‘กบ’ พิมลรัตน์ พิศลยบุตร เรียบง่าย…ไม่ใช่เรียบร้อย

นางเอกสาวใบหน้างามอย่างไทย เป็นที่รู้จักเป็นอย่างดีในบทบาทของนางเอกหนังพีเรียด(ย้อนยุค) บ้านเรา โดยเฉพาะภาพยนตร์มหากาพย์แห่งสยามประเทศ ‘สุริโยไท’ ที่ทำให้เธอแจ้งเกิดในวงการบันเทิง

‘กบ’ พิมลรัตน์ พิศลยบุตร ยังโลดแล่นบนเส้นทางมายาอย่างน่าสนใจ
แม้ที่ผ่านมาบทบาทที่เธอได้รับล้วนแต่คงไว้ทรงความทรงสง่าเสียเป็นส่วนใหญ่ แต่การกลับมาครั้งนี้ กับบท ‘รำไพ’ หญิงสาวผู้แสดงออกถึงความต้องการภายในจิตใจอย่างตรงไปตรงมา เพื่อตอบสนองความอยากในกิเลสตัณหาของตนเอง ในภาพยนตร์เรื่อง ‘คนโขน’ ศรัณยู วงษ์กระจ่าง เขียนบทภาพยนตร์และกำกับการแสดง

ดูเหมือนว่า การรับบทหญิงมากด้วยราคะครั้งนี้ ช่างกระชากใจจนต้องเชื้อเชิญเจ้าตัวมาคุยเพื่อไขข้อข้องใจที่อยู่ในใจของหลายๆ คน

บท ‘รำไพ’ ในหนัง ‘คนโขน’ ถือว่าเป็นการพลิกบทบาทอย่างมากที่เดียว
กบอยู่วงการมาให้ระดับหนึ่ง มันเหมือนเป็นช่วงอายุที่ต้องการทำหน้าที่ของงานให้แตกต่างไปจากเดิมเรื่อยๆ หน้าที่ของกบที่เป็นนักแสดง ยิ่งมีโอกาสที่มีคนหยิบยื่นมาให้ได้ลองพิสูจน์ฝีมือก็ถือเป็นเรื่องที่ดีของอาชีพนักแสดง

บทบาทนี้เป็นอย่างไรบ้าง
บทบาทของรำไพเป็นผู้หญิงที่มีความฝันอยากเป็นนางรำ มีความทะเยอทะยานในชีวิตสูง แต่โอกาสในชีวิตกลับค่อนข้างน้อย เป็นแค่นางรำธรรมดาคนหนึ่งอย่างมากก็แค่ได้รำแก้บน แต่ใจจริงเธออยากเข้ากรมศิลป์ให้ได้ เมื่อมันไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง จึงตัดสินใจมีสามีเป็นครูสอนรำเสียเพราะคิดว่าถึงจุดหนึ่ง ชีวิตจะดีขึ้น แต่มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด

ตัวละครตัวนี้ จึงเป็นตัวแทนที่พูดถึงเรื่องชีวิต ที่มีปัญหาเรื่องราคะเข้ามากี่ยวข้องด้วย เนื่องจากเธอมีสามีแก่ จึงรู้สึกกดดันที่อยากจะมีความรักกุ๊กกิ๊กแบบรักหนุ่มสาวบ้าง จึงเริ่มแอบชอบเด็กหนุ่มในคณะละคร จนได้เสียฉันชู้สาวกัน ตอนแรกพี่ตั้ว (ศรัณยู วงษ์กระจ่าง) ก็เล่าให้ฟังอยู่ว่า ตัวละครมันเป็นอย่างนี้ๆ นะ มีที่มาของเรื่อง ไม่ใช่ว่าอยู่ๆ จะมาโป๊เลย สาเหตุมันมาพร้อมกับความเก็บกด ความรู้สึกอยาก สับสน จึงทำให้เป็นเหตุและผลเป็นแบบนี้
ตอนที่คุยกับพี่ตั้วก็บอกว่า มันอาจจะดูแรงหน่อยนะ อย่างหลักๆ เลย ก็ต้องมีฉากที่ตัวรำไพได้ปลดปล่อย ในลักษณะที่ว่าเธออยากจะอวดเรือนร่างที่สวยของเธอให้กับคนที่เขาแอบชอบได้เห็น ภาพที่ออกมาให้ความรู้สึกที่สวยงามและเป็นศิลปะมากกว่าในสายตาของกบ
ตอนเล่าคาแร็กเตอร์ตัวละครให้ฟัง พี่ตั้วก็ถามความสมัครใจนะคะ คือถ้ามันแรงเกินไป ถ้าไม่สะดวกก็ไม่เป็นไร

แล้วเราตอบเขาไปว่า
ก็กลับเอาไปคิดนะ แล้วก็ตัดสินใจว่า เอาล่ะ! เราอยากเล่น ซึ่งพี่ตั้วเขาก็ใจดีบอกว่าจะหาสแตนด์อิน (ตัวแสดงแทน) ให้ด้วย ซึ่งคนดูส่วนใหญ่เขาก็จะคิดว่าเราเล่นจริงทั้งหมด ซึ่งจริงๆ แล้วมันก็มีส่วนที่เล่นเองด้วยบ้างสแตนท์อินด้วย 

ฉากไหนที่เป็นส่วนที่เล่นเอง
ฉากที่ปลุกปล้ำพระเอก (ยิ้ม) แบบว่ารำไพเธออยากจะโชว์ความสวยของเธอ ให้ชายคนที่รักเห็น ซึ่งมันไม่ได้ออกเป็นแบบน่ากลัวๆ แต่จะออกมาให้ท่าทางที่สวยงามมากกว่า

แล้วคุณแม่ตกใจไหม กับบทบาทนี้
วันที่เข้าไปดูหนังด้วยกัน เคยบอกคุณแม่ไว้แล้วว่าบทมันแรงนะ แบบต้องมีสแตนด์อินด้วยนะ แต่คุณแม่คงจำไม่ได้ เพราะตอนที่คุณแม่เห็นบางฉากก็มีสะกิดถาม นั่นใช่เราเปล่านะ (หัวเราะยาว ) เราก็บอกไม่ใช่ค่ะ สแตนด์อินๆ แบบว่าท่านก็แอบตกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้อะไรมาก ส่วนใหญ่จะเป็นการชมมากกว่า จะบอกว่าโอกาสที่ท่านจะชมมีน้อย อย่างผู้ใหญ่บางท่านที่ไม่ทราบว่าท่านเป็นแม่กบ ก็จะชมผ่านท่านมา ท่านก็ภูมิใจ ฐานแฟนคลับส่วนใหญ่ของกบจะเป็นผู้ใหญ่ (ยิ้ม)

ตอนเด็กๆ คุณแม่จะควบคุมเรื่องการทำงานในวงการหลายๆ อย่าง แต่พอโตแล้วคุณแม่จะให้เราตัดสินใจเอง อย่างมากก็มีถามว่า ดีไหม โอเคหรือเปล่า จะมีผลกระทบอะไรไหม เราก็ให้เหตุผลท่านไป อย่างหนังของพี่ตั้วเรื่องคนโขนเนี่ย คุณแม่จะไม่ถามมาก เพราะคุณแม่ให้เครดิตและความไว้วางใจพี่ตั้วมาก

พอใจกับผลงานครั้งนี้ไหม
พอใจมาก กระแสตอบรับก่อนหนังเข้าก็ดีมากๆ เช่นกัน ทั้งตัวกบเองด้วย พี่ๆ ทีมงาน พี่ตั้วเองก็บอกว่า มีคนดูเยอะนะ ก็ดีใจ แต่เรื่องหลักที่หนังอยากนำเสนอจะเป็นเรื่องศิลปวัฒนธรรมไทย ไม่ใช่เรื่องนี้ (ฉากวาบหวิว) ฉากเหล่านี้เป็นเพียงน้ำจิ้ม เป็นอะไรที่ให้คนดูเห็นว่าชีวิตคนเรามันมีอะไรที่หลากหลายไม่ได้มีแค่ด้านที่สวยงามเท่านั้นนะ ด้านความเป็นมนุษย์ที่มีทั้งดีและไม่ดี ที่อย่างน้อยถึงแม้จะเป็นคนที่ผิดพลาดไปแล้วแต่ก็ยังมีความกตัญญูอยู่

ถ้ามีเรื่องอื่นๆ ติดต่อเข้ามาเล่นบทประมาณนี้บ้างล่ะ
ก็ต้องดูโดยรวมก่อนค่ะ ตอบไม่ได้ว่าจะรับเลยไหม เพราะทุกอย่างมีรายละเอียดของมัน

มีบทที่อยากเล่นแล้วยังไม่ได้เล่นบ้างไหม
ก็รับมาเยอะมากแล้วนะ บทที่คิดว่าอยากจะเล่น อย่างบทร้ายหนังของพี่อ๊อฟ (พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง) ก็เคยเป็นบทร้าย น่ารัก ๆ คนบ้าก็เคยเล่นแล้ว เป็นแบบเด็กใจแตก เก็บกด แต่บทที่ยังไม่เคยน่าจะเป็นบทตลก ซึ่งเราคิดว่าเราไม่ค่อยตลกมามาก แบบเราไม่เข้าใจมันมากกว่า

แล้วบทที่เราเข้าใจมากที่สุด
ดรามาค่ะ(นิ่งคิด) ใช่ดรามา

ชีวิตกบดรามาหรือ
ไม่ใช่ค่ะ (หัวเราะเบาๆ) มันเป็นบทที่เราถนัด เพราะว่าเราจะเข้าใจได้เร็วมาก ส่วนบทตลกที่ยังไม่เคยเล่น เพราะเป็นคนที่ไม่ค่อยเข้าใจ แต่ถ้าเป็นดรามาจะไม่ค่อยมีปัญหาค่ะ แบบว่าเข้าทาง

ชอบเล่นแนวดรามา แล้วชีวิตจริงเป็นอย่างไรบ้าง
ปล่อยวางค่ะ เพราะชีวิตตอนทำงานเราหนักเต็มที่อยู่แล้ว ชีวิตจริงก็จะปล่อยๆ เพราะเราต้องคิดเยอะ ก็ให้มันโล่งบ้าง แต่ก็มีมุมที่คิดมากบ้าง ปล่อยยากๆ ก็มี

แล้วไลฟ์สไตล์ของนางเอกหน้าไทยเป็นอย่างไรบ้าง
กบชอบอยู่บ้านค่ะ ฟังเพลง แล้วก็ทำกิจกรรมอะไรเล็กๆ อยู่ในบ้านของเราเอง อย่างวันนี้อยากลุกขึ้นมาอยากเย็บผ้า อยากอาบน้ำ เย็บเสื้อให้น้องหมาก็ทำ อะไรที่มันรกวันยุ่งๆ ก็เก็บไว้ วันไหนว่างๆ ก็หยิบขึ้นมาทำ จะเป็นคนหากิจกรรมทำเรื่อยๆ เสื้อผ้าเราชำรุดก็เอามาปรับปรุง วันไหนอยากทำอาหารก็ทำ จะเป็นอะไรทำนองนี้

ลุคภายนอกของกบ ดูเป็นคนเรียบร้อย ส่วนตัวจริงล่ะ
ไม่ใช่ค่ะ กบไม่ได้เป็นคนเรียบร้อยนะคะ แต่ทำอะไรก็ได้ งานผู้หญิงจุกจิกก็ทำได้หมด กบไม่ใช่คนเรียบร้อย แต่กบเป็นคนเรียบง่าย เราไม่ใช่เป็นคนที่หวือหวาหรือโดดเด่น แม้แต่กิจกรรมที่เราทำก็ตาม จะค่อนข้างมีโลกส่วนตัว แต่ถามว่าเรามีมุมที่ซนๆ ไหม ณ จุดหนึ่ง อยากไปซ่าบ้างก็มี คุณแม่มักจะบอกว่าซ่า มีความคิดเป็นของตัวเองสูง ต่อหน้าเราก็ค่ะๆ แต่จริงๆ แล้วเราก็ทำตามความคิดของเรา

กิจกรรมที่ซ่าๆของตัวเอง
เป็นคนเที่ยวนะคะ แต่ว่าโอกาสที่จะมีมันน้อย เป็นคนที่รู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกมันเป็นการเรียนรู้ทั้งหมด อย่างไปเที่ยวเมืองนอก ต่างจังหวัดก็ถือเป็นประสบการณ์ใหม่ๆ อย่างพอไปเมืองนอกกลับมาแต่ละครั้งต้องมีไอเดียสิ่งที่เราอยากทำ 

แล้วลุยแบบไหน
เชื่อไหมค่ะว่าอยากแต่ไม่มีโอกาส อยากไปเที่ยวน้ำตก อยากไปภูกระดึง น้ำตกภูเขา คิดมาเป็นสิบๆ ปี แล้วแต่ไม่ได้ไป เอาจริงๆ คุณแม่ก็ไม่ให้ไป เขาห่วงเรื่องความปลอดภัยของเรา มีเพื่อนเฮี้ยว ๆ ชวนกันไปเที่ยวก็มี แต่ถึงเวลาจะไม่ค่อยได้ไป

เวลาว่างๆที่หมดไปกับหนัง เพลงแนวไหน
หนังได้ค่ะทุกแนว เพลงก็จะเป็นแจ๊ซ บอสซาโนวา

มีเวลาให้หนังสือแนวไหน
ส่วนใหญ่เป็นหนังสือปรัชญา จิตวิทยา ส่วนเล่มโปรด ก็เข็มทิศชีวิต

มีจุดมุ่งหมายของชีวิตอย่างไร
ณ ตอนนี้เริ่มมองธุรกิจของตัวเองแล้วนะคะ เพราะจุดหนึ่งเราก็ต้องมองหาธุรกิจอะไรที่มั่นคงเพื่อต่อยอด เพราะว่าสายวงการบันเทิง เราจะมายึดติดไม่ได้ มันมีอายุ ตอนนี้ยังมีคนที่เมตตาเรา ให้บทดีๆ แต่ว่าเรามองว่ามันยังไม่แน่นอนกับชีวิต กบก็มองๆธุรกิจไว้บ้าง

เป็นธุรกิจแนวไหน
ก็ยังตอบไม่ได้ค่ะ เพราะเคยลองมาหลายอย่าง ทั้งเสื้อผ้า ร้านดอกไม้ มันก็ยังไม่ใช่ตัวเองทั้งหมด

งั้นมาคุยเรื่องหัวใจตอนนี้บ้าง
ก็เรื่อยๆ อยู่ในจุดที่เข้าใจกันดี ไม่หวือหวา มีทานข้าวอะไรปกติ เพราะลักษณะของเรามันไม่หวือหวาอยู่แล้ว ไม่ต้องออกสื่ออะไรอย่างนี้

มีเวลาให้กันบ่อยไหม
ก็บ่อยนะคะ แล้วแต่โอกาสใครว่าง

ถือว่าเข้าใจกันดี
ก็มีบางทีก็ไปด้วยกัน พี่เขาจะพาไปส่งที่ทำงาน มีทั้งเข้าใจและไม่ ก็มีบ้างหลายๆเรื่องก็สามารถปรับตัว มันไม่สามารถเข้าใจกันทุกเรื่อง ทุกอย่างต้องเรียนรู้กันไป ถ้าเราโตพอประสบการณ์ในเรื่องความรักเราก็มี สิ่งที่ดีที่สุด ก็คือเราเป็นตัวของตัวเอง ชัดเจนไปเลย พอถึงเวลาเราจะได้เรียนรู้ว่าเราต้องปรับแบบไหน ถ้าคบไปแล้ว ไม่ได้เป็นตัวของตัวเอง มันจะปรับยาก

ปิดท้ายแล้วมีอะไรฝากกับคนดูนิดหนึ่ง
ก็ฝากภาพยนตร์เรื่องคนโขนด้วย บางคนที่ไม่เข้าใจก็จะคิดว่าหนังเราเป็นหนังอนุรักษ์วัฒนธรรม มีคนออกมาเอาแต่รำโขนอย่างเดียว แต่สิ่งที่เราอยากนำเสนอ เป็นเรื่องของความสวยงามของศิลปะที่หาดูยาก เป็นเรื่องของคนที่อยากดูศิลปะ แต่สุดท้ายแล้วคุณจะไม่เบื่อ เพราะหนังมีความสอดคล้องไปกับชีวิตของคนดำเนินชีวิตอยู่เหมือนสวมหัวโขน พอเอาหัวโขนออก ก็เหมือนกันหมด ได้เรียนรู้แต่ละตัวละคร ที่มีมิติชีวิต หรือจุดมุ่งหมายรสชาติของการดำเนินชีวิต ว่ามันมีอุปสรรคแค่ไหน
>>>>>>>>>>>>
……….
เรื่อง : นรินทร์ ใจหวัง
ภาพ : ธัชกร กิจไชภณ