"ดอดจ์ดันเป" เจ้าหนูบอลเพลิง

นอกจากเกมอันดับหนึ่งในใจทุกคนอย่าง "คุนิโอะ" แล้ว ถ้าพูดถึงกีฬา "ดอดจ์บอล" ยังมีอีกเกมหนึ่งซึ่งเป็นที่นิยมเช่นกัน ด้วยการผสมผสานกราฟิกฉากเล่นสวยๆสไตล์เดียวกับเกมซึบาสะและเกมการ์ดยอดฮิตอย่างดราก้อนบอลเข้าไว้ด้วยกันใน "ดอดจ์ดันเป"

"ดอดจ์ดันเป" เป็นหนังสือการ์ตูนผลงานของ "โคชิตะ เทสึฮิโระ" ตีพิมพ์ลงในนิตยสารโคโรโคโร่และได้รับความนิยมจนมีการสร้างเป็นการ์ตูนทีวีตามมา เรื่องราวเกี่ยวกับเจ้าหนูเลือดร้อน "อิชิเงะคิ ดันเป" ที่ฝันอยากเป็นนักกีฬาดอดจ์บอลตามรอยพ่อของตัวเอง เริ่มด้วยการเข้าร่วมทีมโรงเรียนและแข่งขันฝ่าฟันเข้าสู่ระดับประเทศตามสไตล์การ์ตูนญี่ปุ่นทั่วไป

สำหรับฉบับเกมนี้จะทำออกมาให้ใช้การ์ดดวลวัดพลังกันพร้อมโชว์ภาพการ์ตูนสวยๆคล้ายเกมซึบาสะ ใช้กติกาแบบดอดจ์บอลของจริง (ไม่ใช่อัดกันให้ตายไปข้างแบบคุนิโอะ) ผู้เล่นจะมีนักกีฬาฝั่งละ 7 คนให้เลือกวางตำแหน่งเป็นตัวหลัก 4 คน และรอบนอกอีก 3 คน รอสลับเข้ามาแทนเมื่อตัวหลักโดนอัดออกไป ดวลกันจนกว่าจำนวนผู้เล่นฝั่งใดฝั่งหนึ่งจะหมด หรือถ้าเวลาหมดก่อนก็จะตัดสินกันด้วยจำนวนผู้เล่นที่เหลือ

จุดมุ่งหมายของการเล่นคืออัดบอลให้โดนตัวฝั่งตรงข้ามตรงๆ ซึ่งต้องลดค่าพลังกาย (ST) ของฝั่งตรงข้ามให้หมดก่อน เพื่อไม่ให้สามารถหลบหรือรับบอลได้อีก โดยการคิดค่าพลังดวลกันจะดูทั้งส่วนของการ์ดและความสามารถเฉพาะตัวของผู้เล่นรวมกัน

ตัวการ์ดในเกมจะมีออกมาครั้งละ 7 ใบให้เลือกใช้ 3 ใบเรียงลำดับไปดวลกับฝั่งตรงข้าม พอจบก็กลับมาจั่วเพิ่มให้ครบ 7 ใบแล้วเลือกไปสู้ใหม่เรื่อยๆ โดยการ์ดหลักๆที่ใช้จะมีตัวเลข 1-9 เรียงกัน 3 แถวพร้อมอักษร Hit ที่แถวใดแถวหนึ่ง กับการ์ดพิเศษไม่มีตัวเลขอีก 2 ชนิด

ในการเป็นฝ่ายรุกเราต้องเลือกว่าจะขว้างบอลใส่ใคร แล้วใช้เลขพลังแถวที่มีอักษร Hit ไปวัดกับเลขแถวเดียวกันของฝั่งตรงข้าม เช่น ถ้าอักษร Hit ของเราอยู่แถวบน ก็ต้องไปชนกับตัวเลขแถวบนของฝั่งตรงข้าม ส่วนเวลาตั้งรับจะสลับกัน ดังนั้นแม้การ์ดบางใบตัวเลขที่ Hit จะต่ำแต่ถ้าเลขแถวอื่นสูงก็ยังเก็บไว้ใช้ตอนตั้งรับได้

ผลการขว้างบอลวัดค่าพลังกันจะออกมาได้หลายแบบ ตั้งแต่บอลลอยผ่านไปเฉยๆ,ลอยผ่านไปพร้อมลดพลัง ST ด้วย บางครั้งฝั่งตรงข้ามอาจรับบอลไว้ได้ แต่บางครั้งถึงรับได้พลังก็ลดด้วย และเมื่อพลัง ST ใกล้หมด ก็อาจโดนบอลอัดถึงตัวทันที

นอกจากนี้ การ์ดบางใบที่มีพลังสูงเป็นพิเศษพร้อมอักษร SUPER จะทำให้ขว้างลูกเป็นไม้ตายรุนแรงกว่าปกติได้ แต่ก็ต้องดูว่าผู้ถือบอลในตอนนั้นมีไม้ตายของตัวเองหรือไม่ และด้วยค่าพลังที่สูงนี่เอง ทำให้เราใช้การ์ดแบบนี้ตั้งรับไม้ตายฝั่งตรงข้ามได้ด้วยเช่นกัน

สำหรับการ์ดที่ไม่มีตัวเลขชนิดแรกคือ PASS ใช้ในการส่งบอลให้ตัวละครอื่น แต่ถ้าฝั่งตั้งรับใช้ PASS มาชนกันก็จะตัดบอลไปได้ และถ้าพลาดเอา PASS เข้าไปชนลูกขว้างปกติก็จะโดนบอลอัดเต็มๆทำให้เสียพลังสาหัสเลยทีเดียว

การ์ดไม่มีตัวเลขชนิดที่สองคือ LINE CROSS ทำให้คนถือบอลในตอนนั้นทำฟาวล์เหยียบเส้นเสียบอลให้อีกฝ่ายทันที เป็นการ์ดสกัดดาวรุ่งชั้นดีเวลามีการใช้ไม้ตาย แต่ถ้าเรียงการ์ดไม่ดีให้ใบนี้โผล่มาตอนฝั่งเราถือบอล ก็ต้องเสียบอลให้ฝั่งตรงตรงข้ามโดยไม่มีข้อยกเว้นเช่นกัน

โหมดหลักของเกมคือโหมดเนื้อเรื่องที่ดำเนินไปแบบการ์ตูนพร้อมภาพสวยๆให้ชมกันตลอด ต้องลุยกับคู่แข่งแต่ละคนจากการ์ตูนแล้วจะได้มาเป็นพวกเรื่อยๆ โดยมีการจดพาสเวิร์ดกลับมาเล่นใหม่ได้ ส่วนอีกโหมดคือการแข่งกับคอมโดยเลือกใช้ทีมไหนก็ได้ แต่นับว่าน่าเสียดายที่เล่นได้คนเดียว

ตัวเกมรวมๆถือว่ามีความท้าทายให้วางแผนในระดับหนึ่ง แต่ก็ยังต้องพึ่งดวงมากพอสมควร ถ้าเจอไพ่ไม่ดีก็เล่นลำบากไปเลย และพวกตัวประกอบในทีมทั้งหลายก็ค่อนข้างอ่อนแอเกินไปหน่อย บางครั้งขว้างบอลแลกกันไปมา 5-6 รอบแต่พลังไม่ลดเลยซะยังงั้น ยิ่งเอาไปดวลกับตัวโหดๆระดับกัปตัน ต่อให้วางการ์ดดีแค่ไหนก็ไม่มีผลเลย

กราฟิกของเกมและเสียงประกอบนับว่าทำได้ดีมาก ภาพเคลื่อนไหว,เอฟเฟกต์ของแต่ละตัวละครทำออกมาได้อารมณ์ มีการเก็บรายละเอียดเหมือนต้นฉบับจริงอย่างพวกท่าขว้างแปลกๆของแต่ละทีม หรือหน้าตาของแต่ละคนในทีม ไม่ใช่แค่เอาภาพเดิมมาวนซ้ำ

การ์ตูน "ดอดจ์ดันเป" นับว่าได้รับความนิยมสูงจนมีการสร้างเกมตามมาอีกหลายๆเครื่อง ส่วนบนฟามิคอมเองก็ได้มีภาค 2 ออกมาโดยยังคงเป็นแนวการ์ดเกมเช่นเดิมพร้อมแก้กติกาใหม่หมดและปรับปรุงให้เล่น 2 คนแข่งกันได้

Honoo no Toukyuji Dodge Danpei
เครื่อง: ฟามิคอม
ภาษา: ญี่ปุ่น 1992
บริษัท: Sunsoft
แนวเกม: Sports
จำนวนผู้เล่น: 1 คน