ซินหวา - สื่อท้องถิ่นของลาว เผยว่า รัฐบาลลาวทราบถึงความจำเป็นที่จะต้องเตรียมความพร้อมเป็นอย่างดีในการจัดเตรียมบริการด้านการขนส่งเพื่อที่จะได้รับประโยชน์จากเส้นทางรถไฟสายจีน-ลาว ที่อยู่ระหว่างการก่อสร้างให้ได้มากที่สุด
รัฐบาลลาวกำลังสนับสนุนให้ภาคเอกชนเข้าพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ตามแนวเส้นทางรถไฟ ที่รวมทั้งการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยว นิคมอุตสาหกรรม และโครงการที่เกี่ยวข้องกับการอำนวยความสะดวกทางการค้า เพื่อใช้ประโยชน์จากศักยภาพของโครงการรถไฟ หนังสือพิมพ์เวียงจันทน์ไทม์ส รายงานอ้างคำกล่าวของรัฐมนตรีกระทรวงวางแผนและการลงทุน
นักเศรษฐศาสตร์ได้ตั้งคำถามถึงผลิตภัณฑ์ที่ลาวควรผลิตและวิธีการที่ลาวจะสามารถทำหน้าที่เป็นผู้จัดจำหน่ายให้แก่ภูมิภาคเมื่อเส้นทางรถไฟเชื่อมต่อระหว่างประเทศสายนี้เริ่มดำเนินการ
การส่งออกของลาวมีความสามารถในการแข่งขันต่ำเนื่องจากต้นทุนด้านการขนส่งสูง ต้นทุนการผลิตในลาวใกล้เคียงกับผลิตภัณฑ์ของไทยในจีน และเมื่อเส้นทางรถไฟสายลาว-จีน สร้างแล้วเสร็จในปี 2564 ต้นทุนการขนส่งจะลดลง 30-40% เมื่อเทียบกับการขนส่งทางบกในปัจจุบัน รัฐมนตรีลาว ระบุ
“เราจำเป็นต้องมีทั้งแผนระยะสั้นและแผนระยะยาวในการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ เพื่ออำนวยความสะดวกให้แก่การไหลของสินค้าและผู้เดินทางเยือนลาว เราจำเป็นต้องทำให้แน่ใจว่าบริการการขนส่งและการอำนวยความสะดวกทางการค้ามีความรวดเร็วยิ่งขึ้น เพื่อที่เราจะสามารถได้รับประโยชน์จากเส้นทางรถไฟสายนี้ได้มากขึ้น” เวียงจันทน์ไทม์สรายงานอ้างคำกล่าวของรัฐมนตรี
ด้วยตำแหน่งที่ตั้งอยู่กลางแผ่นดินใหญ่ของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และมีชายแดนติดกับจีน ไทย และเวียดนาม หากลาวสามารถเตรียมพร้อมและให้บริการการขนส่งได้ดี เส้นทางรถไฟจีน-ลาว จะนำประโยชน์มาให้แก่ประเทศมากขึ้น
สำหรับการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยว รัฐบาลได้ลงนามบันทึกความเข้าใจกับบริษัทเอกชนในการพัฒนาโครงการการท่องเที่ยว และสนับสนุนให้ผู้ประกอบการจีนเข้าลงทุนในภาคเกษตรกรรมเพื่อการส่งออก โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปลูกพืชออแกนิก
เส้นทางรถไฟสายจีน-ลาว ระยะทาง 414 กิโลเมตร จากเมืองบ่อเต็น ชายแดนจีนในภาคเหนือของลาว ไปยังนครหลวงเวียงจันทน์ กำหนดให้วิ่งด้วยความเร็วที่ 160 กิโลเมตรต่อชั่วโมง โครงการรถไฟสายนี้ เริ่มก่อสร้างในปี 2559 ประมาณ 60% ของเส้นทาง ประกอบด้วยสะพานและอุโมงค์
เส้นทางรถไฟสายนี้เป็นองค์ประกอบสำคัญในความมุ่งมั่นของลาวที่จะเปลี่ยนสถานะจากประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลให้กลายเป็นประเทศที่สามารถเชื่อมโยงทางบกกับนานาประเทศได้ ซึ่งจะส่งผลให้ต้นทุนการผลิตสำหรับส่งออกไปยังตลาดระหว่างประเทศลดต่ำลง.