ปวดหัว..ลุ้นแทบตายแต่ไม่เคยถึงดวงดาว

เวียดนามกำลังจะเป็นเจ้าภาพ Miss Universe 2008 การประกวดนางงามหลากหลายเวทีในประเทศ จึงกลายเป็นที่สนใจของประชาชนมากมาย แต่ปัญหาหนึ่งซึ่งยังคงเป็นที่ข้องใจของหลายคนอยู่ ก็คือ นางงามจากเวทีการประกวดในประเทศกลับไม่ค่อยประสบความสำเร็จในระดับนานาชาติ จึงเกิดคำถามตามมาว่าเพราะเหตุใด

ทำไมสาวงามจากเวียดนามถึงมักจะกลับมาจากเวทีการประกวดระดับใหญ่ๆ อย่าง Miss World และ Miss Universe พร้อมกับรางวัลที่ดูพื้นๆ เหลือเกิน ซึ่งรางวัลที่ได้รับก็มีความหมายหลักๆ ประมาณว่า “นางงามวัฒนธรรม” นั่นเอง

แต่หากลองย้อนกลับไปในปี 2004 นางงามเวียดนาม เหวียนถิเฮวี่ยน (Nguyen Thi Huyen) ได้เข้าถึงรอบ 15 คนสุดท้ายในการประกวด Miss World ที่ประเทศอังกฤษ ขณะที่นางงามเวียดนาม ปี 2006 มายเฟืองถวี (Mai Phuong Thuy) ก็สามารถทำอันดับติด 1 ใน 17 คนสุดท้าย ในการประกวดเวทีเดียวกัน ซึ่งถือได้ว่าทั้งสองคนเป็นความสำเร็จสูงสุดของสาวงามจากเวียดนาม


ในแต่ละปีเวียดนามส่งสาวงามกว่า 10 คน เป็นตัวแทนของประเทศไปประกวดในเวทีระดับโลก พร้อมกับความคาดหวังเอาไว้สูง

แท็งจุ่ง (Thanh Chung) รองประธานกรรมการของบริษัทหนังสือพิมพ์เตี่ยนฝอง (Tien Phong) ซึ่งเคยติดตามสาวงามจากเวียดนามไปประกวดในเวทีระดับนานาชาติหลายครั้ง ได้อธิบายถึงเหตุผลหลักๆ ที่หญิงสาวจากประเทศนี้ มักจะมีสถิติที่ไม่ค่อยน่าประทับใจ
ประการแรกเป็นเรื่องของอุปสรรคทางด้านภาษา และประการที่สอง คือ ความลำบากในการอยู่ร่วมกับคนอื่น และแสดงให้เห็นถึงความสามารถที่แท้จริง

ถึงแม้ว่ากระทรวงวัฒนธรรมจะกำหนดให้ตัวแทนสาวงามจากเวียดนามต้องพูดภาษาต่างประเทศได้อย่างคล่องแคล่วอย่างน้อย 1 ภาษา แต่นางงามส่วนใหญ่สามารถทำได้เพียงแค่กล่าวแนะนำตัว และอธิบายเกี่ยวกับเวียดนามแบบง่ายๆ และทื่อๆ เท่านั้น ทำให้เสียเปรียบนางงามจากต่างชาติในการทำกิจกรรมระหว่างการประกวด หรือการพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ซึ่งการสื่อสารด้วยความมั่นใจนั้นเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง

นางงามเวียดนามบางคนเคยปฏิเสธเข้าร่วมกิจกรรม เนื่องจากกลัวว่าจะไม่สามารถตอบคำถามเป็นภาษาอังกฤษได้ดี นิตยสาร "ฝุหนือ" (Phu Nu) ซึ่งเป็นนิตยสารเกี่ยวกับเรื่องสวยๆ งามๆ สำหรับสตรี ที่ขายดีที่สุดในเวียดนามกล่าว

นักวิจารณ์ชี้ให้เห็นข้อบกพร่องอีกอย่างหนึ่ง คือ การแสดงความสามารถพิเศษซึ่งไม่ได้มีอยู่จริง รวมทั้งใส่ชุดประจำชาติ การเล่นดนตรี หรือการเต้นรำแบบเวียดนามถูกนำมาใช้บ่อยเกินไป และสาวงามส่วนใหญ่ก็จะออกมาในชุดประจำชาติ อาว หญ่าย (ao dai) แทบทุกครั้ง

ในการประกวด Miss World 2006 เวียดนามตั้งความหวังไว้มากกับ มายเฟืองถวี นักศึกษาสาว 18 ปี ซึ่งสามารถพูดภาษาอังกฤษได้เหมือนเจ้าของภาษา และสูงถึง 179 ซม.แต่เมื่อถึงคืนสำคัญของการประกวด เธอกลับเดินออกมาในชุด อาว หญ่าย สีม่วงดำทะมึน ซึ่งปิดบังรูปร่างส่วนเว้าส่วนโค้งอันเป็นจุดเด่นของเธอ

ในทางกลับกัน การแสดงถึงความสามารถที่แท้จริงกลับนำไปสู่ความสำเร็จได้มากกว่า ในการประกวด Miss Earth 2006 หวูเงวียนห่าแอง (Vu Nguyen Ha Anh) สร้างความแตกต่างแหวกแนวด้วยการแต่งชุดเซ็กซี่หรูหรา แสดงการเล่นเปียโนพร้อมร้องเพลง Colours of the Wind ก่อนได้รับตำแหน่งรองอันดับ 1 ในประเภท Miss Talent

ในเวียดนามมีการจัดประกวดนางงามปีละกว่า 10 เวที จึงดูเหมือนว่าประเทศนี้ให้ความสนใจในการช่วยสนับสนุนการประกวดสาวงามและบรรดานางงามเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม นักวิจารณ์หลายคนให้ความเห็นว่า

นั่นก็คือ สาวงามของเวียดนามต้องคิดนอกกรอบบ้าง เพื่อสร้างความประทับใจแก่ชาวโลก