ระหว่างที่เดินหาจักรยาน น้ำตาของเด็กหนุ่มวัย 12 ปี นามว่า แคลเซียส เคลย์ ไหลออกมาตลอดทางอย่างไม่อายใคร
“คุณตำรวจครับ ผมโดนขโมยจักรยานไปครับ” เด็กหนุ่มพูดกับตำรวจนามว่าโจ มาร์ติน ด้วยสีหน้าเคร่งเครียดเพราะกลัวพ่อของเขาจะลงโทษเอา
โจนอกจากจะเป็นตำรวจแล้วเขายังเป็นเทรนเนอร์นักมวยฝีมือเยี่ยม เคลย์เดินมาเจอเขาในขณะกำลังเทรนนักมวยอยู่ในยิม “ถ้าเจอตัวนะ ผมจะซัดแม่งให้ล่วงเลย”
“ฉันว่าเธอน่ะ มาเรียนรู้การชกมวยก่อนไหม ก่อนที่จะประกาศว่าจะไปซัดใครน่ะ พวกเราซ้อมกันที่นี่ทุกคืน เอาใบสมัครไปก่อนก็ได้ เผื่อจะสนใจมาฝึกมวยที่ค่ายเรา” โจบอกกับเคลย์หลังจากที่มองเห็นว่าเขาหน่วยก้านเข้าท่า และนั่นแหละเป็นจุดเริ่มต้นของตำนาน
แคลเซียสเป็นเด็กโคตรจะขยันซ้อม ภาพที่เพื่อน ๆ เห็นจนชินตาก็คือภาพเขาชกลมอยู่ตลอดเวลา เวลาไปโรงเรียน เด็กส่วนใหญ่จะเดินทางโดยรถบัสไปยังโรงเรียน แต่เขาเลือกที่จะวิ่ง ซึ่งโรงเรียนนั้นอยู่ไกลจากบ้านถึง 20 บล็อก
เขาคว้าเหรียญทองโอลิมปิกครั้งแรกเมื่อปี 1960 โดยเขาชนะในรุ่นไลท์เฮฟวี่เวท ผ่านมาอีกแค่สี่ปีแชมเปี้ยนโลกรุ่นเฮฟวี่เวทก็ตกเป็นของเขาอีกครั้ง
สิ่งที่ทำให้เขาเป็นที่สนใจของสื่อและแฟนคลับนอกจากจะเป็นฝีมือการชกมวยของเขาแล้ว ยังเป็นฝีปากที่เค้าคุยโวได้ไม่แพ้ใคร ถึงกับมีสื่อตั้งฉายาเขาไว้เลยว่า สิงห์จอมโว
ปีที่แคลเซียสอายุ 25 ปี เขาตัดสินใจเปลี่ยนศาสนามาเป็นอิสลาม และเปลี่ยนชื่อเป็น มูฮัมหมัด อาลี โดยชื่อว่านี่แหละคือการปลดแอกเขาออกจากชื่อที่คนขาวตั้งให้
ในสมัยเด็กเขาเกิดในเมืองที่มีการแบ่งแยกสีผิวอย่างรุนแรง แต่เขาเป็นคนที่รักสงบและภูมิใจในความเป็นคนผิวดำ ครั้งหนึ่งเขาถูกเกณฑ์ทหารเพื่อไปรบกับเวียดนาม แต่เขาปฏิเสธอย่างหนักเพราะเขาไม่เคยโกรธกับชาวเวียดนามและชาวเวียดนามก็ไม่เคยด่าเขา
สิ่งที่เขาเลือกนั้นกลายเป็นการจุดกระแสต่อต้านสงคราม ทำให้ถูกยึดพาสปอร์ต ถูกริบตำแหน่ง และถูกห้ามชกถึงสามปีกว่า แต่มูฮัมหมัด อาลีไม่เคยเสียใจ เขาบอกว่า "ผมจะเป็นนิโกรคนเดียวที่ชาวผิวขาวจัดการไม่ได้ คุณเข้าใจไหม? นิโกรคนเดียวที่พวกเขาไม่มีวันจัดการได้”
หลังจากแขวนนวมเขายังคงทำงานด้านมนุษยธรรมต่อไปจนเขาเสียชีวิตในเดือนมิถุนายน ปี 2559 ฉายาของเขาไม่ได้อยู่แค่บนเวที แต่การใช้ชีวิตของเขา เขาก็เป็นผู้โบยบินเหมือนผีเสื้อเช่นกัน ด้วยความคารวะ