ร้านขายเสื้อผ้ามือสองบุรุเซระ

 
ถ้าพูดถึงร้านขายมือสองแล้วละก็เราคงนึกถึงร้านหนังสือเก่า ร้านขายโมเดลฟิคเกอร์เก่า ๆ หรือ ร้านของเก่ากันใช่ไหม แต่ร้านมือสองที่เรากำลังจะพาไปนี้ไม่ใช่ทั่วไปแบบนั้นหรอก มันพิเศษยิ่งกว่าใคร เพราะนี่คือ ร้านมือสองที่ขายของเกี่ยวกับเด็กนักเรียนโดยเฉพาะ
โดยเฉพาะนักเรียนหญิง ม.ปลายเสียด้วย สินค้ามือสองที่ว่ามีตั้งแต่ชุดนักเรียนหญิงที่มีเหงื่อของเด็กสาวม.ปลายใหม่ๆ กางเกงในที่พึ่งถอด ชุดว่ายน้ำที่สวมแล้วเป็นต้น และ ลูกค้าส่วนมากก็เป็นผู้ชายวัยกลางคนที่มีเงินซะส่วนมากอีกต่างหาก
ที่ย่านชิบูยะอันเต็มไปด้วยแสงสีราวกับเมืองไม่มีวันหลับเดินไปตามร้านรวงที่มีแสงสีไปยังตึกแถวที่อยู่ห่างออกไปจะเจอร้านค้าที่มีป้ายเขียนด้วยคำภาษาญี่ปุ่นดูสดใสร้านหนึ่งเข้า ซึ่งคนญี่ปุ่นเรียกมันว่า ร้านบุรุเซระ (Burusera)
บุรุเซระ มีความหมายว่า เครื่องแต่งกายกะลาสีเรือ หรือ ชุดนักเรียนของญี่ปุ่นนั้นเอง แต่ก็มีความหมายตรงว่า Bloomer ในคำภาษาอังกฤษที่แปลว่าชุดว่ายน้ำนักเรียนหญิง ซึ่งมาจากสีชุดของกะลาสีที่กวาดถูบนดาดฟ้าเรือนั้นเอง
ขณะเดียวกันคำนี้มีความหมายแสลงว่า เด็กสาวนักเรียนชั้นมัธยมแต่งชุดให้เซ็กซี่ในสายตาของผู้ใหญ่สูงวัย พูดคือ นี่คือ ร้านเสื้อผ้านักเรียนมือสองที่ไม่ได้ขายของให้กับนักเรียนม.ปลายแต่อย่างใด เพราะราคาของมันสูงลิ่วไปหลายแสนเยนทีเดียว


 
ถ้างั้นร้านนี้ขายของให้ใครละ คำตอบคือ พวกเขาขายชุดนักเรียนมือสองและชุดต่างของเด็กนักเรียน ม.ปลายให้กับพวกผู้ใหญ่ที่อยากสัมผัสกลิ่นไอของเด็กนักเรียนหญิงจากชุดที่พวกเธอเคยสวมนั้นเอง

ดังนั้นเสื้อผ้าทั้งหมดในร้านนั้นล้วนแล้วแต่มีการใช้มาแล้ว และที่สำคัญมีกลิ่นอบอวลของเด็กสาวอยู่ในชุดพวกนั้น แน่นอนว่า คนที่ขายชุดพวกนี้คือ บรรดานักเรียนหญิงร้อนเงินทั้งหลายที่รู้ดีว่า ชุดของพวกเธอสามารถขายได้ราคาดีทั้งที่มีกลิ่นอยู่ ด้วยเหตุผลว่า ยิ่งกลิ่นแรงมากเท่าไหร่ยิ่งดี ราคามันก็แพงไปด้วย

ภายในร้านจึงประกอบไปด้วยสินค้าเหล่านี้ ตั้งแต่เครื่องแบบนักเรียนโรงเรียนต่าง ๆ ของผู้หญิง ชุดกีฬาในชั่วโมงพลศึกษา ชุดว่ายน้ำ ถุงเท้า รองเท้า เสื้อชั้นใน กางเกงใน เครื่องเขียน ผ้าอนามัย ไม่เว้น แม้แต่น้ำลายหรือ น้ำปัสสาวะก็นำมาขายได้เช่นกัน และมีคนซื้อด้วย

สำหรับกฎการขายก็ไม่ยาก นั่นคือ ถ้าเป็นเสื้อผ้าก็ต้องห้ามซักหรือทำความสะอาดเด็ดขาด เด็กสาวที่เป็นเจ้าของสินค้ามีบทบาทมาก เพราะ พวกเธอจะต้องขายมันพร้อมกับรูปถ่ายยืนยันความเป็นเจ้าของ มีกระทั่งการให้ลูกค้าดมกลิ่นเพื่อทดสอบความพึ่งพอใจก่อนด้วย ซึ่งก่อนหน้าจะเป็นร้านนั้นมันเป็นการขายตรงชนิดหนึ่ง

จนรัฐบาลออกห้าม แต่สุดท้ายก็มีร้านพวกนี้รองรับไปในที่สุด ร้านพวกนี้จึงผิดกฎหมายแต่ก็ยังเปิดให้บริการโดยใช้ร้านเสื้อผ้าบังหน้า ถ้าไม่ใช่สมาชิกก็ไม่มีทางรู้ว่าเป็นร้านแบบนี้เด็ดขาด

เรียกว่า ยิ่งห้ามก็ยิ่งทำให้ร้านพวกนี้มุดลงดินไปเท่านั้น ปัจจุบันยังคงมีร้านเหล่านี้เปิดขึ้นในหลายเมืองและรอคอยลูกค้าชายทั้งหลายที่อยากสัมผัสกลิ่นของเด็กสาววัยแรกรุ่นให้มาสัมผัสและครอบครองพวกเธออยู่