หมาย่าง.. ภาคพิสดารของ หมา หมา

“หมูย่าง” นั้นเป็นอาหารจานโปรดในหมู่ชาวจีนและชาวเอเชียทั่วไป แต่ “หมาย่าง” หรือ สุนัขที่ย่างไฟจนเนื้อออกเป็นสีน้ำตาลอ่อน ก็สามารถพบเห็นได้ทั่วไปในบางท้องถิ่น ในภาคเหนือของเวียดนาม

ปีนี้เป็น “ปีหมา” หรือ “ปีจอ” ตามปฏิทินจันทรคติ เนื้อหมาก็เลยขายดิบขายดีเป็นพิเศษในหมู่ผู้ที่มีรสนิยมวิไลทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นหมาย่างราดซอส หมาตุ๋นยา ก๋วยเตี๋ยว (เฝอ) หมา หรือ ขนมจีน (บุ๋น) น้ำหมา..

ต้องบอกไว้ก่อนว่า การรับประทานเนื้อสุนัขนั้น ไม่ใช่ประเพณี ไม่ใช่ธรรมเนียม และไม่ใช่วัตรปฏิบัติของชาวเวียดนามส่วนใหญ่ แต่เป็นความนิยมเฉพาะท้องถิ่น และเกิดขึ้นจากความเชื่อถืออะไรบางอย่างเสียด้วยซ้ำ

ร้านอาหารบางแห่งนำสุนัขที่ย่างจนสุกดีแล้วทั้งตัวขึ้นโชว์ที่หน้าร้าน เรียกน้ำย่อยของผู้ที่เดินผ่านไปพบ หลายแห่งนำขึ้นโชว์เฉพาะส่วนหัว เช่นเดียวกันกับร้านอื่นๆ ที่นำเอา “หัวหมูย่าง” ขึ้นโชว์ลูกค้า

ภาพ “หัวหมาย่าง” ในตู้โชว์หน้าร้านอาหาร มีให้เห็นในท้องที่บางอำเภอของ จ.ล่าวกาย (Lao Cai) ทางตอนเหนือสุดหรือใน จ.กว๋างนิง (Quang Ninh) ทางตะวันออกเฉียงเหนือ

ตามคำให้การของผู้ที่มีประสบการณ์นั้น ความอร่อยของเนื้อหมาย่างน่าจะอยู่ที่ความหอมหวนจากเครื่องปรุง ความนุ่มของเนื้อ ไม่มีกลิ่นสาปเหมือนเนื้อหมู และมีมันน้อยกว่าเนื้อหมู.. แต่หลายคนเชื่อว่าเนื้อสุนัขเป็นยาโป๊ว.. เอกบุรุษที่บริโภคเข้าไปแล้ว จะคึกคักเหมือนสุนัขหนุ่มเดือน 12 ที่พร้อมจะลงมือได้ในทุกเวที!

ยิ่งเป็นหมาดำก็ยิ่งคึก พิลึกพิลั่น!?!

ต้องขอย้ำอีกครั้งว่า การรับประทานอาหารที่ทำจากเนื้อสุนัขถูกจำกัดอยู่ในแวดวงของชาวเวียดนามจำนวนหนึ่ง..จำนวนหนึ่งเท่านั้น..

ไม่ได้หมายความว่าชาวเวียดนามไม่นิยมเลี้ยงสุนัข และตามท้องถิ่นในเวียดนามจะไม่มีสุนัขสิ่งให้เห็น

หลายครอบครัวเลี้ยงสุนัข รักและเอ็นดูสุนัขเหมือนกับสัตว์เลี้ยงแสนรักทั่วไป สุนัขยังวิ่งไปไหนมาไหนได้ตามท้องถนน

ตั้งแต่นครด่าหนัง (Danang) ในภาคกลาง และนครโฮจิมินห์และภาคใต้ของประเทศ ชาวบ้านชาวช่องไม่นิยมรับประทานเนื้อหมา

ตรงกันข้ามในนครโฮจิมินห์.. หมาเป็นสัตว์เลี้ยงที่กำลังได้รับความนิยมอย่างสูง ร้านขายสุนัขและอุปกรณ์การเลี้ยงเปิดขึ้นเป็นแห่งแรกเมื่อปลายปีที่แล้ว ไม่กี่เดือนต่อมาร้านประเภทเพ็ตชอป (Pet Shop) ผุดตามกันออกมานับสิบแห่ง

แต่.. ในกรุงฮานอยเมืองหลวง ยังมีร้านอาหารที่เสิร์ฟเมนูจากเนื้อสุนัขอยู่บ้าง แม้ว่าจะหายากเต็มที เทียบกับเมื่อสัก 10 ปีก่อน ซึ่งในเขต อ.หยางหวอ (Giang Vo) มีร้านอาหารเสิร์ฟเนื้อสุนัขให้เห็นหลายแห่ง บางแห่งใหญ่โตระดับเหลาและราคาแพงลิ่ว เพราะเสิร์ฟ “หมาดำ” ที่เชื่อกันว่าเป็นเมนูสุดยอดที่อยู่ปลายห่วงโซ่อาหาร!

เหลาที่เสิร์ฟเนื้อหมาเคยเป็นแหล่งชุมนุมที่คึกคักของชาวเวียดนามผู้มีอันจะกิน.. แต่ทุกวันนี้แทบจะหาไม่พบแล้ว ทางการได้รณรงค์ชักชวนให้ผู้ที่มีรสนิยมดั้งเดิมหันไปบริโภคเนื้อสัตว์ประเภทอื่นๆ ที่มีเหลือเฟือในท้องตลาด ต้องเป็นผู้ที่เสาะแสวงหาจริงๆ รู้เส้นสนกลใน จึงจะหาเนื้อหมารับประทานได้

ใครอยากจะกินเนื้อหมา ต้องขึ้นเหนือ.. บางท้องถิ่นยังมีเมนูจากแมวเสิร์ฟอีกด้วย!!

อย่างที่ทราบกันทั่วไป ชาวเวียดนามบริโภคขนมจีนกันเหลือเกิน จำนวนไม่น้อยที่กินเป็นอาหารหลักแทนข้าว เมื่อก่อนจึงมีแม่ค้าหาบเร่หรือร้านอาหารริมฟุตปาธหลายแห่งในกรุงฮานอย จัดเมนู “ขนมจีนน้ำหมา” ให้เลือกสลับกับขนมจีนแกงปลาหรือแกงไก่

ในวันนี้ขนมจีนน้ำหมากลายเป็นของหายาก

ปัจจุบันเวียดนามจึงได้กลายเป็นแหล่งจัดหาสุนัขรายใหญ่ เพื่อส่งผ่านข้ามพรมแดนเข้าไปจำหน่ายในจีน ซึ่งเป็นตลาดเนื้อสุนัขที่ใหญ่กว่า การค้าสุนัขทำกันเป็นล่ำเป็นสัน มีการ “ส่งออก” เดือนละนับหมื่นๆ ตัว

เพราะฉะนั้น “หัวหมาย่าง” จึงพบเห็นได้บ่อยครั้งกว่าในหลายท้องถิ่นทางตะวันตกเฉียงใต้ ในมณฑลหยุนหนัน และเขตปกครองตนเองกว่างซีจ้วง... โดยเฉพาะอย่างยิ่งในปีหมา 2549.

(ภาพประกอบจากสำนักข่าวเวียดนามเน็ต)