กาฬสินธุ์ - 2 แรงงานชาวกาฬสินธุ์ กลับจากลิเบียเดินทางเข้ารายงานตัวกับแรงงาน จ.กาฬสินธุ์ เผยเพิ่งเดินทางไปเพียง 1 เดือนเสียค่าใช้จ่ายไปกว่า 100,000 บาท และยังไม่ได้รับค่าแรง ขอเป็นหนี้แต่ไม่กลับไปประเทศลิเบียอีกเนื่องจากเกรงไม่ปลอดภัย
วันนี้ (7 มี.ค.) เวลา 09.30 น. ที่สำนักงานแรงงานจังหวัดกาฬสินธุ์ ชั้น 2 ศาลากลางจังหวัด นายสมจิตร วิธีกลาง อายุ 47 ปี อยู่บ้านเลขที่ 121 หมู่ที่ 9 ตำบลโนนนาจาน อำเภอนาคู จังหวัดกาฬสินธุ์ และนายกัมพล สุริโยชัย อายุ 36 ปี อยู่บ้านเลขที่ 191 หมู่ที่ 2 ตำบลจุมจัง อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ สองแรงงานไทยที่ไปทำงานประเทศลิเบีย ได้เดินทางมาบันทึกปากคำรายงานตัวต่อ น.ส.ทิพวรรณ จันทร์ชนะ แรงงานจังหวัดกาฬสินธุ์ หลังจากเดินทางไปทำงานที่ประเทศลิเบียได้เพียง 1 เดือนเศษ แต่ต้องเดินทางกลับอย่างกะทันหันเนื่องจากเหตุจลาจลภายในประเทศที่ทวีความรุนแรงขึ้น
นายสมจิตร วิธีกลาง กล่าวว่า ตนเองและเพื่อนชาวไทยรวมทั้งหมด 27 คน เป็นชาวจังหวัดกาฬสินธุ์ 3 คน คือ ตน นายกัมพล และอีกรายเป็นชาวอำเภอสมเด็จ ได้เดินทางไปทำงานที่ประเทศลิเบีย โดยก่อนหน้านั้นตนได้จ่ายค่าดำเนินการให้บริษัทจัดหางานแห่งหนึ่งเป็นจำนวนเงินประมาณ 100,000-120,000 บาท และเดินทางไปประเทศลิเบียเมื่อวันที่ 25 ธันวาคม 2553 โดยทำงานก่อสร้างถนนในเมืองเบงกาซี ค่าจ้าง 560 เหรียญ หรือประมาณ 10,000 กว่าบาทต่อเดือน มีระยะเวลาสัญญาจ้าง 2 ปี เพิ่งเริ่มทำงานได้เพียง 1 เดือนเศษเท่านั้น
อีกทั้งค่าแรงก็ยังไม่ได้รับ โดยในแต่ละวันพวกตนจะพักอยู่ในแคมป์คนงานไม่ได้ออกไปไหน จึงไม่ได้รับรู้ข่าวสารใดๆ ทั้งสิ้น จนกระทั่งเหตุการณ์เริ่มทวีความรุนแรงขึ้น ได้มีตัวแทนจากบริษัทจัดหางานที่พวกตนทำสัญญาไว้มาที่แคมป์พร้อมกับพาพวกตนทั้ง 27 คน ออกมาจากที่แคมป์ที่พัก โดยสารเครื่องบินจากเมืองเบงกาซีมาลงที่ประเทศอียิปต์ และต่อเครื่องมาลงสนามบินสุวรรณภูมิ
ซึ่งเมื่อพวกตนเดินทางมาถึงบ้านเกิดก็ได้ทราบข่าวว่าที่เมืองเบงกาซีเกิดการจลาจลอย่างหนัก ส่วนบริษัทก็รับปากว่าจะหางานให้ทำในประเทศใหม่เพื่อให้ครบตามกำหนดสัญญาที่ตกลงกันไว้
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าทางบริษัทจะให้ไปทำงานที่ประเทศลิเบียอีกครั้ง ตนและนายกัมพลก็จะไม่กลับไปอย่างแน่นอน เนื่องจากหวั่นเกรงความปลอดภัยอยู่บ้านเราดีกว่า
วันนี้ (7 มี.ค.) เวลา 09.30 น. ที่สำนักงานแรงงานจังหวัดกาฬสินธุ์ ชั้น 2 ศาลากลางจังหวัด นายสมจิตร วิธีกลาง อายุ 47 ปี อยู่บ้านเลขที่ 121 หมู่ที่ 9 ตำบลโนนนาจาน อำเภอนาคู จังหวัดกาฬสินธุ์ และนายกัมพล สุริโยชัย อายุ 36 ปี อยู่บ้านเลขที่ 191 หมู่ที่ 2 ตำบลจุมจัง อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ สองแรงงานไทยที่ไปทำงานประเทศลิเบีย ได้เดินทางมาบันทึกปากคำรายงานตัวต่อ น.ส.ทิพวรรณ จันทร์ชนะ แรงงานจังหวัดกาฬสินธุ์ หลังจากเดินทางไปทำงานที่ประเทศลิเบียได้เพียง 1 เดือนเศษ แต่ต้องเดินทางกลับอย่างกะทันหันเนื่องจากเหตุจลาจลภายในประเทศที่ทวีความรุนแรงขึ้น
นายสมจิตร วิธีกลาง กล่าวว่า ตนเองและเพื่อนชาวไทยรวมทั้งหมด 27 คน เป็นชาวจังหวัดกาฬสินธุ์ 3 คน คือ ตน นายกัมพล และอีกรายเป็นชาวอำเภอสมเด็จ ได้เดินทางไปทำงานที่ประเทศลิเบีย โดยก่อนหน้านั้นตนได้จ่ายค่าดำเนินการให้บริษัทจัดหางานแห่งหนึ่งเป็นจำนวนเงินประมาณ 100,000-120,000 บาท และเดินทางไปประเทศลิเบียเมื่อวันที่ 25 ธันวาคม 2553 โดยทำงานก่อสร้างถนนในเมืองเบงกาซี ค่าจ้าง 560 เหรียญ หรือประมาณ 10,000 กว่าบาทต่อเดือน มีระยะเวลาสัญญาจ้าง 2 ปี เพิ่งเริ่มทำงานได้เพียง 1 เดือนเศษเท่านั้น
อีกทั้งค่าแรงก็ยังไม่ได้รับ โดยในแต่ละวันพวกตนจะพักอยู่ในแคมป์คนงานไม่ได้ออกไปไหน จึงไม่ได้รับรู้ข่าวสารใดๆ ทั้งสิ้น จนกระทั่งเหตุการณ์เริ่มทวีความรุนแรงขึ้น ได้มีตัวแทนจากบริษัทจัดหางานที่พวกตนทำสัญญาไว้มาที่แคมป์พร้อมกับพาพวกตนทั้ง 27 คน ออกมาจากที่แคมป์ที่พัก โดยสารเครื่องบินจากเมืองเบงกาซีมาลงที่ประเทศอียิปต์ และต่อเครื่องมาลงสนามบินสุวรรณภูมิ
ซึ่งเมื่อพวกตนเดินทางมาถึงบ้านเกิดก็ได้ทราบข่าวว่าที่เมืองเบงกาซีเกิดการจลาจลอย่างหนัก ส่วนบริษัทก็รับปากว่าจะหางานให้ทำในประเทศใหม่เพื่อให้ครบตามกำหนดสัญญาที่ตกลงกันไว้
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าทางบริษัทจะให้ไปทำงานที่ประเทศลิเบียอีกครั้ง ตนและนายกัมพลก็จะไม่กลับไปอย่างแน่นอน เนื่องจากหวั่นเกรงความปลอดภัยอยู่บ้านเราดีกว่า
