เพชรบูรณ์ - ชาวบ้านน้ำก้อ-น้ำชุน จังหวัดเพชรบูรณ์ พากันร่ำไห้สงสารผู้ประสบอุทกภัยอุตรดิตถ์ แพร่ และสุโขทัย เหตุรู้ว่าต้องทนทุกข์เช่นเดียวกับที่เคยประสบมา พร้อมเตรียมรับบริจาคสิ่งของช่วยเหลืออย่างเต็มที่ เผย ความรู้สึกแม้ตอนนี้ จะหวาดผวาอยู่บ้างแต่อุ่นใจที่มีฝายน้ำล้น จากโครงการในหลวงที่ประทานให้ พร้อมกับมีเครื่องวัดปริมาณน้ำฝนบนยอดเขาค้อคอยเตือนภัย
นายสวัสดิ์ แสงหาญ อดีตกำนันบ้านน้ำก้อน้ำชุน จังหวัดเพชรบูรณ์ ที่เคยเกิดเหตุน้ำป่าทะลักเข้าจมทั้ง 2 หมู่บ้าน เมื่อปี 2544 กล่าวว่า หลังจากที่ชาวบ้านทั้งน้ำก้อและน้ำชุน ได้ทราบข่าวและเห็นภาพจากโทรทัศน์ ทุกคนต่างพากันร่ำไห้ด้วยความสงสารพี่น้องประชาชนที่อยู่ในที่เกิดเหตุทั้งจังหวัดอุตรดิตถ์ แพร่ และสุโขทัย
โดยเฉพาะที่จังหวัดอุตรดิตถ์ มีสภาพเหมือนกับบ้านน้ำก้อและน้ำชุน ที่เคยประสบเหตุเช่นเดียวกันนี้ เมื่อปี 2544 และโดยสภาพจิตใจของชาวบ้านเอง ในช่วงที่เกิดฝนตกหนัก ต่างก็หวาดผวาเหมือนกัน แต่ก็ไม่ต้องการที่จะย้ายไปอยู่ที่อื่น เพราะเป็นที่ตกทอดและอยู่กันมานานเป็นร้อยปี จึงไม่มีใครอยากย้ายถิ่นฐานไปอยู่ที่อื่น
นายสวัสดิ์ กล่าวอีกว่า นอกจากนี้แล้วที่ชาวบ้านทุกคนยังอุ่นใจอย่างมากในตอนนี้ ก็เพราะได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้พระราชทานโครงการฝายน้ำล้นมาให้ หลังจากเกิดเหตุในปี 2544 ซึ่งฝายดังกล่าวได้ช่วยชาวบ้านอย่างมาก เพราะเมื่อมีฝนตกในปริมาณมากๆ น้ำจะล้นแต่จะไม่แรง และจะไหลลงสู่ลำน้ำคง และต่อลงไปลงแม่น้ำป่าสักต่อไป
ประกอบกับได้รับเครื่องวัดระดับน้ำฝนที่ตั้งอยู่บนยอดเขาค้อ ซึ่งเครื่องดังกล่าวจะสามารถเตือนภัยได้ว่าหากปริมาณน้ำฝนมีมาก จนอาจจะเกิดอันตรายได้ ก็จะมีการเตือนภัยลงมาทันที
เครื่องดังกล่าวหลังทาง อบต.น้ำก้อ จะเป็นผู้ดูแลพร้อมกับออกค่าใช้จ่ายให้ปีละ 20,000 บาทเป็นการจ้างชาวบ้านให้ขึ้นไปเฝ้าดูแล และคอยส่งสัญญาณเตือนภัยลงมา ซึ่งจะเป็นลักษณะจุดพลุ หรือทำสัญญาณเตือนภัย ที่ให้ชาวบ้านได้ทราบโดยทั่วกัน ว่า หากได้ยินเสียงสัญญาณดังกล่าวให้รีบอพยพทันที
“ความจริงแล้วสัญญาณเตือนภัยของชาวบ้าน ที่ถือเป็นสัญญาณทางธรรมชาติ ก็คือ ต้องให้มีการสังเกตจากสัตว์ต่างๆ เช่น เก้ง หรือกวาง ที่อยู่ตามป่าที่ชาวบ้านเองก็เห็นๆ อยู่ว่ามีอยู่ในป่าตามหมู่บ้านตนเองอยู่แล้ว หากเห็นสัตว์เหล่านี้หลบเข้ามาในหมู่บ้าน ให้สันนิษฐานทันทีเลยว่า จะต้องเกิดเหตุที่เป็นภัยธรรมชาติอย่างแน่นอน นอกจากนี้ ในส่วนของชาวบ้านน้ำก้อและน้ำชุน จะมีการรับบริจาคสิ่งของเครื่องใช้ และข้าวสารอาหารแห้ง เพื่อรวบรวมไปช่วยเหลือพี่น้องชาวอุตรดิตถ์ต่อไป” นายสวัสดิ์ กล่าว
นายสวัสดิ์ แสงหาญ อดีตกำนันบ้านน้ำก้อน้ำชุน จังหวัดเพชรบูรณ์ ที่เคยเกิดเหตุน้ำป่าทะลักเข้าจมทั้ง 2 หมู่บ้าน เมื่อปี 2544 กล่าวว่า หลังจากที่ชาวบ้านทั้งน้ำก้อและน้ำชุน ได้ทราบข่าวและเห็นภาพจากโทรทัศน์ ทุกคนต่างพากันร่ำไห้ด้วยความสงสารพี่น้องประชาชนที่อยู่ในที่เกิดเหตุทั้งจังหวัดอุตรดิตถ์ แพร่ และสุโขทัย
โดยเฉพาะที่จังหวัดอุตรดิตถ์ มีสภาพเหมือนกับบ้านน้ำก้อและน้ำชุน ที่เคยประสบเหตุเช่นเดียวกันนี้ เมื่อปี 2544 และโดยสภาพจิตใจของชาวบ้านเอง ในช่วงที่เกิดฝนตกหนัก ต่างก็หวาดผวาเหมือนกัน แต่ก็ไม่ต้องการที่จะย้ายไปอยู่ที่อื่น เพราะเป็นที่ตกทอดและอยู่กันมานานเป็นร้อยปี จึงไม่มีใครอยากย้ายถิ่นฐานไปอยู่ที่อื่น
นายสวัสดิ์ กล่าวอีกว่า นอกจากนี้แล้วที่ชาวบ้านทุกคนยังอุ่นใจอย่างมากในตอนนี้ ก็เพราะได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้พระราชทานโครงการฝายน้ำล้นมาให้ หลังจากเกิดเหตุในปี 2544 ซึ่งฝายดังกล่าวได้ช่วยชาวบ้านอย่างมาก เพราะเมื่อมีฝนตกในปริมาณมากๆ น้ำจะล้นแต่จะไม่แรง และจะไหลลงสู่ลำน้ำคง และต่อลงไปลงแม่น้ำป่าสักต่อไป
ประกอบกับได้รับเครื่องวัดระดับน้ำฝนที่ตั้งอยู่บนยอดเขาค้อ ซึ่งเครื่องดังกล่าวจะสามารถเตือนภัยได้ว่าหากปริมาณน้ำฝนมีมาก จนอาจจะเกิดอันตรายได้ ก็จะมีการเตือนภัยลงมาทันที
เครื่องดังกล่าวหลังทาง อบต.น้ำก้อ จะเป็นผู้ดูแลพร้อมกับออกค่าใช้จ่ายให้ปีละ 20,000 บาทเป็นการจ้างชาวบ้านให้ขึ้นไปเฝ้าดูแล และคอยส่งสัญญาณเตือนภัยลงมา ซึ่งจะเป็นลักษณะจุดพลุ หรือทำสัญญาณเตือนภัย ที่ให้ชาวบ้านได้ทราบโดยทั่วกัน ว่า หากได้ยินเสียงสัญญาณดังกล่าวให้รีบอพยพทันที
“ความจริงแล้วสัญญาณเตือนภัยของชาวบ้าน ที่ถือเป็นสัญญาณทางธรรมชาติ ก็คือ ต้องให้มีการสังเกตจากสัตว์ต่างๆ เช่น เก้ง หรือกวาง ที่อยู่ตามป่าที่ชาวบ้านเองก็เห็นๆ อยู่ว่ามีอยู่ในป่าตามหมู่บ้านตนเองอยู่แล้ว หากเห็นสัตว์เหล่านี้หลบเข้ามาในหมู่บ้าน ให้สันนิษฐานทันทีเลยว่า จะต้องเกิดเหตุที่เป็นภัยธรรมชาติอย่างแน่นอน นอกจากนี้ ในส่วนของชาวบ้านน้ำก้อและน้ำชุน จะมีการรับบริจาคสิ่งของเครื่องใช้ และข้าวสารอาหารแห้ง เพื่อรวบรวมไปช่วยเหลือพี่น้องชาวอุตรดิตถ์ต่อไป” นายสวัสดิ์ กล่าว