เวสป้า.. เพื่อนแท้

รถจักรยานยนต์ล้อเล็ก ที่เรียกกันว่า "สกู๊ตเตอร์" นั้น หรือที่เรียกกันติดปากว่า "เวสป้า" เป็นที่นิยมมากที่สุดในหมู่นักสะสมชาวเวียดนาม ซึ่งทำให้ประชาคม "คนรักเวสป้า" ในประเทศนี้ใหญ่โตมาก ทั้งนี้เป็นรายงานของนิตยสารข่าวธุรกิจรายสัปดาห์ "ไซ่ง่อนไทมส์"

สกู๊ตเตอร์ชนิดนี้ผลิตในประเทศอิตาลี แต่มีปรากฏให้เห็นอยู่ทั่วไปในเวียดนาม ทั้งบนท้องถนนในเมืองหรือนครต่างๆ บนอินเทอร์เน็ต ในร้านและในชมรมคนรัก ปีที่แล้วมีการจัดเทศกาลเวสป้า 2 ครั้งในเมืองเหว (Hue) ต้นปี 2549 นี้ก็เพิ่งจัดไปหยกๆ ที่เมืองดาลัต (Dalat) มีเวสป้าเข้าร่วมกว่า 200 คันเลยทีเดียว ชมรมคนรักเวสป้าเติบใหญ่อย่างไม่หยุดยั้ง สมาชิกหลายพันคนพากันติดต่อซื้อหา แลกเปลี่ยนข้อมูลกัน

ระหว่างงานเทศกาลที่ดาลัต มีการซื้อขายเปลี่ยนมือกันเป็นจำนวนมาก ไม่ว่าจะเป็นรุ่น แอ๊กมา (ACMA) ลัมเบร็ตต้า (Lambretta) ซูเปอร์ (Super) จีเอส (GS) หรือ รุ่นมาตรฐาน รูปทรงที่มีเอกลักษณ์ของเวสป้า ทำให้งานเทศกาลเต็มไปด้วยสีสัน หลายคันถูกดัดแปลง บางคันติดแตรโบราณสวยงาม เปลี่ยนสีทั้งคัน ประดับด้วยไฟสีตามจุดต่างๆ

นายเจื่องวิง (Truong Vinh) หัวหน้ากลุ่มจาก จ.เกิ่นเธอ (Can Tho) ในภาคใต้ที่ไปร่วมงานเทศกาลกล่าวว่าที่นั่นเพิ่งจะก่อตั้งชมรมได้ไม่นาน ทุกคนใหม่หมด การไปร่วมงานครั้งนี้ได้ความรู้มากมาย

"มันน่าตื่นเต้นมากที่ได้ไปเห็นตัวจริงๆ ของเวสป้าชนิดต่างๆ ที่พวกเราเคยเห็นแต่ในหนังสือหรือในอินเทอร์เน็ต" นายเจื่องกล่าว

นายเลวันหุ่ง (Le Van Hung) หัวหน้าชมรมเวสป้าที่ดาลัตกล่าวว่า โดยทั่วไปแล้วสกู๊ตเตอร์พันธุ์นี้มีไว้เพื่อสร้างมิตรสัมพันธ์ มิได้มีเพื่อการพาณิชย์ งานเทศกาลที่จัดขึ้นนี้ทำให้ชมรมคนรักเวสป้าจากทั่วสารทิศมีโอกาสได้พบรู้จักกัน

นายหุ่งกล่าวอีกว่า การสะสมเวสป้าได้ให้บทเรียนดีๆ แก่คนรุ่นหลังเหมือนกัน เช่น มีอยู่ครั้งหนึ่งนักสะสมรุ่นหนุ่มจากนครโฮจิมินห์นำเอาเวสป้า "แอ๊กมา" ของเขาออกคุยโวโอ้อวด ทับถม เวสป้า “พีเอ็กซ์” ของนักสะสมรุ่นเก๋าคนหนึ่งที่ไปจาก จ.เกิ่นเธอ

แต่แทนที่จะโกรธชายสูงอายุกับอธิบายกับชายหนุ่มอย่างสงบเสงี่ยมว่า "ตอนที่เธอยังไม่เกิด เราเคยใช้รถรุ่นของเธอนี่บรรทุกอาหารหมู.."

เจ้าหนุ่มเลือดร้อนจากนครโฮจิมินห์ ได้ยินเช่นนั้นจึงค่อยสงบลง และได้เรียนรู้อะไรบางสิ่งบางอย่างจากสมาชิกชมรมด้วยกันเมื่อเป็นเช่นนี้ก็เลยเกิดมีกฎที่ไม่ได้ประกาศในหมู่คนรักเวสป้าขึ้นว่าว่า ในงานประกวดหรือในเทศกาลแต่ละครั้งจะไม่มีใครแพ้หรือชนะ ทุกคนจะได้แต่ความรู้กับความดื่มด่ำในมิตรภาพและสัมพันธไมตรี ขณะที่สมาชิกชมรมมุ่งหน้าทำกิจกรมรับใช้สังคมเช่น การช่วยเหลือเด็กๆ ที่ด้อยโอกาส จัดงานการกุศลหาทุน ออกตระเวนไปยังท้องถิ่นต่างๆ ทั่วประเทศ เพื่อหยิบยื่นความช่วยเหลือให้กับประชาชนผู้ยากไร้ ตามกำลังแรง

คนรักเวสป้าจะหาเวลาพบกันในหลายโอกาส แลกเปลี่ยนประสบการณ์จากกัน เชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างกัน ให้เวสป้าเป็นเสมือนเพื่อนแท้ของทุกคน.