“เล็ก คาราบาว” โยนคำถามทุกคนโอเคไหมถ้าวันนึงจะไม่มี “แอ๊ด คาราบาว” ในวง ยื้อไม่ไหวป่วยนานเสี่ยงเสียงหายถาวร

ทำแฟนๆ ใจหาย เมื่อวงดนตรีตำนานเพลงเพื่อชีวิตอย่าง “แอ๊ด คาราบาว” ยืนยง โอภากุล ขอพักแสดงคอนเสิร์ตเพื่อรักษาอาการหลอดเสียงอักเสบเรื้อรังมานาน ไม่กล้าหยุดงานไปรักษาเพราะกลัวกระทบวง แต่ก็ยื้อร่างกายไว้ไม่ไหวแล้ว โดย “เล็ก คาราบาว” มือกีตาร์ของวง ได้ถามแฟนๆ ผ่านเฟซบุ๊กว่า ทุกคนโอเคไหนถ้าคาราบาวจะไม่มีพี่ใหญ่ “แอ๊ด คาราบาว”

“เมื่อคืนเป็นการยืนเล่นบนเวทีที่ทรมานและสะเทือนใจที่สุดเลย แทบจะพูดได้ว่ากว่าจะผ่านไปได้แต่ละนาทีมันช่างแสนนานเหลือเกิน ในใจคิดอยู่ตลอดว่านี่เราทำอะไรอยู่นะ

ปกติเวลาจับกีตาร์ ผมจะมีสมาธิจิตใจไม่หลุดลอยไปไหนเฉกเช่นดั่งการนั่งสมาธิก็ว่าได้ แต่เมื่อวานมันช่างต่างออกไป คือมิอาจทำให้ใจอยู่กับบทเพลงที่กำลังเล่นได้เลย

ความหวังดีอย่างบริสุทธิ์ใจของพี่แอ๊ด ทั้งที่แกเองก็อาการหลอดเสียงเริ่มแย่ลงเรื่อยๆ คุณหมอสั่งให้หยุดพักนานแล้ว มิเช่นนั้นอาจเกิดการเสียหายอย่างถาวรกับหลอดเสียงได้ แต่ด้วยความเป็นห่วงลูกวงแกก็ดื้อมาตลอด

ช่วงหลายวันมานี้แกอุตส่าห์หาคนมาช่วยร้องโดยมีแกร้องแซมนิดหน่อย แต่ไม่ว่าพี่แอ๊ดจะร้องน้อยเพียงใด การมีพี่แอ๊ดอยู่บนเวทีก็คือความขลังของความเป็นคาราบาว ว่าไหมครับ

แต่ครั้งนี้แกคงไม่ไหวจริงๆ จึงต้องทำตามคำแนะนำของคุณหมอโดยตัดสินใจเข้ารับการรักษา ซึ่งนั่นทำให้ต้องหยุดงานอย่างกะทันหันแหละครับ

ส่วนทางวงนั้นถ้าถามว่า ไม่มีพี่แอ๊ดเล่นได้ไหม ต้องตอบว่า ได้ เพราะพี่แอ๊ดได้หาคนมาช่วยทำหน้าที่แทนแกดังที่เรียนให้ทราบไปแล้ว แต่ก็ต้องถามกลับไปอีกว่า แล้วมันจะใช่คาราบาวหรือเปล่าล่ะ ถ้าไม่มีพี่แอ๊ด มันสำคัญตรงนี้แหละ

ในความรู้สึกส่วนตัวผมนั้น แม้จะรู้ว่าเป็นความหวังดีของพี่แอ๊ด แต่ก็รู้สึกอึดอัดใจไม่น้อย เพียงมิได้ออกความคิดเห็นอะไร ได้แต่ทำไปตามที่พี่แอ๊ดบอก เล็กช่วยดูแลวงด้วยนะ เราอาจต้องหยุดรักษาตัวสักพัก

ในส่วนของผู้จัดการวงก็ฝากความหวังว่าเราจะฝ่ามรสุมนี้ไปกันได้ ซึ่งทั้งหลายทั้งปวงเกิดจากความหวังดีทั้งนั้น แล้วผู้ชมล่ะรู้สึกอย่างไรถ้าคาราบาวไม่มีพี่แอ๊ดน่ะ

ผู้จัดงานคิดอย่างไร แน่นอนว่าเขาก็ต้องปกป้องตัวเองโดยขึ้นมาพูดบนเวทีว่าเขาเพิ่งทราบว่าเป็นเช่นนี้ ซึ่งก็จริงของเขา ต่อไปจะมีมาแสดงแก้ตัวใหม่ โดยลดราคาบัตรให้ อะไรทำนองนี้

ผมเองเคยหยุดงานเพื่อเข้ารับการผ่าตัดใหญ่ จำได้ว่าหยุดไปร่วมสิบกว่าวัน พี่รี่ก็เคยหยุดอยู่บ่อยๆ ด้วยอาการขาไม่มีแรงบ้าง ป่วยเป็นไข้บ้าง สมาชิกท่านอื่นก็ล้วนเคยหยุดงานกันทุกคน พี่แอ๊ดคือคนเดียวที่ไม่เคยหยุดเลย เพราะนี่คือสิ่งที่ทำไม่ได้ ถ้าพี่แอ๊ดหยุด วงก็ต้องหยุด นั่นจึงทำให้แกอดทนมาตลอด นี่คือมุมที่ผู้ชมและผู้จัดงานอาจไม่ได้คิดถึง

ก็อย่างที่บอกแหละครับ ว่าทุกอย่างล้วนเกิดจากความหวังดีที่บริสุทธิ์ใจทั้งสิ้น ซึ่งสำหรับผมที่ต้องขึ้นเวทีขณะเพื่อนป่วยก็ทุกข์ใจจะแย่อยู่แล้ว ยังต้องมาแบกรับความผิดหวังจากผู้ชมอีก มันจึงเป็นความรู้สึกที่เรียนไปเบื้องต้นแล้วว่า กว่าจะผ่านไปได้แต่ละนาทีมันช่างแสนนาน

ตัวพี่แอ๊ดเองอาจมองในมุมหวังดีว่า แกได้หาคนมาช่วยร้องแทนแกได้แล้ว อีกอย่างแกก็คงคิดว่าหยุดรักษาตัวเพียงแค่ระยะเวลาสั้นๆ คงไม่เป็นไร แต่ในทางปฏิบัตินั้นมันไม่ง่ายเลย

เล่นกับความรู้สึกของผู้ชมที่รู้สึกผิดหวัง ว่าจะได้ชมอย่างที่อยากชมอยากเห็นนั้นมันไม่ง่ายนะครับ ผมไม่อยากอยู่ในสถานการณ์แบบนี้เลย โดยเฉพาะเวลาแสดงแล้วมีผู้จัดงานขึ้นมาพูดกลางคันเนี่ย

ทุกเส้นทางของชีวิตที่พานพบ ล้วนสร้างประสบการณ์ได้ตลอด แน่นอนว่าบทเรียนในครั้งนี้ทรงคุณค่าไม่น้อยเลย มันจะเตือนใจให้ผมกล้าพูดและยืนยันในสิ่งที่ไม่อยากทำ

เมื่อวานก่อนออกจากบ้าน ภรรยาก็พูดให้กำลังใจว่าผมจะผ่านเหตุการณ์หนักหนานี้ไปได้ นั่นแสดงว่าเธอก็รู้สึกว่าผมคิดอย่างไรกับการที่จะต้องขึ้นเวทีคาราบาวโดยไม่มีพี่แอ๊ด

ชีวิตต้องชัดเจนจึงจะมีสุข ช่วงนี้เป็นช่วงเทศกาลแห่งความสุข การได้หยุดงานอยู่บ้าน ได้เฉลิมฉลองกันบ้างก็ดีนะ พี่แอ๊ดก็ได้รักษาตัวอย่างไม่ต้องกังวล สมาชิกวงก็ได้พักงานอยู่กับครอบครัว

นี่อาจนับได้ว่าเป็นปีแรกในรอบหลายๆ ปีที่พวกเราจะได้หยุดงานอยู่กับครอบครัว ได้ countdown ที่บ้านในช่วงเทศกาลปีใหม่กันครับ

สวัสดี จากบ้านกทม. ครับ”