฤทธิ์ หรืออิฐ อายุ 20 ปี ซึ่งเป็นบุตรชาย ถึงสาเหตุของการเสียชีวิตของ นายมานะ เทศฤทธิ์ อายุ 51 ปี ผู้เป็นบิดา ว่าหลังจากที่ทุกคนทราบว่าพ่อเสียชีวิต ทำให้ญาติทุกคนเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ถ้าทางเจ้าหน้าที่ แพทย์ พยาบาล ที่ประจำในห้องฉุกเฉินให้ความสนใจ ไม่ใส่ใจ หรือรับฟังเหตุผล และคำขอร้องของญาติ กรณีที่พ่อมีโรคประจำตัว เป็นโรคตับ และเสียเลือดมากมาจากที่เกิดเหตุก็คงจะไม่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้นอย่างแน่นอน

พอฉีดยาแก้โรคบาดทะยัก ทำแผล ก็แจ้งให้ญาติพากลับบ้าน โดยที่ไม่ได้ใส่ใจหรือวิเคราะห์อาการ ว่าอาการหนัก หน้าซีด ตัวซีดเหลือง หมดแรง และขณะที่พาพ่อเข้าห้องน้ำโรงพยาบาล พ่อได้เกิดอาการช๊อคหมดสติ จึงได้ขอความช่วยเหลือจากพนักงานในโรงพยาบาลช่วยพยุงออกมา จึงได้ขอความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่หน่วยกู้ภัยระยอง ให้นำรถไปส่งรักษาตัวที่โรงพยาบาล สัตหีบ กิโล 10 ต.พลูตาหลวง อ.สัตหีบ

หลังจากได้พาพ่อไปส่งรักษาตัวที่โรงพยาบาล สัตหีบ กิโล 10 แพทย์ได้ให้การช่วยเหลือด้วยการ ให้น้ำเกลือ และเลือด แต่ด้วยอาการที่ทรุดหนักของคนป่วย แพทย์จึงได้นำรถพยาบาลส่งรักษาต่อที่ ห้องฉุกเฉิน โรงพยาบาลชลบุรี พร้อมระบุว่ามีอาการเสียเลือดมาก และติดเชื้อในกระแสเลือด บริเวณที่มีบาดแผลถูกสุนัขกัด และเสียชีวิตในเวลาต่อมา

ส่วนทางด้าน นางสมปอง รอดคร้าม อายุ 43 ปี ผู้เป็นแม่ กล่าวว่า ก่อนที่สามีจะหมดลมหายใจ ได้สั่งทุกคนไว้ว่า ไม่ให้นำเจ้าปีเตอร์ไปปล่อย หรือทำร้าย ขอให้เลี้ยงต่อไป เพราะเลี้ยงมาแต่เล็กก็มีความผูกพัน ถ้าเป็นอะไรไปก็ถือเป็นเคราะห์กรรมที่สร้างกันมา จะได้หมดเวรหมดกรรมซึ่งกันและกัน ซึ่งทำให้ทุกคนยินยอมที่จะเลี้ยงเจ้าปีเตอร์ต่อไปอย่างดี ส่วนความรู้สึกการสูญเสียสามีครั้งนี้ คงต้องตำหนิการทำงานของเจ้าหน้าที่โรงพยาบาล ที่ไม่ใส่ใจกับคนป่วย ไม่ยอมพิจารณาถึงเหตุผล และการบอกเล่าของญาติที่วิงวอนแล้ว ก็ยังได้รับการปฎิเสธมาอย่างสิ้นเชิง และตัดทอนด้วยวาจาที่ไม่สุภาพอีกด้วย