วันนี้ (20 ก.ย.2567) ครบ 7 วันของการสวดอภิธรรม “ฉลอง ภักดีวิจิตร” หรือ “อาหลอง” ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (ผู้กำกับ-ผู้สร้างภาพยนตร์และละครโทรทัศน์) พ.ศ.2556 ที่เสียชีวิตด้วยโรคชรา และมีอาการปอดติดเชื้อแทรกซ้อน เมื่อเวลา 15.30 น. วันที่ 13 ก.ย.ที่ผ่านมา ในวัย 93 ปี ที่โรงพยาบาลรามาธิบดี โดยครอบครัวนำร่างมาบำเพ็ญกุศลที่ศาลา 10 วัดมกุฎกษัตริยารามราชวรวิหาร เขตพระนคร กทม. จากนั้นจะเก็บร่างไว้ 100 วัน เพื่อรอพระราชทานเพลิงศพ โดยหลังพิธีสวดอภิธรรมเสร็จสิ้นได้มีการเคลื่อนย้ายร่าง อาหลอง มาไว้ที่ศาลา 11 ซึ่งกำหนดการหลังจากนี้จะมีพิธีทำบุญครบ 50 วัน โดยครอบครัวอนุญาตให้แฟนละครของอาหลองสามารถมาเคารพศพได้ทุกวัน
บรรยากาศสวดคืนสุดท้าย มีคนในวงการบันเทิงมาร่วมงาน อาทิ แม่หนู สรวงสุดา ชลลัมพี, สุทธิพงษ์ วัฒนจัง (ชมพู ฟรุตตี้), เต๋า สมชาย เข็มกลัด, เอก รังสิโรจน์ พันธุ์เพ็ง, โอริเวอร์ บีเวอร์, แมทธิว ดีน มาพร้อมลูกๆ น้องดีแลน และ น้องเดมี่, เด่นคุณ งามเนตร, เจจินตัย อันติมานนท์, แชมป์ ชนาธิป โพธิ์ทองคำ, อิน บูโดกัน ฯลฯ
โดยลูกทั้งสามคนของ อาหลอง ได้แก่ กอล์ฟ กัญจน์ ภักดีวิจิตร, แก้ว บุญจิรา ภักดีวิจิตร และ กู๊ด เฉิด ภักดีวิจิตร เผยว่าเตรียมสร้างพิพิธภัณฑ์ของคุณพ่อ รวบรวมรางวัล, กล้องถ่ายหนัง และอุปกรณ์การทำงานต่างๆ ตั้งแต่สมัยลูกๆ ยังไม่เกิด ที่ตอนนี้หาไม่ได้แล้ว เพื่อระลึกถึงตลอดไป พร้อมขอบคุณที่มีคนรักพ่อเยอะขนาดนี้
แก้ว : “วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วนะคะ ก็จะเก็บร่างคุณพ่อไว้ 100 วัน เพื่อที่จะรอพระราชทานเพลิงศพต่อไปค่ะ 7 วันที่ผ่านมาก็ต้องขอบพระคุณทุกท่านมากๆ เลยนะคะ เห็นแล้วเราก็ปีติปลาบปลื้ม ว่ามีคนที่รักคุณพ่อมากขนาดนี้ ก็ต้องขอบคุณมากๆ เลยค่ะ ส่วนพิธีการวันนี้ หลังเสร็จพิธีสวดอภิธรรม ก็จะนำร่างคุณพ่อมาไว้ตรงด้านหลัง แต่ว่าจะมีเจ้าหน้าที่ทางกระทรวงวัฒนธรรม มาทำพิธีเคลื่อนศพค่ะ”
กู้ด : “แล้วก็จะมีพระอาจารย์ที่เคยบวชกับท่านมา 2 รูป ท่านก็รักบ้านเรา เวลามีพิธีอย่างนี้ก็จะนิมนต์ท่านมา ท่านเป็นรองเจ้าอาวาสที่วัดเบญจมบพิตร และเป็นพระครูปลัดที่วัดน้อยนพคุณครับ”
แก้ว : “แฟนๆ ละครหรือแฟนคลับ สามารถมาไหว้ได้เลยค่ะ ร่างคุณพ่อจะอยู่ที่นี่ 100 วัน แต่ว่าเดี๋ยววันที่ 1 จะย้ายไปทีศาลาตรงกันข้ามนี้ เป็นศาลาอะไรเดี๋ยวจะแจ้งอีกทีหนึ่ง เพราะตรงนั้นคุณพ่อจะได้อยู่คนเดียวเลย แต่เราก็จะมีทำบุญ 50 วัน แล้วอีกทีก็เป็นวันที่เผาเลย แต่ว่าที่ศาลานั้น เราสามารถมาทำบุญให้คุณพ่อวันไหนก็ได้เลย”
เตรียมทำพิพิธภัณฑ์เล็กๆ ให้คุณพ่อ
แก้ว : “คือจริงๆ แล้ววางแผนกันว่าจะทำเป็นพิพิธภัณฑ์เล็กๆ ค่ะ เพราะที่บ้านยังมีเครื่องมือคุณพ่อ ตั้งแต่สมัยที่คุณพ่อทำภาพยนตร์ ตั้งแต่เรายังไม่เกิดเลย เป็นเครื่องมือที่สมัยนี้หาไม่ได้แล้ว เราก็เก็บเอาไว้อย่างดีค่ะ ก็จะมีกล้องถ่ายหนัง และรางวัลต่างๆ คือจะรวบรวมไว้แล้วก็จะทำพิพิธภัณฑ์ ตอนแรกคิดว่าจะทำที่บ้านค่ะ แต่ว่าถ้าทุกคนอยากจะเข้ามาดู ก็เดี๋ยวจะต้องปรึกษากันดูก่อน เพราะไม่รู้ว่าอาจจะต้องปรึกษาทางศิลปินแห่งชาติหรือเปล่า คือตอนแรกจะทำไว้เป็นอะไรทางใจลูกๆ”
แก้ว : “ไม่มีเลย แต่ได้ยินว่าไปหาหลายๆ คนอยู่นะคะ แล้วก็พี่เลี้ยงคุณพ่อ ที่ดูแลมา 5 เดือน ก็ไปมาแล้ว พอดีตอนนี้เขายังอยู่ที่บ้านอยู่ พี่เขากลับไปนอนในห้องที่พ่ออยู่ แล้วคืนที่ 3 ก็มา ได้ยินเสียงคนมานั่งบนเตียง เสร็จแล้วก็เดินไปที่รูปหัวเตียง คือจะมีรูปที่พ่อสร้างพระอยู่ เขาก็จะเดินไปตรงนั้น แล้วก็กระแอม เหมือนตอนที่ป่วยเขาจะกระแอมไอเยอะ พี่เขาบอกว่าคุณอามาแล้วเหรอคะ บอกเลขหนูสักนิดหนึ่ง (หัวเราะ) แต่พี่เลี้ยงถูกลอตเตอรี่บ่อยมาก ตอนที่ดูแลพ่อมา 5 เดือนนี่ค่ะ ถูกทุกงวดเลยจริงๆ แต่เขาเป็นคนเดียวที่ถูก เพราะพ่อเขาบอกคนอื่น แต่กลับไม่เป็นก็ไม่ถูกนะ แต่พี่เขาถูกตลอด
คือต้องยอมรับว่าพี่เขา เขาชื่อพี่นา คือพี่นาเป็นพี่เลี้ยงที่คิดว่าธรรมะจัดสรรนะ เพราะมาแล้วดูแลพ่อดีมาก จนเกิดปาฏิหาริย์ให้พ่อกลับมาแข็งแรงอีกครั้ง ก่อนที่จะทรุดครั้งหลังนี้ เขาจะเปิดธรรมะให้พ่อฟัง คือจะบอกว่าคนดูแลสำคัญ เพราะว่าลูกหลานไม่ได้อยู่กับพ่อตลอด คนที่อยู่ดูแลจะต้องคอยรักษาสภาพจิตใจ และสภาพร่างกายด้วย ต้องอดทนกับอารมณ์ของคนป่วย แกทำได้ทุกอย่าง จนพ่อฟื้นมาเดินได้ เราก็บอกพี่นาขอบคุณจริงๆ ที่ทำให้พ่อกลับมา อย่างน้อยก็ช่วงเวลาหนึ่งที่เดินได้ ลงมาชมสวน พี่เขาก็เชื่อว่าคุณพ่อให้โชค เขาก็จะบอกว่าคุณอา หนูก็เหนื่อยนะ ขอให้หนูสักหน่อย (หัวเราะ) แต่ก็จริงๆ นะ ทุกงวดเลย”
กู๊ด : “เขามีดวงด้วย อย่างบ้านเรานี่ไม่ค่อยมีดวง แล้วก็ไม่ค่อยถนัดเล่นอะไรอย่างนี้อยู่แล้ว”
แก้ว : “เราเป็นพวกที่ต้องใช้แรงงานมากกว่า ไม่ได้มีดวงทางนี้ (หัวเราะ)”
กู๊ด : “ก็เคยมีเลขที่เขามั่นใจๆ มาก ก็มาบอกที่กองถ่าย ว่ามีบ้านขายบ้าน มีรถขายรถนะ รุมซื้อกันทั้งกอง แต่ก็ไม่ถูก (หัวเราะ)”
มียูทิวบ์ที่ทำไว้ตั้งแต่ปีที่แล้ว เดี๋ยวจัดการอะไรเสร็จจะลงให้ดูกัน
แก้ว : “คือจริงๆ มียูทิวบ์อันหนึ่งที่เราทำไว้ แต่ยังไม่ได้เอาออนแอร์ พอดีมาติดเรื่องคุณพอซะก่อน”
กู๊ด : “ทำไว้ตั้งแต่เดือนมิถุนายน ปี 2566 ถ่ายกันไว้ก่อนคุณพ่อจะป่วย ก็ตัดและลำดับภาพไว้แล้ว แต่ไม่ได้ตัดให้เศร้านะ ตัดให้สนุก ให้คนนึกถึงพ่อในอารมณ์ดี”
แก้ว : “ก็เดี๋ยวขอจัดการเรื่องอะไรให้เรียบร้อยก่อน แล้วก็คงจะเอาลงค่ะ แล้วผลงานพ่อหรืออะไรใดๆ เดี๋ยวก็คงจะรวบรวม เพราะว่ามีเยอะมากๆ”
กู๊ด : “ต้องค่อยๆ รวบรวม เพราะบางอย่างก็เก่ามากครับ”
ค่ายฉลองจูเนียร์ จะสานต่อเรื่องความแอ็กชั่น ให้สมเกียรติคุณพ่อต่อไป
กู๊ด : “คือจริงๆ เรื่องบู๊ยังไงก็ต้องมีแน่นอนครับ พอมีคำว่าอาหลองแล้ว ยังไงก็ต้องมีแอ็กชั่น แล้วก็ต้องไม่น้อยหน้าใครด้วย ต้องทำให้สมเกียรติของคุณพ่อครับ เราก็ต้องแอ็กชั่นอยู่ แต่อาจจะเป็นแอ็กชั่นดรามา โรแมนติก หรือคอมเมดี้ ก็ว่ากันอีกที”
แก้ว : “เราอาจจจะไม่ได้เข้มข้นเท่าพ่อ ที่ปากกำลังจะโดนกัน ยิงผ่าหน้ามาแล้ว แต่อันนั้นก็เป็นสไตล์ของคุณพ่อที่เป็นตำนานไง แต่เราอาจจะเอาอะแด๊ปนิดๆ หน่อยๆ มีความกุ๊กกิ๊กมากขึ้น”
ภูมิใจคุณพ่อได้รับการจารึกสถิติโลก Guinness World Records ในฐานะ ผู้กำกับการแสดงที่อายุมากที่สุด (ฝ่ายชาย)
กู๊ด : “จริงๆ ภูมิใจมาก ภูมิใจตั้งแต่ก่อนคุณพ่อจะได้รางวัลแล้ว เพราะเห็นคุณพ่อแข็งแรงกว่าคนที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกันทั่วๆ ไปหลายคนมาก คุณพ่อสามารถเดินเองได้ ทำอะไรเองได้ก่อนที่จะมาป่วย ก็รู้สึกดีมากที่คุณพ่อแข็งแรงมากอยู่แล้ว จนมาได้กินเนสส์เวิลด์เรคคอร์ด ยิ่งดีใจมากกว่าเดิมอีก ก็เป็นเกียรติ เป็นความภูมิใจของลูกๆ ของตระกูลเราครับ”
กัญจน์ : “ขอบคุณทุกคนมากๆ ที่มางานของคุณพ่อ อยากให้ผลงานของคุณพ่อเป็นที่จดจำของทุกคนในประเทศไทยตลอดไปครับ”
