รายการเรียลิตี้โชว์กับการ "ฆ่าตัวตาย"

ในปี 2024 มีเหตุการณ์เศร้าในวงการเรียลลิตี้ทีวีที่มีบุคคลชื่อดังหลายคนตัดสินใจจบชีวิตตัวเอง หนึ่งในนั้นคือ ซาร่าห์ เบ็กเกอร์ นักแสดงจาก The Real World: Miami ที่เสียชีวิตในเดือนมิถุนายนด้วยวัย 52 ปี

นอกจากนี้ แมทธิว บายาร์ส ผู้จัดการดาราที่เคยปรากฏตัวใน The Real Housewives of Potomac ได้ปลิดชีพตัวเองในเดือนพฤศจิกายน

ขณะที่ อีวา อีแวนส์ นักสร้างคอนเทนต์ชื่อดังจาก TikTok และซีรีส์ Club Rat เสียชีวิตในเดือนเมษายนด้วยวัยเพียง 29 ปี

ด้านวงการบันเทิงอินเดียก็สูญเสีย นิติน เชาฮาน นักแสดงจาก Splitsvilla 5 และ Tera Yaar Hoon Main ซึ่งเสียชีวิตในเดือนสิงหาคม อายุ 35 ปี เหตุการณ์เหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของสุขภาพจิตในอุตสาหกรรมบันเทิงและเป็นเครื่องเตือนใจให้สังคมใส่ใจเรื่องนี้มากขึ้น


ตลอดหลายปีที่ผ่านมา การฆ่าตัวตายของผู้เข้าแข่งขันรายการเรียลลิตี้ทีวีได้กลายเป็นประเด็นที่มืดมนของวงการบันเทิง รายการอย่าง The Bachelor, Real Housewives of Beverly Hills, The Voice และ Gordon Ramsey’s Kitchen Nightmares ต่างมีผู้เข้าแข่งขันที่จบชีวิตตัวเอง

นอกจากนั้นข่าวการเสียชีวิตของ ฮานะ คิมูระ อดีตผู้เข้าแข่งขันวัย 22 ปีจากรายการ Terrace House ของ Netflix ญี่ปุ่น ได้สร้างความสะเทือนใจให้กับแฟนๆ

คิมูระเผชิญกับการคุกคามและการล่วงละเมิดทางออนไลน์เป็นจำนวนมาก คำถามที่หลีกเลี่ยงไม่ได้คือ รายการเหล่านี้ให้การสนับสนุนผู้เข้าแข่งขันอย่างไรเพื่อรับมือกับผลกระทบด้านลบที่เกิดขึ้นหลังจากการออกอากาศ หลายคนหวังว่าการจากไปของเธอจะเป็นบทเรียนสำคัญ แม้ว่าบทเรียนนี้จะเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็ตาม หากไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจน เรื่องราวเช่นนี้อาจเกิดขึ้นอีก

จากรายงานของสื่อฉบับหนึ่งเมื่อปีที่แล้ว มีผู้เข้าแข่งขันรายการเรียลลิตี้ทีวีฆ่าตัวตายแล้วอย่างน้อย 38 คน หนึ่งในกรณีที่สะเทือนใจที่สุดคือ เนฮา สวานต์ เด็กหญิงวัย 11 ปี ซึ่งจบชีวิตตัวเองหลังจากเข้าร่วมแข่งขันในรายการเต้นอินเดีย Boogie Woogie รายงานฉบับดังกล่าวถูกเผยแพร่ก่อนจะเกิดเหตุการณ์สะเทือนขวัญอีกครั้ง นั่นคือ การเสียชีวิตของ แคโรไลน์ แฟล็ค พิธีกรรายการ Love Island เมื่อต้นปีที่ผ่านมา ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการพูดคุยอย่างจริงจังเกี่ยวกับปัญหาสุขภาพจิตในวงการเรียลลิตี้ทีวี
ผลกระทบทางสุขภาพจิต: เรื่องที่ถูกมองข้าม


นอกจากผู้ที่เสียชีวิตแล้ว ยังมีอดีตผู้เข้าแข่งขันอีกมากที่ได้รับผลกระทบรุนแรงทางจิตใจ อเล็กซ์ มิลเลอร์ อดีตผู้เข้าแข่งขัน Love Island ยอมรับว่าเขาเคยคิดฆ่าตัวตายหลังออกจากรายการ ศรี ดาซารี ผู้เข้าแข่งขัน Big Brother 10 ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลหลังจากถูกโห่ไล่ขณะถูกคัดออกจากบ้าน และเคยทำร้ายตัวเอง เหตุการณ์นี้คล้ายคลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับ นาเดีย อัลมาดา ผู้ชนะในอดีต ซึ่งกลับเข้าร่วมรายการ Ultimate Big Brother และต้องเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลภายในเวลาไม่ถึงสัปดาห์

ปัญหานี้ไม่ใช่เรื่องใหม่ แต่กลับถูกละเลยมาโดยตลอด ความทุกข์ทรมานของผู้เข้าแข่งขันมักถูกเพิกเฉย ส่วนหนึ่งเป็นเพราะสังคมมีแนวคิดโทษเหยื่อโดยเฉพาะในกรณีของเรียลลิตี้ทีวี หลายคนมองว่าผู้ที่สมัครเข้าร่วมรายการเป็น “เหยื่อที่สมควรโดน” และควรรับผิดชอบต่อผลกระทบที่ตามมา ทำให้หน้าที่ดูแลผู้เข้าแข่งขันของผู้ผลิตรายการถูกมองข้าม การดูแลหลังรายการจบลงดูเหมือนไม่มีอยู่จริง และการประเมินสุขภาพจิตก่อนเข้าร่วมรายการก็มักถูกวิจารณ์ว่าไม่มีประสิทธิภาพ

แม้แต่การเสียชีวิตของ ไมค์ ธาลาสซิทิส วัย 26 ปี ในปี 2019 และ โซฟี กราดอน วัย 32 ปี ในปี 2018 ซึ่งเป็นอดีตผู้เข้าแข่งขัน Love Island ก็ยังไม่ทำให้สังคมตระหนักถึงปัญหานี้มากพอ จนกระทั่งเกิดกรณีของ สตีฟ ไดมอนด์ แขกรับเชิญในรายการ The Jeremy Kyle Show ที่เสียชีวิตหลังจากล้มเหลวในการทดสอบเครื่องจับเท็จ นำไปสู่การสอบสวนของรัฐบาลเกี่ยวกับความเชื่อมโยงระหว่างรายการเรียลลิตี้ทีวีกับการฆ่าตัวตาย


หลังจากเหตุการณ์ของไดมอนด์ รายการ The Jeremy Kyle Show ถูกยกเลิกออกจากผังรายการ ขณะที่ Love Island ยังคงออกอากาศต่อไป แม้ว่าจะมีผู้เสียชีวิตถึงสามรายจากจำนวนผู้เข้าแข่งขันเพียงร้อยกว่าคนในช่วงสามปีที่ผ่านมา หลังจากเหตุการณ์เหล่านี้ ITV ได้ออกแนวปฏิบัติใหม่เกี่ยวกับหน้าที่ดูแลผู้เข้าแข่งขัน โดยให้คำปรึกษาด้านจิตวิทยาตลอดการแข่งขัน และมีการติดตามดูแลเป็นเวลา 14 เดือนหลังออกจากรายการ รวมถึงการฝึกอบรมเกี่ยวกับการรับมือกับโซเชียลมีเดียและการจัดการการเงิน

อย่างไรก็ตาม ไม่ถึงหนึ่งปีหลังจากมาตรการเหล่านี้ถูกนำมาใช้ แคโรไลน์ แฟล็ค ก็จบชีวิตตัวเอง
ปัญหาที่ใหญ่กว่ารายการใดรายการหนึ่ง

เป็นเรื่องง่ายที่จะโทษว่าเป็นปัญหาของ Love Island, Jeremy Kyle หรือ Terrace House แต่การยกเลิกเพียงรายการเดียวไม่ได้แก้ไขปัญหาที่แท้จริง เช่น การกลั่นแกล้งทางออนไลน์ หรือการเข้าถึงบริการสุขภาพจิตที่ยังไม่เพียงพอ การยุติรายการแนวเรียลลิตี้ทีวีทั้งหมดไม่สามารถหยุดยั้งปัญหาการทำร้ายตัวเองในวัยรุ่นได้ เพราะการฆ่าตัวตายไม่ได้เกิดจากเหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่งเพียงอย่างเดียว

อย่างไรก็ตาม ปฏิเสธไม่ได้ว่าชื่อเสียงที่มาพร้อมกับรายการเรียลลิตี้ทีวี รวมถึงการขาดการดูแลที่จำเป็น อาจทำให้สถานการณ์เลวร้ายจนถึงขั้นเสียชีวิต แม้ว่าผู้ผลิตบางรายจะเริ่มดำเนินมาตรการป้องกันที่ดีขึ้นแล้ว แต่พวกเขาไม่ควรรอให้เกิดโศกนาฏกรรมครั้งต่อไปก่อนจะลงมือเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ควรทำมานานแล้ว