อุบลราชธานี - อุบลฯ ร่างหลักสูตรสอนภาษาถิ่น-ภาษาลาวเสริมสัมพันธ์เพื่อนบ้าน เผยเป็นเมืองหน้าด่านที่มีการติดต่อท่องเที่ยวค้าขายระหว่างเพื่อนบ้านจำเป็นต้องวางรากฐานภาษาถิ่นให้เข้มแข็ง
นายธีระศักดิ์ แก้วหย่อง ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุบลราชธานี เขต 4 กล่าวว่า ปัจจุบันสถานศึกษาในพื้นที่การศึกษาอุบลราชธานี เขต 4 เปิดสอนภาษาต่างประเทศหลายภาษา แต่ที่โดดเด่นคือภาษาจีน ญี่ปุ่น ฝรั่งเศส อังกฤษ และเวียดนาม เพราะได้รับความสนใจจากนักเรียนในพื้นที่มากที่สุด
เนื่องจากผู้เรียนทราบว่า ความรู้ด้านการใช้ภาษา มีความจำเป็นต่อการใช้ติดต่อสื่อสารกับชาวต่างประเทศ โดยเฉพาะหัวเมืองที่เป็นเมืองท่องเที่ยว เพราะมีชาวต่างประเทศเข้ามาท่องเที่ยวและประกอบธุรกิจมากขึ้นทุกวัน การใช้เทคนิคการติดต่อผ่านภาษาต่างๆ จึงมีความจำเป็นอย่างมาก และแผนยุทธศาสตร์จังหวัดอุบลราชธานี ได้กำหนดให้จังหวัดเป็นเมืองหน้าด่านเชื่อมระหว่างประเทศอินโดจีน จึงมีการแลกเปลี่ยนนักเรียนเข้ามาเรียนรู้ด้านวัฒนธรรม ประเพณี และการศึกษาติดต่อกันมาหลายปี เพื่อให้การศึกษามีความก้าวหน้ายิ่งขึ้น จึงมีการร่างหลักสูตรการเรียนรู้ภาษาถิ่นที่เป็นภาษาอีสาน และภาษาลาว
เพราะรากศัพท์ของ 2 ภาษา มีภาษาพูดที่คล้ายคลึงใกล้เคียงกันจะแตกต่างเพียงภาษาเขียน แต่เมื่อนักเรียนมีการเรียนรู้จนเข้าใจมีการใช้ภาษาอย่างถูกต้อง จะสร้างความผูกพันระหว่างเยาวชนของทั้ง 2 ฝ่าย ซึ่งมีความใกล้ชิดเสมือนเป็นญาติกันอยู่แล้วให้แน่นแฟ้มมากยิ่งขึ้นอีก
นายธีระศักดิ์ แก้วหย่อง ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุบลราชธานี เขต 4 กล่าวว่า ปัจจุบันสถานศึกษาในพื้นที่การศึกษาอุบลราชธานี เขต 4 เปิดสอนภาษาต่างประเทศหลายภาษา แต่ที่โดดเด่นคือภาษาจีน ญี่ปุ่น ฝรั่งเศส อังกฤษ และเวียดนาม เพราะได้รับความสนใจจากนักเรียนในพื้นที่มากที่สุด
เนื่องจากผู้เรียนทราบว่า ความรู้ด้านการใช้ภาษา มีความจำเป็นต่อการใช้ติดต่อสื่อสารกับชาวต่างประเทศ โดยเฉพาะหัวเมืองที่เป็นเมืองท่องเที่ยว เพราะมีชาวต่างประเทศเข้ามาท่องเที่ยวและประกอบธุรกิจมากขึ้นทุกวัน การใช้เทคนิคการติดต่อผ่านภาษาต่างๆ จึงมีความจำเป็นอย่างมาก และแผนยุทธศาสตร์จังหวัดอุบลราชธานี ได้กำหนดให้จังหวัดเป็นเมืองหน้าด่านเชื่อมระหว่างประเทศอินโดจีน จึงมีการแลกเปลี่ยนนักเรียนเข้ามาเรียนรู้ด้านวัฒนธรรม ประเพณี และการศึกษาติดต่อกันมาหลายปี เพื่อให้การศึกษามีความก้าวหน้ายิ่งขึ้น จึงมีการร่างหลักสูตรการเรียนรู้ภาษาถิ่นที่เป็นภาษาอีสาน และภาษาลาว
เพราะรากศัพท์ของ 2 ภาษา มีภาษาพูดที่คล้ายคลึงใกล้เคียงกันจะแตกต่างเพียงภาษาเขียน แต่เมื่อนักเรียนมีการเรียนรู้จนเข้าใจมีการใช้ภาษาอย่างถูกต้อง จะสร้างความผูกพันระหว่างเยาวชนของทั้ง 2 ฝ่าย ซึ่งมีความใกล้ชิดเสมือนเป็นญาติกันอยู่แล้วให้แน่นแฟ้มมากยิ่งขึ้นอีก