"แดง ศัลยา" เผย "คุณยายบรรเจิดศรี" จากไปอย่างสงบ ค่อยๆ หยุดหายใจ

“แดง ศัลยา” ลูกสาว “คุณยายบรรเจิดศรี” เผยคุณแม่ป่วยปอดอักเสบมา 10 ปีแล้ว ก่อนเสียชีวิตป่วยเข้ารพ. และค่อยๆ จากไปอย่างสงบ ไม่มีอะไรให้ห่วง ด้าน “จ๊ะจ๋า แดนดาว” หลานรัก ปล่อยโฮ เล่าอยู่ดูแลคุณย่าจนถึงวันสุดท้าย พร้อมเปิดรอยสักรูปดาวที่ให้คุณย่าวาดให้นำไปสัก

วงการบันเทิงไทยต้องสูญเสียบุคคลอันทรงคุณค่าอีกครั้ง เมื่อ “คุณยายบรรเจิดศรี ยมาภัย” จากไปอย่างสงบด้วยโรคปอดอักเสบ เมื่อวันที่ 5 พฤศจิกายน 2567 เวลา 21.11 น. ในวัย 100 ปี นับเป็นข่าวเศร้าของครอบครัว รวมถึงคนในวงการบันเทิง และแฟนละคร ที่ต่างก็รู้สึกเสียใจที่คุณยายจากไปอย่างไม่มีวันกลับ โดยในโซเชียลได้มีการโพสต์ระลึกถึงผลงานในอดีตของคุณยายเรื่องต่างๆ และจะเก็บไว้เป็นความทรงจำตลอดไป

ในส่วนของพิธีการต่างๆ วันนี้ (7 พ.ย. 2567) ครอบครัวได้นำร่างของ คุณยายบรรเจิดศรี มาบำเพ็ญกุศล ที่ศาลา 10 วัดมกุฎกษัตริยารามราชวรวิหาร เขตพระนคร กทม. โดยมีพิธีรดน้ำศพ เวลา 16.00 น. จากนั้นเป็นพิธีสวดอภิธรรม เวลา 18.30 น. ไปจนถึงวันที่ 11 พ.ย. สำหรับพิธีฌาปณกิจจะมีขึ้นในวันที่ 12 พ.ย. เวลา 17.00 น. ซึ่งบรรยากาศวันนี้ มีคนในวงการบันเทิงส่งพวงหรีดมาแสดงความเสียใจเป็นจำนวนมาก

โดยก่อนที่พิธีสวดอภิธรรมจะเริ่มขึ้นในช่วงเย็น “อาจารย์แดง ศัลยา สุขะนิวัตติ์” นักเขียนบทละครชื่อดัง ลูกสาวของคุณยายบรรเจิดศรี ยมาภัย และหลานรัก “จ๊ะจ๋า แดนดาว ยมาภัย” ได้เปิดใจกับสื่อมวลชนถึงการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก ซึ่ง จ๊ะจ๋า ถึงกับกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ ร้องไห้โฮออกมาระหว่างให้สัมภาษณ์

อาจารย์แดง : “คุณแม่ป่วยเป็นปอดอักเสบ คือเป็นมานานแล้วนับได้ประมาณ 10 ปีได้ ตั้งแต่อาการน้อยๆ จนกระทั่งช่วงหลังๆ มีอาการมากขึ้น ครั้งสุดท้ายอาการหนัก แต่ว่าคุณยายก็ไปสบายเหมือนหลับ คือเราก็อยู่กับแม่จนวินาทีสุดท้าย แม่ก็ค่อยๆ หายใจแผ่วลงๆ จนกระทั่งหยุดไป"

"คุณแม่ท่านฮึดสู้มาก สู้ทุกครั้งเลย หนักที่สุดคือไปโรงพยาบาล แต่ก็กลับบ้านมาได้ทุกครั้ง แต่ครั้งนี้เราก็ดูว่า ไม่อยากให้คุณแม่ทรมานต่อไป เพราะมันทรมานมากในกระบวนการรักษา ก็เลยค่อยๆ ปล่อยให้คุณแม่ไปอย่างสงบ“

ล่าสุดอยู่โรงพยาบาลถึง 14 วัน
อาจารย์แดง : “14 วัน แล้ว วันสุดท้ายที่คุณแม่ก็เสีย คุณแม่เสียช่วงเวลา 3 ทุ่ม แต่วันนั้นทั้งวันคุณแม่ยิ้มแย้มแจ่มใสพูดคุยกับคุณหมอ แล้วหมอก็บอกว่า ยายกลับบ้านได้แล้ว ในวันวันศุกร์ซึ่งวันที่คุยกันคือวันพุธ คุณแม่ก็ดีใจที่จะได้กลับบ้าน และในคืนนั้นคุณแม่ก็ตัดสินใจที่ไม่กลับบ้าน และไม่ได้อยู่ในโลกนี้แล้ว ท่านตัดสินใจไปเลย ซึ่งวันสุดท้ายเราไม่ได้คุยอะไรกับคุณแม่เลยค่ะ"

"วันที่คุณแม่เสียชีวิต เราไม่ได้อยู่ ออกไปทำธุระและไม่ได้กลับเข้ามา แต่วันนั้นมีคนเลี้ยงเข้าไปอยู่ด้วย ซึ่งคนเลี้ยงก็ได้มาบอกว่า วันนั้นคุณยายคุยกับเขามากเลย คุณยายบอกว่า อยากกินน้ำหวานนะ ได้คุยเรื่องต่างๆ ที่เขาอยู่ด้วยกัน”

"เวลาไม่สบายมากๆ เขาจะทำมือเจ็บบริเวณหน้าอก แล้วเขาก็พูดกับเราว่า แดงแม่ไม่อยากอยู่แล้ว ให้แม่ไปเถอะ พอถึงครั้งที่คุณยายไม่สบายเขาก็มียา พอเราให้ยาเสร็จเรียบร้อย เขาก็จะพูดว่า แม่ไม่ไปแล้วนะ และนี่ก็คือความอารมณ์ดีของคุณยาย"

“จ๊ะจ๋า แดนดาว“ หลานรักร้องไห้ เพราะอยู่ใกล้ชิดคุณย่าตลอด แถมยังสักรูปดาวที่คุณย่าวาดให้ เพื่อหวังให้คุณย่าอยู่กับตนตลอดไป
จ๊ะจ๋า : ”ก่อนหน้านี้ที่คุณย่าเข้าโรงพยาบาล 14 วัน จ๋าก็ไปหาทุกวันและจ๋าก็ไปอยู่ด้วย (ร้องไห้)“

อาจารย์แดง : ”จ๊ะจ๋าเขาเป็นหลานรัก คุณแม่ก็ใกล้ชิดกับมาตั้งแต่เขาเกิด คุณแม่เขาก็จะสนุกสนานเวลาจ๊ะจ๋าไปชวนเล่นชวนคุย เวลาถ้าคุณแม่อยู่กับเราหรือคนเลี้ยง ชีวิตก็จะเงียบเหงา พอเจอหลาน คุณแม่ก็จะสดชื่นขึ้น จ๊ะจ๋าก็จะมีไปหาคุณยายทุกอาทิตย์ค่ะ”

จ๊ะจ๋า : “จะชวนคุณย่าถ่ายคอนเทนต์ ก็จะมีเต้นบ้าง ร้องเพลงบ้าง คุณย่าก็ดูมีความสุขที่ได้ทำ ก็เลยชวนคุณย่าเล่น จ๋าได้เอารอยสักไปให้คุณย่าดู ซึ่งเป็นรอยสักที่คุณย่าเป็นคนวาด แต่ว่าตอนนั้นคุณย่าน่าจะเริ่มมีอาการป่วยนิดนึง ก็เลยไม่ค่อยสนใจรอยสักเท่าไหร่ แต่ก็ถือว่าดีแล้วที่คุณย่า ได้เห็นรอยสักก่อนจะจากไป จ๋าชื่อว่าแดนดาว เลยอยากให้ทุกคนในครอบครัววาดรูปดาวให้ และคุณย่าเป็นคนแรกที่ได้วาดและคุณย่าก็วาดรูปดาวไม่เหมือนคนอื่นในครอบครัว ป้าแดงก็วาดแต่วาดดาวธรรมดามากเลย“

อาจารย์แดง : "เป็นดาวที่แปลกมาก และคุณย่าตั้งใจวาดมาก แล้ววาด 2 ดวง"

จ๊ะจ๋า: "จริงๆ ขอ 1 ดวง คุณย่าเหมือนติดลม จริงๆ คิดไว้สักพักหนึ่งแล้วว่าอยาก มีอะไรที่ทำให้เรานึกถึงคุณย่าตลอด ก็เลยเลือกเป็นดวงดาวที่คุณย่าวาดค่ะ แต่ว่าให้ช่างสักเขาปรับให้นิดนึง ให้ดูมีความสวยงามมากขึ้น แต่คงเดิมคงปลายที่คุณย่าวาดเอาไว้"

“คุณยายบรรเจิดศรี” ใช้การกระทำเป็นการสั่งสอนและบอกรัก
จ๊ะจ๋า : "ส่วนใหญ่คุณย่าไม่ได้สอน คุณย่าจะชอบปลอบมากกว่า คุณย่าจะเป็นคนที่คอยปลอบเวลาเราเหนื่อย หรือว่าเวลาเครียด จริงๆ คุณย่าไม่ค่อยพูด แต่คุณย่าจะใช้การกระทำ กอด ลูบหัว ก็ไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องจริง หมายถึงว่า จ๋าก็รู้ว่าคุณย่าก็อยู่มานานแล้ว แต่สำหรับจ๋ายังรู้สึกว่ามันเร็วไปอยากให้คุณย่าได้เห็นความสำเร็จมากกว่านี้"

“คุณยายบรรเจิดศรี” ชอบเล่นละคร
อาจารย์แดง: "อยากจะเล่นสิคะ คุณแม่ชอบเล่นละคร แล้วชอบเล่นละครที่เราเขียนบท เราเขียนบทยาวมาก ก็ไม่รู้ว่าคุณแม่จะเล่นได้ อย่างเรื่องสายโลหิต เขียนหลั่งไหล คุณแม่ก็เล่นได้ทุกคำที่ผ่านมา คุณแม่มีละครที่ติดต่อมาตลอด ก็ไม่ได้บ่นอะไร ก็ได้รับการวางตัวมาเรื่อยๆ ทุกครั้งที่เขาได้ทำงานละครเอง เขาจะมีความสุข ตั้งใจท่องบท ตอนช่วงหลังความจำไม่ค่อยดี ท่องทั้งวันทั้งคืน บทนี้ถือติดมือไว้ตลอดเลย ท่องตลอด แต่พอไปถึงก็ติดบท"

จ๊ะจ๋า : “ก็จะมีพี่ที่ทำงานช่วยต่อบท แต่คุณย่าต่อให้จ๋าบทไม่ได้ แต่อินเนอร์ในความเป็นนักแสดง เขามามากๆ อินเนอร์มาก่อนเลยบทไม่เป็นไร ทิ้งไว้ก่อน"

อาจารย์แดง : ผลงานคุณแม่ชอบเรื่องนางทาสที่สุด อีกเรื่องก็คือเรื่องหลงเงาจันทร์ เป็นเรื่องที่เราเขียนทั้งสองเรื่อง ก็ถือว่าคุณแม่เล่นดี คุณแม่ท่องบทแม่น จะพูดเป็นเหมือนตัวละครจริงๆ คือไม่ต้องพูดแล้วเว้นวรรคเพื่อคิดบท บทก็ลื่นไหล ก็เป็นตัวละครนั้นจริงๆ คุณแม่ก็ตั้งใจท่องบทมาก ก็บอกจ๊ะจ๋าตลอดว่า ต้องทำอะไรให้เหมือนคุณย่านะ อย่าไปถือเรื่องเล่น ต้องทำจริงจัง"

“จ๊ะจ๋า” คุณย่าเป็นคุณครู
จ๊ะจ๋า : "ช่วงที่ถ่ายพรหมลิขิต ก็ได้คุณย่าช่วยต่อบทให้ คุณย่าอยากเป็นนางเอก อยากเป็นแม่พุดตานอย่างเดียวเลย ก็เลยบอกว่า คุณย่าต้องเป็นทุกบทที่ไม่ใช่จ๋านะ ก็เลยบอกว่า เอ้าเหรอ นึกว่าเป็นพุดตานอย่างเดียว"

อาจารย์แดง : “คุณแม่ดีมาก ไม่เคยโกรธใครเลย ถ้าโกรธจัดๆ คำที่จะบ่นออกมาก็คือบ้า แค่นี้เลย แกไม่เคยพูดอะไรที่รุนแรงมากกว่านี้เลย รายละเอียดงานคุณแม่เรามีพิธีสวด 5 คืน หลังจากนั้นไปลอยอังคาร เราจะเอาไปลอยในน้ำจืด แถวนนทบุรี ไม่อยากเอาไปลอยในน้ำเค็ม เป็นสิ่งที่คุณยายแกบอกไว้ว่าดีกว่า มีคนอื่นเล่าให้ฟังด้วยว่าให้ลอยในแม่น้ำ ไม่ไปลอยในทะเล แกไปแบบหลับไปเลย ไม่มีสั่งเสียอะไรไว้ แกบอกตั้งใจจ๊ะจ๋าเรียนจบมัธยมชั้นสุดท้ายนะ ย่าจะอยู่ถึงตอนนั้น คุณย่าก็ยังอยู่ไม่ไปไหน งั้นคุณย่าจะอยู่ถึงจ๊ะจ๋าจบมหาวิทยาลัย จ๊ะจ๋าจบก็ยังอยู่ จนถึงเจเจ คุณย่าบอกงั้นอยู่ถึงเจเจจบ เจเจก็จบมา 2 ปีแล้ว ไม่มีหลานที่จะรอให้จบแล้ว แกก็หมดห่วงจริงๆ”

ไม่มีโปรเจ็กต์พิเศษใครคิดถึง “คุณยายบรรเจิดศรี” สามารถชมผลงานย้อนหลังได้ตามโซเชียล
อาจารย์แดง : “คงไม่มี เพราะเราไม่มีความรู้ตรงนี้ ใครคิดถึงคุณแม่ก็ดูย้อนหลังในโซเชียล ก็มีให้ชมกัน”
จ๊ะจ๋า : “เห็นมีหลายๆคนที่รักคุณย่า ทำคลิปไว้อาลัยกันเต็มเลย เอาผลงานของคุณย่ามารวบรวม บางอันจ๋ายังไม่เคยได้ดูเลยด้วยซ้ำ (พูดถึงคุณย่า?) ไว้เจอกันใหม่นะคะคุณย่า ขอให้จ๋าได้เกิดมาเป็นหลานคุณย่าอีกทุกชาติไปเลยค่ะ รักคุณย่าค่ะ“

อาจารย์แดง : ”คุณแม่ไปสบาย คุณแม่จากโลกนี้ไปก็มีความรัก เสียใจ คิดถึง แต่อีกใจหนึ่งคุณแม่ก็พ้นทุกข์ พ้นจากความทรมานจากการเจ็บป่วย แม่ก็คงมีความสุขอยู่ที่ไหนซักแห่งหนึ่งแล้ว คนเลี้ยงฝันถึงคนแรกเลย ฝันเหมือนกับวันที่มาเยี่ยมก่อนจะเสีย ตอนที่เจอคุณย่าก็บ่นหิวน้ำ อยากกินน้ำหวาน ก็ฝันอย่างนั้นเลยว่า หิวน้ำ อยากกินน้ำหวานๆ ก็คงเป็นสิ่งที่ติดอยู่ในใจคนเลี้ยงแก ส่วนอาจารย์แดงไม่ฝัน แต่เดี๋ยวแกก็มา“

จ๊ะจ๋า : ”ก็อยากให้แกมาเหมือนกันนะ จ๋าไม่กลัว แต่คุณย่าอย่าแกล้งกันแรงนะ (หัวเราะ) จ๋าได้คุยกับคุณย่ามาตลอด จริงๆ ก็พาแกมาตั้งแต่ไปโรงพยาบาลแล้ว จะชวนคุณย่าคุยกันตลอด“