![[ขอบคุณภาพ: อินสตาแกรม @crwchatrawee]](https://mpics.mgronline.com/pics/Images/558000013620701.JPEG)
ในวันที่เมืองเริ่มมีลมหนาวโชยมาบางๆ ใจของใครต่อใครอาจเผลอลอยไปยังภูเขาทางภาคเหนือสักแห่งที่ใครๆ ต่างก็ปักหมุดว่าจะไปเยือนเมื่อลมหนาวมาถึง แต่หากเราเริ่มต้นด้วยคำถามที่ว่า การท่องเที่ยว กับ การเดินทางต่างกันอย่างไร? คำตอบที่ได้อาจพาเราไปยังสถานที่บางแห่งด้วยมุมมองที่ต่างออกไป...
“ใช่ไหม... เมื่อเราโตขึ้นมุมมองต่อสิ่งต่างๆ จะเปลี่ยนแปลงไปเสมอ” เธอเหมือนจะบอกเราว่าอย่างนั้น
แม่น้ำที่เคยดูกว้างใหญ่ในวัยเด็ก อาจหดเล็กลง สีเขียวของภูเขาในวัยเยาว์ที่เราผ่าน อาจดูสดชื่นงดงามกว่าวันวาน ก็วันก่อนเมื่อครั้งเรายังอ่อนเยาว์เป้าหมายในการเดินทางแต่ละครั้ง อาจต้องไปให้ถึงจุดหมายปลายทางยอดฮิต อาจเป็นจุดสูงสุดบนยอดดอยในช่วงเวลาที่อากาศหนาวที่สุด มีงานเทศกาลคึกคักที่สุด หรือในช่วงฤดูที่ทุ่งดอกไม้บานมากที่สุด เช่นนั้นลานกางเต็นท์บนยอดดอยจึงมากมายไปด้วยผู้คนเสมอ แย่งกันกินและใช้วันเวลาร่วมกับคนอื่นๆ ในสถานที่ที่ใครต่อใครต่างปักหมุดไว้เป็นปลายทาง
[ขอบคุณภาพ: อินสตาแกรม @crwchatrawee]
“ป่านว่า ทุกวันนี้คนมักไปกันตามกระแส อย่างที่ไหนฮิต คนก็จะพากันไปที่นั่น บางทีคนเราอาจต้องการใครสักคนมายืนยันก่อนว่าที่นั่นสวยงาม ไปแล้วจะไม่ผิดหวัง ถ่ายรูปออกมาสวยแน่ๆ” ป่าน ฉัตรรวี เสนธนิสศักดิ์ นักเขียนสาว บอกด้วยแววตาประกาย อาจจริงอย่างที่เธอบอก ในยุคโซเชียลใครต่อใครต่างหวังว่าจะได้มีรูปสวยๆ ของตัวเองกับแหล่งท่องเที่ยวไปอวดเพื่อนๆ การท่องเที่ยวของคนส่วนใหญ่ในยุคนี้จึงอาจเป็นเช่นนั้น
“แต่ป่านไม่ค่อยมีอารมณ์นั้น ไม่ชอบเซลฟี่หน้าตัวเอง ถ้าจะถ่ายรูปก็ต้องให้คนอื่นถ่ายให้ แต่จะชอบถ่ายวิวมากกว่า มันเหมือนกับว่าเราไปถึงแล้วเราควรจะถ่ายภาพสถานที่นั้นเก็บไว้ มากกว่าหน้าตัวเองหรือเปล่า” เธอเปิดมุมมองอีกมุมหนึ่ง แน่นอน ไม่มีใครคิดเหมือนกัน
“แต่ป่านอยากให้ลองเปิดใจไปที่อื่นๆ ดูบ้าง บางทีสถานที่ธรรมดาๆ แต่ไม่ได้เป็นแหล่งท่องเที่ยวชื่อดัง ในเมืองไทยที่สวยงามยังมีอีกเยอะนะ”
อาจเป็นประโยคนี้ที่ทำให้เราได้รู้จักกับสถานที่บางแห่งที่อยู่นอกเหนือไกด์บุ๊กส์หรือหนังสือท่องเที่ยว เช่นเดียวกับการย้อนภาพทรงจำของใครบางคน...
somewhere only we know
[ระหว่างทาง/ ขอบคุณภาพ: อินสตาแกรม @crwchatrawee]
“อ.สอง ป่านโตมาที่นี่ เป็นภาพจำมาตั้งแต่เด็กๆ พ่อชอบพาไปขี่รถเที่ยว ตอนเด็กๆ ป่านอาจจะไม่อินเท่าไหร่ เพราะมันดูเขียวๆ เหมือนกันไปหมด ไม่เห็นจะมีอะไรเลย หรือมีแม่น้ำที่ดูแล้วก็เหมือนๆ กันไปหมด ริมทางก็มีดอกหญ้าขึ้นเหมือนกันไปหมด ซึ่งพอเราเข้าไปอยู่ในกรุงเทพฯ ที่มีแต่ตึก มุมมองที่ป่านเห็นมันเปลี่ยนไปทันที”
[ฝายแม่ยม/ ขอบคุณภาพ: อินสตาแกรม @crwchatrawee]
ที่ที่เธอบอกคืออำเภอสอง อีกหนึ่งอำเภอในจังหวัดแพร่ ที่ใครหลายคนมองข้าม หากความจริงแล้ว ที่นี่เป็นที่ตั้งของอุทยานแห่งชาติแม่ยม และแม่น้ำแม่ยมที่ไหลพาดผ่านหล่อเลี้ยงผู้คนที่นี่ กอปรกับขุนเขาสลับซับซ้อนอันสวยงามที่ยังคงมีความเป็นธรรมชาติอยู่มาก ตลอดเส้นทางที่ครอบคลุมพื้นที่อำเภองาว จังหวัดลำปาง และอำเภอสอง จังหวัดแพร่
“ตลอดเส้นทางจาก อ.สอง ไป อ.งาว มันสวยมากจริงๆ มันเป็นเส้นทางที่แบบตอนนี้กลับไปแล้วมุมมองไม่เหมือนเดิมเลย ตอนเด็กๆ ป่านจะรู้สึกว่าวิวทางภาคเหนือมันเหมือนกันไปหมด พอเข้ามาเรียน มาทำงาน พอกลับไป เราจะเห็นภาพความสวยงามในอีกมุมเลย เราจะเห็นภาพทุกครั้งว่า... อืม เราเคยมาเล่นตรงนี้ เคยปั่นจักรยานตรงนี้ คือคนเราถ้าลองอยู่ในเมืองตลอด วันๆ เห็นแต่ตึก บางทีแค่การได้ไปเห็นสีเขียวของธรรมชาติ สูดอากาศบริสุทธิ์ เท่านี้ก็มีความสุขแล้วล่ะ”
[ขอบคุณภาพ: อินสตาแกรม @crwchatrawee]
ภาพของทุ่งปอเทืองเหลืองอร่ามสุดสายตาพลิ้วไหวไปตามแรงลม คุณรู้จักปอเทืองไหม?
“ป่านชอบทุ่งปอเทือง มันดูสบายตา ทุกครั้งที่เห็นจะต้องแวะถ่ายรูป ถึงที่นี่จะไม่ได้มีทุ่งที่กว้างแบบที่อื่นๆ แต่มันก็สวยงามในแบบของมัน”
แน่นอนว่าทุ่งปอเทืองที่มีชื่อเสียงที่สุดในขณะนี้คือที่จังหวัดเพชรบูรณ์ หากแม้ที่นี่จะไม่ได้กว้างใหญ่ถึงขนาดนั้นแต่มันก็เหมือนเป็นส่วนหนึ่งของอำเภอสอง ปัจจุบันชาวบ้านที่นี่นิยมปลูก ทั้งยังพบขึ้นอยู่ทั่วไป ภาพของดอกปอเทืองสีเหลืองตัดกับภูเขาและสีของท้องฟ้าในยามเย็นดูกลมกลืนกันจนคล้ายภาพวาดของจิตรกรบางคน
ที่นี่พระอาทิตย์ตกหลังแนวฝายที่มีภูเขาเป็นฉากหลังสวยงามไม่แพ้ที่ไหน “ริมฝายแม่ยม” จำได้ว่าตอนเด็กๆ พ่อชอบพามากับน้อง” ฝายแม่ยมเป็นฝายคอนกรีตที่ยาวที่สุดในประเทศ ตั้งอยู่ในอ.สอง จ.แพร่ สมัยเด็กๆ เราอาจมองมันกว้างใหญ่ ตอนนี้ป่านมองมันเล็กลง สมัยก่อนเราไปกับน้อง กับพ่อ มันเป็นความรู้สึกที่ผูกพันมาตั้งแต่เด็กๆ มันยังคงมีความสวยงาม ที่น้อยคนนักจะรู้จัก” เธอเว้นช่วง ก่อนจะเล่าต่อว่า
[ฝายแม่ยม/ ขอบคุณภาพ: อินสตาแกรม @crwchatrawee]
“ใช่ๆ จากอีกฝั่งของแม่น้ำยม มองไปอีกฝั่งจะเห็น “พระธาตุหนองจันทร์” ที่สวยงาม ตามริมแม่น้ำก็จะมี “ทุ่งปอเทือง” กว้างๆ ขึ้นอยู่เป็นระยะๆ ป่านชอบดูพระอาทิตย์ตกมาก ไม่ว่าจะไปที่ไหน แต่ที่นี่เป็นที่แรกในชีวิตที่ป่านรู้สึกว่าพระอาทิตย์ตกมันสวยงามนะ บางทีการได้นั่งมองพระอาทิตย์ตกนิ่งสักชั่วเวลาหนึ่งมันก็เป็นความสุขแล้วล่ะ สมัยก่อนน้ำจะเยอะกว่านี้ ตอนนี้น้ำน้อยลง แต่มันก็เป็นไปตามธรรมชาติของมันด้วย ป่านว่าพระอาทิตย์ตกที่นี่มันสวยสงบมาก”
เมื่อเราอยู่นิ่งๆ เราจะเห็นสิ่งรอบตัวเคลื่อนไหว แมลง ใบไม้ ผีเสื้อ เสียงของนกตัวเล็กๆ จากตรงนั้น ตรงนี้ “สมัยก่อนแม่น้ำแม่ยม จะมีแพขายอาหาร แต่ตอนหลังหายไป คงเพราะไม่ค่อยมีคนกิน แล้วก็จะมีเรือข้ามไปเกาะแก่งต่างๆ ตอนเด็กๆ จำได้ ว่าจะมีเกาะผีเสื้อ เกาะแมลงปอ เกาะแมลงนั่นนี่ พอขึ้นไปก็จะมีผีเสื้อเต็มไปหมด มีแมลงปอเต็มไปหมด เป็นภาพที่ยังจำมาได้จนทุกวันนี้ บางทีตอนนี้ป่านก็อยากกลับขึ้นไปดูตามเกาะเหล่านั้นอีก ว่ายังมีผีเสื้อไหม มีแมลงปออยู่ไหม แต่ตอนนี้ไม่มีเรือไปแล้วนี่สิ”
อาจเป็นอย่างที่เธอเล่า หากเราพัฒนาทุกที่อย่างพอดี สร้างรายได้ให้คนในท้องถิ่นอย่างแท้จริง เพราะสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมของไทยแทบทุกแห่งในทุกวันนี้มักเกิดจากการโปรโมตพัฒนาโดยคนต่างถิ่นหรือนายทุนแทบทั้งสิ้น
สัมผัสลมหนาวที่อุทยานแห่งชาติแม่ยม
[แก่งเสือเต้น/ ขอบคุณภาพ: อินสตาแกรม @crwchatrawee]
เหมือนเธอนึกอะไรขึ้นมาได้เมื่อเอ่ยบอกว่า ความประทับใจหนึ่งที่ยังไม่เคยลืมคือการได้เห็นนกยูงในธรรมชาติ ที่อุทยานแห่งชาติแม่ยม “ความจริงมันสวยมากนะที่นั่น ที่นั่นยังมีนกยูง ยังมีหมี มันยังธรรมชาติมากๆ” และจากการสำรวจสัตว์ป่าที่นี่ พบสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 39 ชนิด นก 135 ชนิด สัตว์เลื้อยคลาน 28 ชนิด และสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก 14 ชนิด ในจำนวนนี้มีสัตว์ที่มีสถานภาพที่น่าเป็นห่วง 4 ชนิด ได้แก่ สุนัขจิ้งจอก กระรอกบินเล็กแก้มขาว แมวป่า และนกยูง มีสัตว์ป่าที่ใกล้สูญพันธุ์ 1 ชนิด คือ เสือปลา
นอกจากนี้ยังมีสัตว์ป่าสงวนซึ่งมีสภาพใกล้สูญพันธุ์ตามสมุดปกแดงของ IUCN คือ เลียงผา! ส่วนสัตว์ป่าชนิดอื่นที่พบเห็นได้บ่อย ได้แก่ เก้ง หมีควาย หมูป่า กระต่ายป่า นางอาย เม่นหางพวง
“แต่เชื่อไหม เวลาป่านไปทุกครั้ง ตรงด่านเก็บเงินจะเห็นเจ้าหน้าที่เฝ้าด่านนั่งกันเหงาๆ ป่านไม่เคยเห็นนักท่องเที่ยวเลยสักครั้ง ไม่ว่าจะคนไทย หรือฝรั่ง อาจจะมีบ้างล่ะ แต่ในวันที่ป่านไปทุกครั้งไม่เคยเห็นเลย ที่อุทยานแห่งชาติแม่ยมยังมีความเป็นธรรมชาติอยู่มาก ยังมีนกยูง มีหมี แล้วก็มีบ่อน้ำพุร้อนที่หลายคนยังไม่รู้ เป็นบ่อน้ำพุร้อนที่ยังเป็นธรรมชาติจริงๆ ยังไม่มีการแต่งเติมอะไรเลย”
เส้นทางจากอำเภอสองไปยังอุทยานแห่งชาติแม่ยม ใช้ทางหลวงหมายเลข 1154 เป็นเส้นทางที่สะดวก สองข้างทางเรียงรายไปด้วยธรรมชาติต้นไม้ใหญ่น้อยร่มครึ้ม เส้นทางบางช่วงเราจะเห็นต้นไม้ขนาดใหญ่ขนาดหลายคนโอบพาดผ่านอยู่ริมทาง และส่วนใหญ่ของเส้นทางจะเลียบขนานไปกับแม่น้ำยม (แม่น้ำยม เป็นแม่น้ำที่มีต้นกำเนิดอยู่ในป่าดงดิบสูงชันสลับซับซ้อนบนเทือกเขาผีปันน้ำและเทือกเขาแดนลาวซึ่งอยู่ในเขตพะเยาและแพร่มีความยาวประมาณ 700 กิโลเมตร)
[แก่งเสือเต้น/ ขอบคุณภาพ: อินสตาแกรม @crwchatrawee]
อุทยานแห่งชาติแม่ยม มีสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่ง แต่ส่วนใหญ่จะค่อนข้างห่างกันกระจายอยู่ในพื้นที่เขตอุทยาน ส่วนที่ใกล้ๆ กับศูนย์บริการนักท่องเที่ยวมีแต่กิจกรรมล่องแก่ง การล่องแก่งที่นี่ขึ้นชื่อมาก หลายคนต่างก็รู้จักชื่อแก่งเสือเต้นเป็นอย่างดี สำหรับที่เที่ยวในพื้นที่ที่ไกลออกไป ก็ได้แก่ หล่มด้ง
“ตรงนั้นมันเป็นจุดชมวิวพระอาทิตย์ขึ้นและตกที่สวยงามมากค่ะ มีดงสักใหญ่ แล้วเข้าไปก็มีน้ำตก”
เชื่อว่าหลายคนยังไม่รู้ว่า “อุทยานแห่งชาติแม่ยม” ปัจจุบันยังมีสภาพป่าอุดมสมบูรณ์จัดเป็นอันดับต้นๆ ของไทย เต็มไปด้วยป่าสักที่ขึ้นเองตามธรรมชาติอย่างหนาแน่น ซึ่งมีขนาดสูงใหญ่งดงามมาก นับได้ว่าเป็นตัวแทนป่าไม้สัก ของภาคเหนือได้อย่างดียิ่ง รวมทั้งไม้ที่มีค่าต่างๆ จำนวนมาก และทิวทัศน์ที่สวยงาม (มีเนื้อที่ประมาณ 284,218.75 ไร่)
เมื่อถามถึงช่วงที่น่าไปเยือนมากที่สุด คงเริ่มตั้งแต่เมื่อลมหนาวหวนมาอีกครั้งในเดือนพฤศจิกายน ยาวไปจนถึงเดือนพฤษภาคม โดยปัจจุบันทางอุทยานฯ ได้จัดเตรียมสถานที่กางเต็นท์สำหรับผู้ที่นำเต็นท์ไปเอง และมีเรือนแพของเอกชนในแม่น้ำยมไว้คอยบริการนักท่องเที่ยวและนักเดินทาง
[ขอบคุณภาพ: อินสตาแกรม @crwchatrawee]
แล้วนักเดินทางกับนักท่องเที่ยวในความหมายของป่านล่ะ “อืม... ป่านอยากให้ลองไปแบบนักเดินทางดูบ้าง เพราะมันจะเข้าถึง และซึมซับสิ่งต่างๆ ได้ดีกว่า คือนักท่องเที่ยวอาจจะต้องไปในสถานที่ยอดฮิตของที่นั้นๆ วันหนึ่งอาจจะมีโปรแกรมมากมายในแต่ละวัน รีบไป รีบดู รีบทำเวลา เพื่อไปต่อในจุดหมายปลายทางต่อไปในโปรแกรม ซึ่งป่านว่าการไปแบบนี้มันอาจจะสู้ที่เราไปไม่กี่ที่ แต่ใช้เวลาซึมซับสัมผัสในแต่ละที่ให้นานขึ้น มันอาจจะดีกว่า”
“หากต้องรีบทำเวลาให้ทันในโปรแกรมที่เหลืออยู่ในแต่ละวัน มันคงไม่ได้สัมผัสความรู้สึกจริงๆ ของสิ่งที่ไปเยือน” แน่นอน การเดินทางมันดูสนิทสนมกว่า ใกล้ชิดและเข้าถึงกว่า และสถานที่ที่สวยงามที่แอบแฝงอยู่เรามักพบในการเดินทางมากกว่าเสมอ
“ทุกครั้งที่ป่านถ่ายรูปหลายๆ สถานที่ในอำเภอสองลงในโซเชียลหรือในอินสตาแกรม มักจะมีเพื่อนๆ ถามเสมอว่า... ในรูปนี้ที่ไหน ทำไมสวยจัง พอบอกอำเภอสอง... ฝายแม่ยม เพื่อนๆ ก็จะทำหน้างง สงสัยว่ามันคือที่ไหน อยู่จังหวัดอะไร นี่แหละ ป่านเชื่อว่าเมืองไทยมันยังมีที่สวยๆ อีกเยอะ” ก่อนที่เธอจะทิ้งท้ายพร้อมรอยยิ้ม
“ป่านเชื่อว่าความจริงแล้วในทุกที่ ทุกอำเภอของเมืองไทย ยังคงมีสถานที่สวยงามอยู่อีกมาก ที่เป็นแบบ somewhere only we know ของแต่ละคนค่ะ จริงๆ นะ อาจเพียงแต่ยังไม่มีการโปรโมตก็เท่านั้นเองล่ะ”
ประวัติส่วนตัว  [ขอบคุณภาพ: อินสตาแกรม @crwchatrawee] + เป็นคนจังหวัดแพร่โดยกำเนิด + จบ ป.ตรี เอกภาษาและวรรณคดีไทย คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย + เคยเป็นกองบรรณาธิการที่นิตยสาร a day Bulletin + ชอบท่องเที่ยว รักการอ่าน คลั่งไคล้การเขียน วาดรูปได้บ้าง เล่นดนตรีเล็กน้อย + ปัจจุบันเป็นนักเขียน นักเดินทาง พิธีกรรายการ นักตั้งคำถาม และหนึ่งในกองบรรณาธิการสำนักพิมพ์บัน |
สัมภาษณ์โดย ผู้จัดการ Lite
เรื่อง: ดามอน
ขอบคุณภาพ: อินสตาแกรม @crwchatrawee
มาตามติด Facebook Fanpage และ Instagram
"MGR Online Live" และ "@manager_live" กันได้ที่นี่!!
และสามารถส่งข่าวสารมาได้ที่: manageronlinelive@gmail.com
หรือ Fax 0-2629-4754
