“นนกุล” กล่าวคำอาลัย “คุณแม่เพ็กแฮ” ทั้งน้ำตา จากลูกที่ไม่ได้เรื่องคนนี้ ขอให้คุณแม่เฝ้าดู จะเป็นนักแสดงระดับโลกให้ได้แน่นอน ไม่ขออโหสิกรรมให้แม่เพราะชาติหน้าต้องมาจองเวรจองกรรมกันต่ออีก
เดินทางมาถึงวันฌาปนกิจส่ง “คุณแม่เพ็กแฮ สันตินธรกุล” คุณแม่ “นนกุล ชานน สันตินธรกุล“ เดินทางไกล ณ วัดธาตุทอง บรรยากาศยังคงโศกเศร้า ลูกๆ ยังมีน้ำตาทุกครั้งที่คิดถึงคุณแม่ คนสนิทและแขกมากมายพร้อมใจกันมาส่งคุณแม่ เพ็กแฮ เป็นครั้งสุดท้าย อาทิ บอย ปกรณ์ ฉัตรบริรักษ์, หน่อง อรุโนชา ภาณุพันธุ์ , ศรีริต้า เจนเซ่น ณรงค์เดช , กรณ์ ณรงค์เดช , เจษ เจษฎ์พิพัฒ ติละพรพัฒน์, อัค อัครัฐ นิมิตรชัย, มิ้นต์ ชลิดา วิจิตรวงศ์ทอง, เจเจ กฤษณภูมิ พิบูลสงคราม , ต้าเหนิง กัญญาวีร์ สองเมือง โดยมี “แอฟ ทักษอร ภักดิ์สุขเจริญ” แฟนนนกุล คอยช่วยรับแขก และลูกสาวน้อง “ปีใหม่” คอยช่วยรับแขกและปลอบใจครอบครัว
ระหว่างที่เปิดโลง เห็นหน้าคุณแม่เพ็กแฮเป็นครั้งสุดท้าย ทำเอา นนกุล ร้องไห้หนักแม้จะพยายามกลั้นน้ำตาแล้วก็ตาม ในช่วงกล่าวคำไว้อาลัย ลูกๆ ทั้งสาม นนกุล-นุ่น-ลูกน้ำ ได้อ่านประวัติ และกล่าวความในใจถึง คุณแม่เพ็กแฮ ทั้งน้ำตา โดย นนกุล กล่าวว่า…
“จากลูกที่ไม่ได้เรื่องของคุณแม่ ในมุมมองของผม คุณแม่เป็นคนที่ขี้บ่นมาก จู้จี้จุกจิก บางทีเรื่องบางเรื่องที่เป็นเรื่องเล็กๆ คุณแม่ก็ชอบทำให้เรื่องนั้นเป็นเรื่องใหญ่ แล้วผมก็จะเป็นคนที่ขี้รำคาญ เราก็เลยจะทะเลาะกันบ่อย ถ้าถามว่าใครดื้อที่สุดในบ้านทุกคนจะพูดเป็นเสียงเดียวกันเลยว่าคือผม ตัวผมไม่เถียงในข้อนี้เลย
หลายๆ ท่านอาจจะเป็นลูกที่ดีของคุณแม่ เมื่อหวนคิดถึงคุณแม่ของตัวเองก็อาจจะเห็นรอยยิ้ม แต่สำหรับผม ผมจะนึกถึงคำบ่นของคุณแม่ หลายคนอาจจะนึกถึงคำสอนของท่านแต่ผมจะนึกถึงเวลาที่คุณแม่จู้จี้จุกจิก ทำไมไม่เตรียมเสื้อผ้าตั้งแต่ตอนกลางคืน ตอนเช้าจะได้ไม่ต้องมาหา หลายคนอาจจะคิดถึงคุณแม่เวลาที่กอดท่าน แต่สำหรับผมเวลาที่ท่านมาปลุกผมตอนเช้าว่าสายแล้ว ทำไมไม่ตั้งปลุกไว้ตอน 6 โมง แต่ตอนนี้มันเพิ่งตี 5 ผมจะคิดถึงสิ่งเหล่านี้มากๆ เพราะเสียงของคุณแม่ตอนนั้นที่ผมแสนจะรำคาญ วันนี้ผมกลับคิดถึงและโหยหามันมากที่สุด
การบอกรักของครอบครัวของเราอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เราทำได้ดีเท่าไหร่ การที่พวกเราลูกๆ ปากแข็งในการที่จะบอกรักคุณแม่ตรงๆ ก็เหมือนกับที่คุณแม่ปากแข็งไม่กล้าชมพวกเราตรงๆ ครับ ผมก็เพิ่งได้ยินสิ่งเหล่านี้เป็นครั้งแรกด้วยซ้ำไป หลังจากที่แม่เสียได้ไม่นาน จากคุณหมอที่ดูแลครอบครัวเรามา 30 กว่าปี เราเพิ่งรู้ว่าคุณแม่บอกกับคุณหมอว่าแม่ดีใจมากๆ ที่คุณพ่อของเราพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะหาทางออกให้กับโรคร้ายของคุณแม่มาโดยตลอด 19 ปีที่ผ่านมา
จากเพื่อนๆ ของคุณแม่มากมายหลายคน บอกพวกเราว่าคุณแม่มักจะบอกกับเพื่อนๆ ตัวเองเสมอว่าภูมิใจในตัวลูกสาวทั้งสองคนที่ดำเนินชีวิตได้ดีโดยไม่ต้องทำให้ใครกังวล และจากพี่คนหนึ่งที่ผมได้ร่วมงานด้วยไม่นาน คุณแม่บอกกับพี่คนนั้นว่าประทับใจที่ผมเคยบ้าๆ บอๆ ที่ผมไปคุยกับสื่อว่าผมอยากเป็นนักแสดงที่ไปให้ไกลถึงระดับโลกโน่นนี่นั่น คุณแม่อยากจะให้ผมไปได้ไกลถึงตรงนั้นจังเลย แต่น่าเสียดายที่เป็นอีกข้อที่ผมยังทำให้คุณแม่ไม่ได้
ถ้าคุณแม่ยังเฝ้ามองผมอยู่ตอนนี้ ผมอยากจะบอกกับคุณแม่ผมว่า…. ไม่ต้องเป็นห่วงเลย วันหนึ่งนนจะทำให้ได้แน่นอน แต่อาจจะขอเวลาสักหน่อย เพราะคนเก่งกว่าผมเยอะมากจริงๆ สุดท้ายนี้ผมอยากจะบอกกับคุณแม่ว่าผมคงไม่ได้ขออโหสิกรรมอะไรให้นนนะครับในชาตินี้ เพราะถ้าเกิดชาติหน้ามีจริงคุณแม่จะได้อยู่จองเวรจองกรรมกับผมต่อ สำหรับตอนนี้ขอให้คุณแม่ปล่อยใจ ปล่อยจอยให้สบาย ไม่ต้องห่วงตรงนี้ พวกเราจะดูแลกันและกันอย่างดี เหมือนที่แม่เคยดูแลพวกเรา อาจจะใช้เวลาสักหน่อยในการทำให้ความเศร้านี้มันเบาบางลงไปบ้าง แต่แม่จะไม่หายไปไหนจากพวกเราแน่นอน อาจจะเพราะว่าแม่ไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้วก็เลยไม่ค่อยเขินที่จะบอกรัก ผมรักแม่มากๆ ครับ”
