พ้นอันตราย ! ช่วยหมีหมาติดบ่วงดักสัตว์ ใกล้ป่าเขตอุทยานฯปางสีดา

อาการของ ‘หมีหมา’ที่ได้รับบาดเจ็บจากบ่วงดักสัตว์ พ้นขีดอันตรายแล้ว หลังฟื้นจากยาสลบ สามารถกินอาหารได้ สัตวแพทย์ยังต้องให้สังเกตอาการและระวังไม่ให้เลียแผล

เมื่อวานนี้ (9 มกราคม 2564) เจ้าหมีฟื้นจากยาสลบ กินอาหารเยอะ ยังไม่เลียนแผล ทีมสัตวแพทย์ได้วางแผนป้องกันการเลียแผลด้วยการให้อาหารเต็มที่ เสริมด้วยไข่ต้ม แผลจะได้หายเร็วขึ้น และมีลูกมะพร้าว ไม้ไผ่ ให้เล่น เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดความเครียด ตอนนี้เจ้าหน้าที่เฝ้าสังเกตอาการและเฝ้าระวังไม่ให้เลียแผล

“สัตวแพทย์กรมอุทยานฯ ได้ช่วยหมีหมาถูกบ่วงรัดจนต้องตัดข้อขาหน้าทิ้งเพื่อรักษาชีวิต หลังพบเนื้อตายและติดเชื้อรุนแรง จากนี้เฝ้าระวังภาวะแทรกซ้อนอย่างใกล้ชิด”

นายศรชัย สังคเลิศ หัวหน้าสถานีเพาะเลี้ยงสัตว์ป่าช่องกล่ำบน จังหวัดสระแก้ว กล่าวว่า เมื่อวันที่ 5 ม.ค.ที่ผ่านมา ได้รับการประสานจากนายบุญเชิด เจริญสุข หัวหน้าอุทยานแห่งชาติปางสีดา หลังมีชาวบ้านพบหมีบาดเจ็บ อยู่หลังหมู่บ้านภักดีแผ่นดิน ขอให้เจ้าหน้าที่เข้าช่วยเหลือ

เจ้าหน้าที่สถานีเพาะเลี้ยงสัตว์ป่าช่องกล่ำบน ได้ร่วมกับเจ้าหน้าที่ส่วนอนุรักษ์สัตว์ป่า สบอ.1 (ปราจีนบุรี) เจ้าหน้าที่หน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติปางสีดา ปด.7(ภักดีแผ่นดิน) และผู้นำชุมชนบ้านภักดีแผ่นดิน รีบติดตามปูพรมค้นหาแต่ไม่พบตัวหมีตัวดังกล่าว จึงได้วางกรงดักไว้ ต่อมาในวันที่ 7 ม.ค.คณะเจ้าหน้าที่ได้ปูพรมค้นหาอีกครั้ง กระทั่งเวลาประมาณ 16.00 น. เจ้าหน้าที่พบหมีตัวดังกล่าวจึงทำการจับโดยการยิงยาสลบ

จากการตรวจสอบเบื้องต้น พบเป็นหมีหมา เพศผู้ อายุประมาณ 8 ปี น้ำหนักประมาณ 40 กก. สภาพร่างกายอ่อนเพลีย บริเวณขาหน้าด้านขวามีบ่วงลวดสลิงรัดจนเป็นแผลลึกถึงกระดูก เจ้าหน้าที่จึงเร่งทำการปฐมพยาบาลเบื้องต้นโดยให้ยาปฎิชีวนะและน้ำเกลือ ก่อนเคลื่อนย้ายนำมาดูแลรักษาต่อที่สถานีเพาะเลี้ยงสัตว์ป่าช่องกล่ำบน


ด้าน สพ.ญ.สุนิตา วิงวอน นายสัตวแพทย์ปฏิบัติการ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช กล่าวว่า จากการตรวจสอบและประเมินภาวะโภชนาการภายนอก (bodyscore) 2.5/5 หมีหมาตัวนี้น่าจะอยู่ในช่วงอายุประมาณ 7-8 ปี เพศผู้ มีภาวะขาดน้ำ(dehydrate) และเยื่อเมือกซีด บาดแผลภายนอกที่ข้อขาหน้าขวา เกิดจากการที่ถูกลวดสลิงรัดจนถึงกระดูก ผิวหนังเปื่อยหายไปบางส่วน มีการอักเสบและติดเชื้อรุนแรงถึงกระดูก มีกลิ่นเหม็นเน่า ใช้งานไม่ได้ และไม่มีความรู้สึก หากตัดสินใจทำการรักษาช้า อาจส่งผลให้หมีเสียชีวิตได้

ต่อมาสัตวแพทย์จึงตัดสินใจตัดเอาส่วนเนื้อตายและติดเชื้อออกเพื่อควบคุมไม่ให้ติดเชื้อลุกลาม และเพื่อเป็นการรักษาชีวิตของหมีไว้ โดยขั้นตอนการรักษา คือ วางยาสลบเพื่อผ่าตัดข้อมือส่วนที่ติดเชื้อออก หลังจากนั้นล้างทำความสะอาดแผล เย็บปิดบาดแผล และพันแผลป้องกันสิ่งสกปรก จากนั้นให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำ ฉีดยาปฏิชีวนะที่ออกฤทธิ์ได้ดีต่อการติดเชื้อที่ผิวหนังและกระดูก ฉีดยาลดอักเสบลดปวด ยาบำรุงเลือด ยาบำรุงร่างกาย และฉีดยาถ่ายพยาธิและกำจัดปรสิตภายนอก จากนั้นให้ยาแก้ฤทธิ์ยาสลบ และเฝ้ารอดูอาการจนหมีมีการฟื้นตัวได้ดี

ในส่วนของแผนการรักษาต่อไป สัตวแพทย์และสัตวบาลจะเฝ้าติดตามอาการอย่างใกล้ชิด เนื่องจากมีโอกาสเกิดภาวะแทรกซ้อนได้ตลอดเวลา โดยจะให้ยาลดปวดต่อเนื่องเป็นเวลา 3 วัน และยาปฏิชีวนะที่ออกฤทธิ์ยาวนานทุก ๆ 7 วัน

สำหรับ หมีหมา จัดเป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง ที่มีขนาดเล็กที่สุดในโลก ลำตัวยาวประมาณ 1 เมตร ขนตามตัวสั้นสีดำปนสีน้ำตาล ขนบริเวณอกโค้งเป็นรูปตัว U สีขาวนวล บริเวณหน้าตั้งแต่ตาไปถึงปลายจมูกสีค่อนข้างขาว หรือน้ำตาลอ่อน ปกติหมีหมาหากินกลางคืน บางครั้งก็ออกหากินกลางวัน มักหากินเป็นคู่ อยู่ในป่าทึบ ไม่ชอบอยู่ตามเขา ดุร้ายและขึ้นต้นไม้เก่งกว่าหมีควาย มีอุปนิสัยโมโหง่าย ชอบนอนบนต้นไม้หรือตามโพรงไม้สูง ๆ ไม่ชอบนอนพื้นดิน บางครั้งร้องคล้ายเสียงสุนัขเห่ากระโชก จึงเรียกว่า หมีหมา แต่เมื่อยืน 2 ขาตัวตรง จึงถูกเรียกอีกชื่อว่า หมีคน

ข้อมูลอ้างอิง ประชาสัมพันธ์ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช



เครดิตคลิป ประชาสัมพันธ์ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช