“ตีกันมา 50 ปี”อุเทนถวาย-เทคนิคปทุมวัน ปมแค้นที่ไม่มีทางจบ สานสัมพันธ์ เสนอหลายทางแก้ ก็ไม่ช่วย ผู้คนไม่น้อยเสนอใช้ยาแรง “ยุบสถาบัน” ไปเลย อาจได้ผลกว่า
** “แก้” ไม่ได้ ก็ “ยุบ” ดีกว่า!!? **
ตีกันอีกแล้ว “อุเทนถวาย-เทคโนฯ ปทุมวัน”ครั้งนี้ยกพวกตะลุมบอน แทงกันกลางห้างฯ ดัง จนมีนักศึกษาบาดเจ็บสาหัสจากการถูกแทง ทั้งบริเวณหน้าอกและแผ่นหลัง
หลังเกิดเรื่อง ทาง “สถาบันเทคโนโลยีปทุมวัน”ก็ออกมาตรการให้ “จัดการเรียนการสอนออนไลน์” ระหว่างวันที่24มี.ค.-21เม.ย.68 เพื่อป้องกันการทะเลาะวิวาทระหว่าง 2 สถาบัน
ด้าน “ศุภมาส อิศรภักดี”รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม (อว.) ก็ออกมาสั่ง ให้ผู้บริหารอุเทนถวาย-เทคโนฯ ปทุมวัน สอบสวน “เอาผิดวินัย” นักศึกษาที่ยกพวกตีกันกลางห้างฯ ครั้งนี้
{ยกพวกตะลุมบอนกลางห้างฯ ดัง}
ดูเหมือนว่าเรื่อง “นักเรียนตีกัน”จะเป็นปัญหารื้อรังที่หาทางแก้ไม่ได้ไปเสียแล้ว โดยเฉพาะของ 2 สถาบันนี้ ล่าสุด “รศ.ดร.เจษฎา เด่นดวงบริพันธ์”อาจารย์ประจำภาควิชาชีววิทยา คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาฯ ถึงกับต้องขอออกมาโพสต์เดือด
“ขอท่านนายกฯ อิ๊งค์ กรุณาลงนามคำสั่งย้ายอุเทนถวาย เถอะครับ มันจบทุกขั้นตอนแล้ว ก็ยังดื้อ ไม่ยอมไปซักที ชาวบ้านเดือดร้อน”
เนื่องจาก “อุเทนถวาย” และ “เทคโนฯ ปทุมวัน” เป็น 2 สถาบันคู่อริที่ตั้งอยู่ใกล้กันมากๆ แนวคิดเรื่อง “ย้ายอุเทนถวาย” ออกจากที่ตั้งเดิม เพื่อลดการปะทะกันระหว่างนักศึกษาของ 2 สถาบัน ซึ่งเป็นแนวคิดที่มีคนเสนอมาเยอะมาก
บวกกับที่ตั้งของอุเทนถวายตอนนี้ หมดสัญญาเช่าที่ทำกับทาง “จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย” มานานแล้ว แต่ก็ยังไม่ย้ายออกไป “ดร.เจษฎา”บอกกับทีมข่าวว่า การตีกันครั้งนี้คือ “ฟางเส้นสุดท้าย”ที่จะดำเนินการเรื่องนี้อย่างจริงจัง
“มันเป็นวิธีออกที่ win-win นะ หมายความว่า ถ้าทางอุเทนถวายได้ย้ายไปสถานที่ใหม่ ห่างไกลกับพื้นที่ที่ใกล้ชิดกับปทุมวัน ที่เขาเป็นคู่กรณีกันเนี่ย โอกาสที่เขาจะกระทบกระทั่ง ก็จะน้อยลงไปเยอะ”
{“ดร.เจษฎา”จาก คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาฯ}
แต่หลายคนก็มองว่า การย้ายให้ 2 สถาบันคู่อรินี้อยู่ห่างๆ กัน อาจไม่เป็นผลขนาดนั้น เพราะมันก็ยังมีวัฒนธรรมการ “ล่อง-ล่าโจทก์”ตามสถานที่ต่างๆ ได้อยู่ อย่างที่เคยเห็นในข่าว “การเปิดศึกกันบนรถไฟฟ้าBTS สยาม”ที่ผ่านมา
ความบาดหมางของ 2 สถาบันนี้ มีมายาวนานกว่า 50 ปี แม้จะมีการพยายามเชื่อมสัมพันธ์ เพื่อยุติการตีกันมาเป็น 10 ปีแล้ว ตั้งแต่ปี2552 ทั้งการจัดค่าย จัดกิจกรรมต่างๆ ให้นักเรียนทำร่วมกัน แต่ก็ดูเหมือนไม่เป็นผลเท่าไหร่นัก
{ตีกันบนรถไฟฟ้าBTS สยาม ไม่แคร์ใคร}ฟีดแบ็กจากโลกออนไลน์จึงรุนแรงถึงขั้นว่า สนับสนุนให้ใช้ยาแรง อย่างการ “สั่งยุบ” สถาบันไปเลยดีกว่า หากยังมีการตีกันแบบนี้ และนี่คือคอมเมนต์หนึ่งในนั้น ที่ผู้คนเห็นด้วยจำนวนไม่น้อย
“ย้ายไปก็มีเรื่อง สร้างความเดือดร้อนที่ใหม่อีก ปิดสถาบันไปดีกว่า จะได้ไม่มีกลุ่มมายึดสถาบัน ตั้งอุดมการณ์...แบบนี้”
ต้องยอมรับว่า มีหลายคนเข้ามาเห็นด้วยว่า “ยุบๆ ไม่ต้องย้ายแล้ว”หรือบางรายก็บอกว่า “นี่คือทางออกเดียว” ที่จะแก้ปัญหานักเรียนตีกัน ที่มีมาอย่างเรื้อรังของ 2 สถาบันนี้
“ถ้าจะแก้ปัญหาให้จบ แบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาด ยุบน่าจะดีกว่าย้ายครับ”
** “ยาแรง” อาจไม่ใช้ทางแก้ **
แต่ในสายตาของนักวิชาการแล้ว กลับมองว่าวิธีแก้อย่าง “ยุบสถาบัน” ที่ผู้คนเรียกร้องด้วยความเบื่อหน่าย อาจไม่ใช่ทางออกที่ดีที่สุด และนี่คือความคิดเห็นของ “ดร.เจษฎา”
“ในส่วนตัวผม ไม่คิดว่าควรจะเป็นอย่างนั้นนะครับ เพราะว่าพอเรามีเรื่องการสอบสวนสืบสวน บ่อยครั้งพบว่า คู่กรณีจริงๆ บางทีก็เป็นศิษย์เก่าบ้าง บางทีก็เป็นเด็กที่เรียนไม่จบบ้าง หรือเด็กที่โดนทำโทษอยู่บ้าง”
อาจารย์จากจุฬาฯ รายเดิมชี้ให้เราเห็นว่า 2 สถาบันนี้ ยังมีนักศึกษาที่ตั้งใจเรียน และไม่ได้ก่อปัญหาใดๆ อีกจำนวนมาก ทั้งนี้ “เทคโนฯ ปทุมวัน-อุเทนถวาย” ก็เป็น “สถาบันเก่าแก่” ที่สร้างบุคลากรด้านงานช่างมาแล้วมากมาย
“เขาก็เป็นเสาที่สำคัญของประเทศชาติอยู่ ไอ้การที่จะไปปิด ผมก็ไม่เห็นด้วย”
แต่ก็ต้องมีมาตรการที่จริงจัง ยกตัวอย่าง “การสั่งปิดชั่วคราว” เพื่อให้สถาบันได้มีเวลาจัดการปัญหาภายในโรงเรียนตัวเอง หรือจะเป็นมาตรการ “งดรับนักศึกษาใหม่” เพื่อให้ “นักเรียนรุ่นที่มีปัญหาจบไปก่อน” และ “ตัดวงจร” การปลูกฝัง ค่านิยมผิดๆ จากรุ่นสู่รุ่น
ด้าน “เก่ง” ดร.ชลัท ประเทืองรัตนาจากสำนักสันติวิธีและธรรมาภิบาล สถาบันพระปกเกล้า ก็บอกกับเราไปในทางเดียวกันว่า “การยุบ”เป็นเพียง “การแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ”
ถือเป็นทางแก้ปัญหา ที่ไม่ใช่ไม่เคยเกิดขึ้น เราจะเห็นว่ามีสถาบันอาชีวะ ที่มีปัญหานักเรียนตีกันหลายแห่งโดนยุบไป โดยเฉพาะเอกชน
ทั้งนี้ “การยุบโรงเรียน”ถือเป็นเรื่องที่ “ละเอียดอ่อน”เพราะมันมีทั้งเด็กที่กำลังเรียน หรือกำลังจะจบ ไหนจะอาจารย์ที่สอนอยู่อีก เราจะทำยังไงกับพวกเขา
ส่วนเรื่องการย้ายโรงเรียน ผู้เชี่ยวชาญด้านสันติวิธีรายนี้บอกว่า มันก็เป็นทางออกนึงที่ทำได้ แต่ก็ต้องทำอย่างอื่นคู่ไปด้วย เห็นได้จากข่าวว่า บางเคสก็มีตามไปยิง ไปทำร้ายกันนอกพื้นที่
“มันอาจจะต้องใช้ทั้งป้องกัน ปลูกฝัง และปราบปราม ต้องลองดูว่าจะต้องใช้อะไรหนักมาก อะไรน้อย ‘3 ป.’ เนี่ย น่าจะพอไหวอยู่”
{“ดร.ชลัท”จาก สำนักสันติวิธีและธรรมาภิบาล}
“การป้องกัน”คือ เราต้องสร้างเครือข่าย “เฝ้าระวังเหตุ” ที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการ ในแบบทางการตอนนี้ก็มี “คณะกรรมการอาชีวศึกษา”แต่นั่นก็อาจไม่พอ จะต้องมีแบบไม่เป็นทางการ ที่เป็นการรวมตัวของรุ่นพี่ศิษย์เก่าด้วย มาช่วยกันสอดส่อง
อีกอย่างคือ ต้องป้องกันไม่เด็กที่เป็นกลุ่มเสี่ยง ที่จะก่อความรุนแรง “ถูกรุ่นพี่บางกลุ่มปลูกฝังความเกลียดชัง”ผ่านพิธีกรรมรับน้อง ที่แอบทำกันแบบลับๆ ซึ่งกลุ่มเหล่านี้ยังมีอยู่ แม้จะเป็นส่วนน้อย
แต่ด้วยการปลูกฝังที่เข้มข้น โดยใช้สัญลักษณ์องค์พ่อ(พระวิษณุกรรม) ที่แตกต่างกันมาเป็นเครื่องมือ หรือเอาการเจ็บ-ตาย ของพี่-น้อง ในสถาบัน มาสร้างให้เกิดความแค้นจากรุ่นสู่รุ่น ดังนั้น ผู้ใหญ่จะต้องดึงเด็กๆ ออกมาจากคนกลุ่มนี้ให้ได้
ต่อมาก็ “การปลูกฝัง” ที่ผ่านมามีการอบรม ทำกิจกรรม เพื่อสร้างความเข้าใจ และการอยู่ร่วมกันในกลุ่มอาชีวะหลายสถาบัน แต่ยังมีช่องโหว่นึงคือ มักจะเลือกเด็กที่ไม่ได้มีปัญหาเรื่องนี้ มาเข้าร่วมกิจกรรม มันเลยอาจไม่ได้ผลเท่าไหร่
สุดท้ายคือ “การปราบปราม” ซึ่งเป็นเรื่องที่ต้องทำอย่างจริงจัง “กระบวนการทางกฎหมาย” ต้องจับผิดมาลงโทษ และต้องพิสูจน์ให้ได้ว่า ผู้ก่อเหตุมาจากสถาบันไหน ซึ่งตัวสถาบันก็ต้องยอมรับด้วย หากเด็กตัวเองทำผิด
แต่ปัญหาคือ พอเป็นเรื่องนักเรียนตีกัน หลายครั้ง “ความยุติธรรมมันล่าช้า” และเด็กบางคนรู้สึกว่า กฎหมายช่วยอะไรไม่ได้ บางคนเลยตั้งตัวเป็น “ศาลเตี้ย” ไล่ล่าโจทก์เพื่อแก้แค้นกันเอง
สกู๊ป : ทีมข่าวMGR Live
ขอบคุณภาพ : X @MY_1428_V2,@Harins2Anutsara,@NM_Queen,@moon_byulp97 ภาพยนตร์เรื่อง "4KINGS อาชีวะ ยุค 90's"
** มาตามติด ไลฟ์สไตล์บันดาลใจ+ประเด็นสดใหม่ ได้ที่นี่!! **
