ผลสำรวจชี้วัยรุ่นเวียดนามใช้เวลาว่างอยู่ในโลกอินเทอร์เน็ตมากกว่าโลกภายนอก

เตื่อยแจ๋ - วัยรุ่นเวียดนามเผชิญกับความไม่สมดุลอย่างรุนแรงในการใช้เวลาสำหรับการศึกษา พักผ่อน และทำกิจกรรมสันทนาการ ซึ่งจากการสำรวจนักเรียน 400 คน ที่มีอายุระหว่าง 13-19 ปี ในกรุงฮานอย และนครโฮจิมินห์ พบว่ามี “ช่องว่างขนาดใหญ่” ในชีวิตของวัยรุ่นในเขตชุมชนเมือง และยังตอกย้ำถึงปัญหาที่น่าวิตกเกี่ยวกับแนวคิด ทัศนคติ และพฤติกรรมของวัยรุ่นกลุ่มนี้

วัยรุ่นในกลุ่มสำรวจใช้เวลาส่วนใหญ่ในห้องเรียน และให้เวลาเพียงเล็กน้อยต่อการเล่นกีฬา หรือทำกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับชุมชน นอกเหนือจากเวลาเรียนแล้ว ร้อยละ 92 ของนักเรียนกลุ่มสำรวจระบุว่า พวกเขาต้องใช้เวลาเรียนพิเศษเพิ่มเติมที่บ้านครูอีก 2-3 วิชา ที่รวมทั้งวิชาคณิตศาสตร์และภาษาอังกฤษ

การสำรวจที่จัดทำขึ้นโดยบริษัทวิจัย TITA บริษัทที่ปรึกษาและวิจัยตลาดเวียดนาม ระบุว่า วัยรุ่นในเขตเมืองใช้เวลา 10.5 ชั่วโมงต่อวันไปกับการเรียนที่โรงเรียน ที่บ้าน และแม้แต่ที่บ้านของครูผู้สอน เด็กวัยรุ่นเหล่านี้มีเวลาเพียง 4 ชั่วโมงต่อวันสำหรับความบันเทิง ที่ส่วนใหญ่หมดไปกับการดูโทรทัศน์ เล่นอินเทอร์เน็ต เล่นเกม และแชตผ่านอีเมล หรือเว็บไซต์สังคมออนไลน์

ในช่วงปิดภาคเรียนฤดูร้อน เด็กวัยรุ่นกลุ่มนี้ใช้เวลาส่วนมากอยู่บนเตียง และใช้เวลามากขึ้นกับโทรทัศน์ และคอมพิวเตอร์เป็น 6 ชั่วโมงต่อวัน ซึ่งพวกเขายอมรับว่า ใช้คอมพิวเตอร์เล่นเกมมากกว่าใช้เพื่อการศึกษาหาความรู้ ส่วนโทรศัพท์มือถือก็ใช้เล่นเกมเช่นกัน

ส่วนกีฬาที่จำเป็นต่อการเจริญเติบโตทางกายภาพ และจิตใจ กลุ่มสำรวจให้เวลาเพียงเล็กน้อยต่อกิจกรรมเหล่านี้

ร้อยละ 70 ของนักเรียนที่ตอบแบบสำรวจ ระบุว่า พวกเขาไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมกีฬาของโรงเรียน และนักเรียนหญิงถึงร้อยละ 80 ระบุว่า ไม่เล่นกีฬาที่โรงเรียน ส่วนในช่วงปิดภาคเรียนฤดูร้อน มีเพียงร้อยละ 43 ที่ระบุว่าเล่นกีฬา ส่วนในกลุ่มนักเรียนหญิงลดลงเหลือเพียงร้อยละ 29

อย่างไรก็ตาม วัยรุ่นส่วนใหญ่มีผลการเรียนดีในปีการศึกษา 2556-2557 โดยร้อยละ 85 ของนักเรียนที่ตอบแบบสำรวจมีผลการเรียนอยู่ในเกณฑ์ เรียนดี หรือค่อนข้างดี อย่างไรก็ตาม มีข้อเท็จจริงที่น่าสังเกตอย่างหนึ่งคือ นักเรียนมีผลการเรียนดีขึ้นหากใช้เวลากับการเรียนพิเศษที่บ้านของครูผู้สอนมากขึ้น

ร้อยละ 20 ของนักเรียนในกลุ่มสำรวจมีทัศนคติทางลบต่อครูผู้สอนของตัวเอง โดยกล่าวโทษว่าครูสอนในห้องไม่เต็มที่เท่ากับที่เรียนพิเศษ และร้อยละ 46 ของวัยรุ่นระบุว่า ไม่รู้เส้นทางอาชีพในอนาคต และยังดูเหมือนว่านักเรียนหลายคนคิดว่าการเรียนเป็นหน้าที่มากกว่าความต้องการที่จะมีความรู้

ฟาน กว่าง ตีง หัวหน้าผู้จัดทำการสำรวจยอมรับว่า ผู้ปกครอง และครูควรมุ่งให้ความช่วยเหลือนักเรียน สร้างแนวทางที่ถูกต้องต่อการศึกษา ผู้ปกครอง และครูจำเป็นที่จะต้องสนับสนุนวัยรุ่นในการค้นหาอาชีพที่พวกเขาให้ความสนใจ.