พม่าฟื้น “ถนนเลโด” ในคะฉิ่น เปิดเส้นทางการค้า “จีน-อินเดีย”

MGR Online - บริษัทก่อสร้างจากจีนเตรียมเข้าฟื้นฟูถนน"เลโด" เส้นทางส่งกำลังบำรุงสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 จากอินเดียไปจีน ผ่านเมียนมาในรัฐคะฉิ่น หวังเปิดเป็นเส้นทางการค้า 3 ประเทศ

The Irrawaddy รายงานว่า เมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 2568 บริษัท Yunnan Baoshan Hengyi Industrial Group ได้เซ็นข้อตกลงกับบริษัท Myanmar's Transland เพื่อเข้าปรับปรุง ฟื้นฟูถนนสาย"เลโด"ให้กลับมาใช้งานได้อย่างเต็มประสิทธิภาพอีกครั้ง เพื่อเปิดเป็นเส้นทางการค้า 3 ประเทศ เชื่อมระหว่างจีนกับอินเดีย ผ่านเมียนมาทางรัฐคะฉิ่น


ถนนเลโดส่วนที่จะปรับปรุงใหม่ มีจุดเริ่มต้นจากด่านชายแดนกันไปต์ตี อำเภอเวียงหม้อหรือวายหม่อ จังหวัดมิตจีนา ตรงข้ามกับอำเภอเถิงซง จังหวัดเป่าซาน มณฑลยูนนาน จากนั้นวิ่งมาทางทิศตะวันตก เป็นระยะทาง 115 กิโลเมตร ผ่านเมืองสะโดง มายังเมืองมิตจีนา
จากเมืองมิตจีน่า มีเส้นทางต่อไปอีก 370 กิโลเมตร ผ่านเมืองนามมะตี เมืองกามาย เมืองตะนาย เมืองชินบวยหย่าน รัฐคะฉิ่น ข้ามแม่น้ำชินดวินที่สะพานตะโหย่ง เข้าสู่ภาคสะกาย ที่อำเภอนานยูน เขตปกครองตนเองนาคา ต่อขึ้นไปถึงชายแดนเมียนมา-อินเดีย ที่เมืองปันส่อง ซึ่งมีเส้นทางผ่านช่องเขาพังซอที่เป็นส่วนยอดของเทือกเขาปาดไก่ ลงไปยังเมืองน้ำปง รัฐอรุณาจัลประเทศ(โปรดดูแผนที่ประกอบ)

ในเนื้อข่าวไม่บอกรายละเอียดการฟื้นฟูถนนเลโดว่าจะเริ่มต้นเมื่อใด และต้องใช้เวลาฟื้นฟูนานเท่าใด


สื่อออนไลน์หลายแห่งของเมียนมาเคยมีรายงานไว้นานแล้วว่า ทางการอินเดียแสดงความปรารถนามาตลอดว่าต้องการฟื้นบทบาทถนนเลโดกลับคืนมาใหม่ เพื่อใช้เป็นเส้นทางเชื่อมการค้าระหว่างอินเดียกับจีน

ก่อนหน้านี้ เมื่อวันที่ 25 มกราคม 2568 อู แคตเถ่งหน่าน มุขมนตรีรัฐคะฉิ่น ได้ไปดูการก่อสร้างสะพานบะละมินถิ่น 2 ข้ามแม่น้ำอิรวดี ทางตอนเหนือของตัวเมืองมิตจีนา ที่สร้างคู่ขนานกับสะพานบะละมินถิ่น 1 ซึ่งถูกใช้งานมานานกว่า 25 ปี

สะพานบะละมินถิ่น 2 ยาว 979 เมตร หรือ 3,212 ฟุต โครงสร้างคานสะพานเป็นกล่องคอนกรีต(Box Girder) ปูพื้นด้านบนด้วยแผ่นคอนกรีตเสริมเหล็ก(RCC Slab) ส่วนถนนกว้าง 27 ฟุต หรือ 8 เมตร สามารถรองรับน้ำหนักรถบรรทุกได้มากกว่า 75 ตัน

ตามแผนของกระทรวงก่อสร้างเมียนมา สะพานบะละมินถิ่น 2 คาดว่าจะสร้างเสร็จในปี 2569 และจะมีบทบาทสำคัญเป็นจุดเชื่อมต่อเส้นทางการค้า 3 ประเทศ จีน เมียนมา อินเดีย

ต่อมา วันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2568 Shri Abhay Thakur เอกอัครราชทูตอินเดีย ประจำเมียนมา ได้บินไปยังเมืองมิตจีนา และได้เข้าหารือกับ อู แคตเถ่งหน่าน เกี่ยวกับแผนเชื่อมโยงทางเศรษฐกิจระหว่างอินเดียกับรัฐคะฉิ่น


ถนนเลโดหรืออีกชื่อหนึ่งคือถนน"สติลเวล" เป็นเส้นทางส่งกำลังบำรุงที่มีบทบาทสำคัญของฝ่ายสัมพันธมิตรที่สร้างในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อปี 2485 โดยทหารช่างของอเมริกาและอังกฤษ เพื่อเป็นเส้นทางลำเลียงเสบียงและยุทธปัจจัยจากเมืองเลโด ในอินเดีย ซึ่งขณะนั้นยังขึ้นกับรัฐอัสสัมแต่ปัจจุบันขึ้นกับรัฐอรุณาจัลประเทศ ผ่านตอนเหนือของพม่า ไปส่งให้กับทหารของนายพลเจียง ไคเชก ที่กำลังรบกับกองทัพญี่ปุ่นในมณฑลยูนนาน

ถนนเลโดยาว 1,726 กิโลเมตร ช่วงที่อยู่ในพม่ายาว 1,033 กิโลเมตร ในอินเดียยาว 61 กิโลเมตร และในจีนอีก 632 กิโลเมตร

ในแผนที่ Google Map ถนนช่วงตั้งแต่เมืองชินบวยหย่าน จังหวัดตะนาย ข้ามมาภาคสะกาย ขึ้นไปจนถึงเมืองปันส่องชายแดนอินเดีย มีชื่อเขียนกำกับไว้ตลอดแนวว่า Stilwell Road ซึ่งเป็นการตั้งตามชื่อของนายพลโจเซฟ สติลเวล แห่งกองทัพสหรัฐอเมริกา ที่เป็นผู้ผลักดันให้นายพล เซอร์ อาชิบัลด์ เวเวลล์ ผู้บัญชาการสูงสุดพื้นที่ภาคตะวันออกไกลของอังกฤษ สร้างถนนสายนี้ขึ้น ตามคำแนะนำของนายพลเจียง ไคเชก