“บิวกิ้น” เล่าไปเรียนอังกฤษ ทำเองหมดทุกอย่าง ฝึกสกิลการทำงานบ้าน ด้วยการเปิดยูทิวบ์ โอดเหงาคิดถึง “พีพี” ไลน์ไปหาอ่านไม่ตอบ รับโทร.หากันเรื่อยๆ แต่ไม่ทุกวัน กลับมารอบนี้ยังไม่ได้เจอ วันนี้ชวนก็ไม่มา บอกไม่มีอะไรให้ เพราะตัวเองนี่แหละคือของฝาก พ้อปล่อยเพลงใหม่ไม่เคยชม เพราะเป็นคนปากแข็ง ดีใจ “หลานม่า” เข้าชิงออสการ์ครั้งที่ 97 เข้ารอบ 15 เรื่องสุดท้าย
หลังบินไปเรียนต่อปริญญาโทที่ประเทศอังกฤษได้เกือบ 4 เดือน ล่าสุดเมื่อวานนี้ (17 ธ.ค.) หนุ่ม “บิวกิ้น พุฒิพงศ์ อัสสรัตนกุล” ก็ได้กลับไทยมาให้แฟนๆ ได้หายคิดถึงแล้ว และวันนี้เจ้าตัวก็ไม่รอช้า เดินหน้าโปรโมตเพลงใหม่ “ยิ่งดุยิ่งชอบ” ทันที พร้อมเปิดใจถึงการใช้ชีวิตอยู่ที่อังกฤษ ว่าต้องทำเองทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการทำความสะอาด หรือการทำอาหาร ที่กลับมารอบนี้เพราะเป็นช่วงพักเบรก และจะกลับไปอีกทีก็คือเดือนหน้า
“กลับมาเมื่อวานครับ ไปเรียนที่อังกฤษก็ดีนะครับ การใช้ชีวิตมันก็เปลี่ยนไป ได้ทำอะไรใหม่ๆ ที่ตอนอยู่ที่นี่ไม่เคยทำ เปิดประสบการณ์ใหม่ ส่วนใหญ่จะเป็นพวกเรื่องซักผ้า ทำอาหาร ล้างจาน ล้างห้องน้ำ ถูพื้น กวาดพื้น นี่คือกิจวัตรประจำวันครับ ทำเองทุกอย่าง แล้วก็เรียนครับ เรื่องเรียนก็ค่อนข้างงานเยอะครับ อยู่ที่นี่ปกติไม่ค่อยได้จับคอม พอไปถึงโน่นก็นั่งหน้าคอมบ์ฯ ทั้งวันทั้งคืน มันเป็นรูทีนมากขึ้น แล้วก็มีเวลาว่างเยอะขึ้น มันไม่ได้แน่นเท่าอยู่ที่ไทย
จริงๆ เรียนไม่เยอะครับ อาทิตย์ละ 4 วัน วันหนึ่งประมาณ 3 ชั่วโมง แต่งานของเขาคือให้เราออกไปเจอคน ออกไปสัมภาษณ์ ออกไปดูตลาดแล้วก็มาทำรีพอร์ต ได้ไปใช้ชีวิตแบบคนปกติธรรมดา ก็ดีอีกแบบหนึ่ง ให้โอกาสเราได้ทบทวนหลายๆ อย่าง เหมือนเรานิ่งขึ้น มีเวลาอยู่กับตัวเองเยอะขึ้น ทบทวนอะไรต่างๆ รวมถึงคิดถึงวันข้างหน้าด้วย”
ฝึกสกิลการใช้ชีวิตคนเดียว ด้วยการเปิดยูทิวบ์
“ก็ดูยูทิวบ์เอาครับ ยากสุดน่าจะการทำกับข้าว เพราะมันหลากหลาย เมนูที่ทำบ่อยน่าจะเป็นผัดกระเทียม ข้าวผัด ที่ทำง่ายๆ ก็เปิดยูทิวบ์เหมือนกัน ก็กางก่อนว่าเรามีอะไรบ้าง แล้วค่อยมาผสมมั่วเอา ผมกลับมาผมสามารถดมกลิ่นน้ำยาล้างห้องน้ำได้เก่งขึ้น เพราะเวลาอยู่ไทยไม่ค่อยได้เจอจังๆ เวลาขัดแล้วมันตีขึ้นมาก็สดชื่นดี ล้อเล่น (หัวเราะ)”
เพื่อนร่วมคลาสมีรู้บ้างว่าเป็นดารา
“ก็รู้บ้าง ไม่รู้บ้างครับ ส่วนใหญ่ถ้าเป็นเพื่อนๆ ชาวเอเชียก็จะรู้ ถ้าเป็นฝั่งยุโรป อเมริกาใต้ก็จะไม่ค่อยรู้ คลาสผมมันค่อนข้างหลากหลาย 70 กว่าคน 30 กว่าประเทศ ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยรู้จักกัน เวลาแนะนำตัวก็ทำปกติครับ ทักทายแล้วก็บอกชื่อจริง เขาก็มีถามบ้างว่าเราทำอะไรมาก่อน บางคนเขาก็เคยดูหนังเรา ก็อาจจะคุยกันได้บ้าง ถามว่ามีฮือฮาไหม ก็มีบ้าง อย่างเพื่อนๆ บางคนที่เขาเคยดูหนัง เขาก็จะมีตกใจบ้าง แต่ฝั่งยุโรปเขาก็ปกติครับ ผมว่ามันค่อนข้างไกลกัน เพราะคนที่โน่นส่วนใหญ่เขาจะทำธุรกิจกันมากกว่า”
ตอนไปช่วงแรกๆ คิดถึงบ้านตลอด
“คิดถึงตลอดเลย หมายถึงช่วงแรกๆ เพราะมันยังเจอกับอะไรใหม่ๆ อยู่ แต่พอเริ่มปรับตัวได้แล้ว เราก็คิดถึงการทำงาน ที่เห็นทำคอนเทนต์เยอะ ส่วนใหญ่ผมไม่ได้ทำ ผมไปให้เขาทำให้ ก็ต้องขอบคุณพี่ลูกกอล์ฟ (คณาธิป สุนทรรักษ์) แล้วก็พี่พีชชี่ (พิชญา ชัยชนะ)”
โอดอยู่คนเดียวแล้วเหงา ไลน์หา “พีพี กฤษฏ์ อำนวยเดชกร” อ่านแต่ไม่ตอบ ยอมรับโทร.หากันเรื่อยๆ แต่ไม่ทุกวัน
“อยู่คนเดียวก็เหงานะ ส่วนใหญ่มันเรื่องอากาศแล้วก็เรื่องเพื่อนด้วย เพื่อนเรามีอยู่จำกัด แล้วอากาศมันมืดเร็ว ยิ่งช่วงหลังๆ ก่อนกลับมา พอมันเป็นวินเทอร์ก็จะไม่ค่อยอยากออกจากบ้านเท่าไหร่ วิธีคลายเหงาก็จะวิดีโอคอล พี่การ์ด (ผู้จัดการส่วนตัว) โทร.มาตลอดเลย (แล้วจิ้งจก (พีพี) ล่ะ?) โอ้ย ไลน์ยังไม่ตอบเลย เขาอ่านนะ แต่ไม่ตอบ เรื่องที่เขาบอกว่าเราว่าเขาเป็นจิ้งจกก่อน ขอเบิกตัวพยานได้ไหม เขาขี้แซวขี้กัด ผมก็ปล่อยเขาไป ก็เลยขอคืนสักหน่อยหนึ่ง ก็โทร.หาเรื่อยๆ นะ อาจจะไม่ทุกวันอะไรขนาดนั้น แต่พอมีอะไรเขาก็จะโทร.มา ช่วงที่ผมถ่าย MV เขาก็โทร.มาเรื่อยๆ”
ตอนนี้เป็นช่วงเบรก เตรียมกลับไปเรียนอีกทีเดือนหน้า
“จริงๆ เดี๋ยวเดือนหน้าก็กลับไปอีกครับ แล้วก็อยู่อีกสักพัก ต้องดูว่าคอร์สมันต้องอยู่ถึงเมื่อไหร่ แต่ช่วงเทอมสุดท้ายมันจะมีเวลาว่างมากขึ้น ก็อาจจะไปอยู่ที่นั่นแบบสั้นๆ แล้วก็จะกลับมาอยู่ที่นี่มากกว่า แต่รอบนี้เป็นช่วงเบรก ก็จะกลับมาอยู่ประมาณหนึ่งครับ ถามว่ากลัวอยู่บ้านนานๆ แล้วไม่อยากกลับไปไหม โอ้ย ผมไม่อยากไปแต่แรกอยู่แล้วครับ ผมรักการทำงาน รักประเทศไทย คิดถึงชาวไทยทุกคน (หัวเราะ)”
ตั้งใจปล่อยเพลงตอนไปเรียน เผื่อจะมีคนคิดถึง
“เพลงนี่ตั้งใจจะปล่อยในช่วงที่ไม่อยู่อยู่แล้ว เผื่อจะได้มีคนคิดถึงเราบ้าง เลยปล่อยในช่วงต้นๆ ที่ไป ส่วนเพลงยิ่งดุยิ่งชอบ เป็นแพลนที่อยากชวนทีมทุกคนไปทำงานที่โน่น พอใกล้ๆ สิ้นปีก็อยากปล่อยเพลงเร็วสักเพลงหนึ่ง เป็นของขวัญปีใหม่ การทำเพลงที่โน่นก็ได้ประสบการณ์ใหม่ มีขั้นตอนที่ไม่เหมือนกับที่ไทย”
ถ่าย MV แข่งกับเวลา เพราะไม่ได้เป็นโปรดักชั่นใหญ่
“พอไปถ่ายที่โน่น ก็อาจจะเป็นโปรดักชั่นที่ไม่ได้ใหญ่มาก ด้วยเวลามันก็ต้องเร่งนิดหนึ่ง เพราะปัญหาของอังกฤษในช่วงที่ไปถ่าย คือเวลากลางวันมันสั้นครับ เรามีเวลาแค่ 2 วันมันก็เลยค่อนข้างแน่น แล้วด้วยสตอรี่บอร์ด มันเป็นเหมือนให้ฝึกเดินไปเรื่อยๆ หลายๆ ที่ เลยต้องย้ายไปตรงนั้นตรงนี้ เลยค่อนข้างเข้มข้นนิดหนึ่ง เอ็กซ์ตร้าก็เป็นทางเอเจนซี่ที่โน่น ผมว่าจริงๆ ค่าโปรดักชั่นไม่ได้แพงครับ แต่มันอาจจะมีค่าเดินทาง ค่าโรงแรม ค่ากินอยู่ที่มันงอกขึ้นมากับการทำงานเมืองนอก ถ้าอยากโปรดักชั่นใหญ่ ต้อง PP Krit Entertainment ครับ ฝั่งโน้นเขาเงินถุงเงินถัง ยิ่งใหญ่อลังการ ของผมไม่ค่อยมี จะเดินๆ ทั่วไป”
พ้อ “พีพี” ฟังแล้วบอกงั้นๆ เขาไม่ค่อยชอบอะไรที่ผมทำหรอก
“โอ้ย เขาไม่ค่อยชอบอะไรที่ผมทำหรอกครับ (แต่เขาชอบเรานะ?) จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ ไม่มีใครพิสูจน์ได้หรอก ถามว่าเพลงนี้แต่งให้เขาไหม แล้วแต่คนจะตีความ ผมไม่เคยดุเขาเลยนะ เพราะไม่มีใครดุเขาได้จริงๆ เขาอยู่เหนือทุกกฎเกณฑ์ครับ
(จริงๆ เพลงนี้คือผมโดนดุครับ ยิ่งดุ เราก็ยิ่งชอบ ถามว่าชอบเขาไหม เขาไหนก็ไม่รู้นะ หมายถึงว่ามันหลายบริบท ส่วนพีพีดุไหม บางทีก็ไม่แน่ใจว่าอันนี้ดุ หรือด่า หรือโมโห เส้นมันไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ (ยิ่งด่า ยิ่งชอบ?) เดี๋ยวมันจะดูรุนแรงเกินไป ถามว่าเขาฟังแล้วว่ายังไงบ้าง จริงๆ เขาจะมีฟอร์มนิดหนึ่ง เขาจะไม่พูดว่าชอบ ดีมาก เขาจะบอกว่างั้นๆ ก็ดี จะตอบประมาณ เหมือนแหย่ครับ ท่าเต้นเขาก็บอกงั้นๆ จะเป็นสายไม่พูดออกมา ปากแข็ง ปากดีครับ (หัวเราะ) อันนี้เล่าให้ฟังเฉยๆ แต่ผมว่าเขาน่าจะชอบแหละครับ”
บอก “พีพี” ไม่เหงาหรอกเพื่อนเยอะแยะ เอาให้ตอบไลน์ก่อน
“โอ้ย เขาไม่เหงาหรอก เพื่อนเขาเยอะแยะ งานเขาก็เยอะแยะ เงินเขาก็เยอะแยะ โธ่ เขาจะเหงาอะไร ชีวิตเขา โธ่ ส่วนที่เขาบอกว่าเขาเหงา คิดถึงคนทางโน้น ตอบไลน์ก่อนนะ ตอบไลน์ก่อน เขาทิ้งไว้นานครับ จนกว่าเขาจะมีอะไรสักอย่าง ถึงจะทักมา แล้วเขาก็จะข้ามเรื่องที่เราทิ้งไว้เลย เขาจะเข้าเรื่องของเขาเลย”
ยอมรับคิดถึง “พีพี” ชีวิตมันราบเรียบเกินไป ลั่นของฝากไม่มี อะไรจะสำคัญไปกว่าตนที่กลับมาแล้ว
“ก็คิดถึงนะ ผมว่าก็เป็นธรรมดาแหละ พอเราไปอยู่ที่โน่น ยิ่งมีเวลาว่างเยอะขึ้นด้วย แล้วสังคมเราอยู่ที่นี่หมด ก็คิดถึงทุกๆ อย่างแหละ คิดถึงพีพีด้วย ไม่ได้เจอกันนาน ไม่ได้คุยกันนาน ชีวิตมันราบเรียบไปหน่อยครับ มันต้องสีสัน มันต้องสีแบบนั่นไม่ได้ นี่ไม่เอา นั่นไม่ชอบ อะไรแบบนี้บ้าง
กลับมายังไม่ได้เจอเลยครับ ผมชวนเขา เขาก็ไม่มา ไม่ตอบเลยเนี่ย ของฝากไม่มีเลย ก็ผมไง ผมเป็นของฝากให้เขาไง ใช่ไหม มันจะมีอะไรที่สำคัญไปกว่าความรู้สึก…ที่กลับมาแล้วเนี่ย อยู่ไหน พีพีอยู่ไหนเนี่ย โธ่ ขาดเขาสั้นๆ อาจจะพอได้ ขาดนานๆ ก็จะเหงานิดหนึ่ง”
ได้เคานต์ดาวน์ด้วยกัน และมีงานด้วยกันอีกหลายงาน
“ใช่ครับ มีไปสิงคโปร์ครับ ก็ได้เจอเขาหลายงานอยู่ครับ มีงานลูกค้าด้วย ปีใหม่ด้วย ช่วงนี้จะเป็นการทำโพสต์โปรดักชั่นของหนังด้วย ก็จะมีการแก้เสียงโปรโมต หรือพวกชิ้นงานที่ต้องถ่ายเก็บทีหลัง ก็จะเริ่มแล้ว แน่นๆ เลย กลับมาทำงานทุกวันเลยครับ”
ดีใจ “หลานม่า” เข้าชิงรางวัลออสการ์ ครั้งที่ 97 ในรอบ 15 เรื่องสุดท้าย
“ดีใจมาก ผมไม่ได้อยู่ฟังผลเมื่อคืน เพราะเจ็ตแล็ก พอตื่นมาได้รับข่าวดี มันไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกยังไง ผมดีใจมากกับหลายๆ อย่าง ดีใจที่ได้มีโอกาสมาทำงานในหนังเรื่องนี้ มันไปไกลกว่าที่คิดไว้มาก เกินคำอธิบาย ตอนที่เราทำ เราไม่ได้คิดถึงปลายทางขนาดนั้น แค่ทำให้ดีที่สุดเหมือนที่ตั้งใจ
ผมโชคดีมากที่ได้มาทำหนังเรื่องนี้ ขอบคุณที่ชวนผมมาทำ ผมโชคดีที่เขาชวนผม หนังเรื่องนี้มันประสบความสำเร็จได้ด้วยทีมงานกว่าอีก 90 เปอร์เซ็นต์ ผมอาจจะเป็น 10 เปอร์เซ็นต์หรืออาจจะน้อยกว่านั้น ดีใจที่เราได้ติดขบวนเขาไปด้วย”
ได้อะไรหลายอย่างจากหนังเรื่องนี้
“หลายอย่างเลยครับ มันไปสร้างตะกอนความรู้สึกใหม่ๆ ในความคิดของเรา เรื่องครอบครัว เรื่ององค์ประกอบต่างๆ ที่อยู่รอบตัวเรา รวบถึงการทำงาน ก็มีโอกาสได้ทำงานกับคนเก่งๆ มีหลายอย่างที่ไม่เคยทำ ไม่เคยรู้มาก่อน รวมถึงหลังจากหนังมันมีโอกาสได้เดินทางในเส้นทางของมัน เราก็มีโอกาสได้ติดขบวนไปเจอประตูใหม่ๆ ในการทำงานด้วย มีคนชวนเราไปทำนั่นนี่ มันเป็นความพอดี มันเป็นสิ่งที่ไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่พอพูดถึงแล้วมันอมยิ้ม มันมีความสุขมาก”
ไม่ได้คาดหวัง แต่แอบลุ้นให้เป็น 5 เรื่องสุดท้าย
“จริงๆ ผมไม่ได้ฝันนะ เข้า 15 เรื่องผมก็ไม่ได้ฝัน ผมรู้สึกว่ามันมาไกลมาก ผมไม่ได้มีความคาดหวังว่ามันจะไปสู่ปลายทางไหน ผมแค่ทำงานชิ้นนี้ออกมาแล้ว และในช่วงเวลาที่ทำเรามีความสุขกับมันมาก เราภูมิใจในงานนี้มากๆ ส่วนงานนี้มันจะพาเราไปที่ไหน ผมไม่คาดหวัง ผมรอดูการเดินทางของมันมามากกว่า ก็ลุ้นนะ ก็ตื่นเต้นแหละครับ ถ้ามีโอกาสได้เข้าไปก็ถือว่าเป็นกำไร”
เผยสิ่งที่ยากที่สุดในเรื่อง คือการเตรียมตัวก่อนถ่ายทำ
“ที่ยากที่สุดคือก่อนถ่ายทำ สิ่งสำคัญคือการที่เราเตรียมตัวเองให้เป็นตัวเองให้เป็นตัวละคร เอาทุกๆ บริบทของการเป็นเอ็มเข้ามาสู่ตัวเรา ส่วนหลังจากนั้นมันไม่ได้มีอะไรที่ยาก ไปออกกองผมสนุก ก่อนทำหนังเลยน่าจะเป็นช่วงที่ยากที่สุดครับ ผมคิดถึงอาม่าแต๋ว อุษามากเลย อาม่าตัดชุดรอแล้วเหรอ แต่ผมไปยืมชุดเอาดีกว่า ผมขี้งกครับ ผมไม่ตัดหรอก ใครอยากจะสนับสนุนก็ติดต่อมาได้นะครับ (หัวเราะ)”
