เครียด และก็เครียด ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาได้ยินคำนี้จากคนรอบข้างจนชินหู...
ไม่แปลก และไม่ผิด ถ้าใครรู้สึกเครียด ผมเองก็เครียดบ่อยๆ นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์เป็นวันๆ พิมพ์ตัวหนังสือไม่ได้สักตัว เพราะองศาอารมณ์ไม่สดใส คิดอะไรจึงไม่ออก
...ต่างจิต ต่างใจ ต่างปัญหา น้ำหนักความเครียดของแต่ละคนจึงไม่เท่ากัน ถามว่า ทำไมถึงงเครียด ผมมองว่า ถ้าคนเราไม่มีความเครียดบ้าง ชีวิตก็ไร้รสชาติเหมือนขาดภูมิคุ้มกันในจิตใจ ยิ่งเครียดกับงานถือเป็นเรื่องดี เพราะแสดงว่าคุณจริงจังกับงาน เต็มที่กับงาน
ใช่,หากเครียดมากไปอาจไม่ส่งผลดีต่อจิตใจและร่างกาย แต่เครียดน้อยไป ก็เหมือนชีวิตขาดสาระ
บางคนเครียดง่ายเกิน ขับรถไปรถติดไฟแดงนานพาลโกธร ด่าไม่หยุด เพราะจะไปไม่ทันนัดหมาย แต่ไม่เคยนึกถึงสาเหตุว่าอาการโกธรไฟแดงของเรานั้น มีต้นเหตุมาจากเราเองไม่ใช่หรือ ที่ไม่ยอมเผื่อเวลานัด
บางคนหนักกว่านั้น อ่านหนังสือพิมพ์เห็นข่าว “ช่างกลตีกัน” เห็นข่าว “ครูสาวหลอกฟันเด็กชาย” เกิดอาการเครียด ด่า และสบถอย่างรุนแรง ราวกับว่า ตัวเองอยู่ในเหตุการณ์ นึกๆก็แปลกใจทำไมเราต้องไปเครียดกับเหตุการณ์เหล่านั้น
ผมมองว่า ทุกคนมีความเครียดได้ และไม่เป็นอันตรายร้ายแรง หากรู้จักสร้างรสนิยมความเครียด” หมายถึง เมื่อเครียดแล้วควบคุมได้ มีวิธีบริหารความเครียดให้แก่ตัวเอง
ข้อแนะนำอย่างหนึ่ง ในการสร้างรสนิยมความเครียดที่ดี เช่น อย่านำเรื่องเล็กๆมาเครียด อย่านำเรื่องคนอื่นมาเครียด ขณะที่เรื่องใหญ่ๆบางเรื่องถ้าเครียดมากก็ไม่เกิดผลดี บางครั้งต้องหยุดนั่งนิ่งๆ สักพัก อาการเครียดจะผ่อนคลายลงเอง
ผมไม่ใช่หมอจิตวิทยา แค่ลองตั้งใจอ่านหนังสือประเภทการบริหารความเครียดมาหลายต่อหลายเล่ม และลองปฏิบัติดู ค้นพบว่า ถ้าใส่ใจและฝึกปรือวิธีลดความเครียดไว้ ถือเป็นยาชั้นดีอย่างหนึ่งในการบำรุงจิตใจ
เครียดแล้วทำอย่างไร...สำหรับผมเองจะนั่งนิ่งๆหายใจลึกๆ ถ้ามีเพลงที่ชอบจะเปิดฟังเบาๆ มีกีตาร์อยู่ข้างๆจะหยิบมาดีด ถ้ายืนอยู่ในที่สาธารณะ จะหามุมสงบๆใต้ต้นไม้สีเขียว โทรหาคนที่เรารักที่สุด คุยและคุย
การสร้างวิธีผ่อนคลายความเครียด หรือ รสนิยมของแต่ละคน ย่อมแตกต่างกัน สุดแล้วแต่ใครจะมีวิธีผ่อนคลายง่ายๆแบบไหน
อธิบายมาหลายบรรทัด ผมเพียงอยากให้คนอ่าน M-Lite ต่อสู้กับความเครียดได้ด้วยชัยชนะ เพราะหันไปทางไหน คุยกับใคร ก็มักพบคนกำลังเครียด
...เครียดด้วยภาวะเศรษฐกิจ เครียดเพราะเงินเดือนขึ้นน้อย เครียดเพราะไม่มีคนรัก หรือจะเครียดเพราะกิ๊กเยอะ ก็ตาม
ผมอยากตะโกนบอกว่าจะเครียดไปไยเล่า ชีวิตก็เท่านี้...ยิ้มด้วยความสุขดีกว่า แม้บางครั้งรอยยิ้มจะซ่อนความขมขื่นก็ตาม ...
วัฒนะชัย ยะนินทร
บรรณาธิการ M-Lite
wyanintorn@hotmail.com