อแลง เดอลอง นักแสดงระดับตำนานของฝรั่งเศส ผู้ซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะสัญลักษณ์ทางเพศ และมีเสน่ห์แบบลูกผู้ชายเต็มตัว ได้เสียชีวิตลงแล้วด้วยวัย 88 ปี
เดอลอง ซึ่งเป็นที่จดจำจากผลงานภาพยนตร์คลาสสิกอย่าง Purple Noon (1960) และ Le Samourai (1967) เสียชีวิตในช่วงเช้าตรู่ โดยลูกชาย แอนโทนี เปิดเผยกับ AFP ว่าเดอลองป่วยเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง
"แอลแลง ฟาเบียน, อนูชกา, แอนโทนี รวมถึง (สุนัขของเขา) ลูโบ รู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งที่จะต้องประกาศการจากไปของบิดาของพวกเขา" ลูกๆ ของเดอลองกล่าวในแถลงการณ์ที่ให้ไว้กับ AFP "เขาจากไปอย่างสงบที่บ้านในเมืองดุชชี ท่ามกลางลูกๆ ทั้งสามคนและครอบครัว"
ประธานาธิบดีฝรั่งเศส เอ็มมานูเอล มาครง เรียกเดอลองว่าเป็น "อนุสาวรีย์ของฝรั่งเศส" ที่ "รับบทในภาพยนตร์ระดับตำนานและทำให้โลกฝันถึง"
ดาราร่วมยุค 1960 บริจิต บาร์โดต์ บอกกับ AFP ว่าเขาได้ทิ้ง "ความว่างเปล่าอันใหญ่หลวงที่ไม่มีอะไรจะมาแทนที่ และไม่มีใครสามารถเติมเต็มได้"
เดอลองมีแฟนคลับมากมาย แต่ก็โดนวิจารณ์ในแง่ลบเช่นเดียวกัน โดยเฉพาะจากฝั่งนักสิทธิสตรีที่รู้สึกไม่พอใจกับรางวัลเกียรติยศที่เทศกาลภาพยนตร์คานส์มอบให้เขาในปี 2019
เขาใช้ชีวิตในบั้นปลายอย่างเก็บตัว แต่ชีวิตส่วนตัวของเขายังคงเป็นข่าวอยู่เสมอ
ส่วนในอดีตที่ผ่านมาความสัมพันธ์ของเดอลองกับผู้หญิงก็กลายเป็นข่าวบ่อย ๆ โดยลูกชายของเขากล่าวหาว่าเขาทำร้ายร่างกายผู้หญิง แม้ว่าเดอลองจะปฏิเสธ แต่เขายอมรับว่าเคยตบผู้หญิงระหว่างที่ทะเลาะกัน
เดอลองยังถูกวิพากษ์วิจารณ์จากการสนับสนุน ฌอง-มารี เลอ เปน ผู้นำพรรคแนวร่วมแห่งชาติฝ่ายขวาจัด ผู้ซึ่งสนับสนุนโทษประหารชีวิตและต่อต้านความสัมพันธ์เพศเดียวกัน
เดอลอง ยังมีความสัมพันธ์รักที่วุ่นวายหลายครั้ง โดยเขาเรียกนักแสดงชาวเยอรมัน โรมี ชไนเดอร์ ว่าเป็น "รักแห่งชีวิต" ของตัวเอง จากความสัมพันธ์ของในทศวรรษ 1960
ส่วนนักร้องวง Velvet Underground ชาวเยอรมัน นิโค ก็อ้างว่าเดอลองเป็นพ่อของลูกชายของเธอ คริสเตียน แอรอน บูลองเย่ แต่เดอลองปฏิเสธเรื่องนี้มาตลอด จนกระทั่งบูลองเย่เสียชีวิตในปี 2023 จากการเสพเฮโรอีนเกินขนาด
เดอลอง แต่งงานกับ ฟรานซีน คานูวาส หรือที่รู้จักกันในชื่อ นาตาลี เดอลอง ในปี 1964 ในความสัมพันธ์ที่วุ่นวายซึ่งจบลงด้วยการหย่าร้างในปี 1969 โดยเขายังมีความสัมพันธ์กับคนดังอีกหลายคนรวมถึงนักร้องป็อปดีว่า ดาลิดา และนางแบบที่ผันตัวเป็นนักแสดง มิเรย ดาร์ก
การเสียชีวิตของเดอลองทำให้เขากลับมาขึ้นหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์อีกครั้งในวันอาทิตย์นี้ รวมถึงในอิตาลีที่เขาใช้ชีวิตทำงานส่วนใหญ่ในทศวรรษ 1950 และ 1960 อยู่ที่นั่น โดย La Repubblica บอกลา "ตำนานแห่งภาพยนตร์ฝรั่งเศส"
ส่วนหนังสือพิมพ์ Il Corriere della Sera ก็แสดงความอาลัยว่า "จะไม่มีนักแสดงคนไหนที่เหมือนเดอลองอีกแล้ว" ในขณะที่หนังสือพิมพ์ Le Temps ของสวิตเซอร์แลนด์เรียกเขาว่า "แบดบอยตัวจริงที่มีใบหน้าเหมือนทูตสวรรค์"
โดยนักวิจารณ์มองว่า เดอลอง ไม่ใช่นักแสดงที่ใช้ความคิดอย่างลึกซึ้ง แต่เป็นอัจฉริยะที่แสดงตามสัญชาตญาณ เขายังแสดงความภูมิใจที่ไม่เคยพยายามพัฒนาทักษะการแสดงตัวเองเลย แต่ใช้เสน่ห์ส่วนตัวในการแสดงแทน
อดีตประธานเทศกาลภาพยนตร์คานส์ กิลส์ จาคอบ ยกย่องเดอลองว่าเป็น "ราชสีห์... เป็นนักแสดงที่มีสายตาแข็งกร้าว"
เดอลอง มืผลงานอมตะมากมายโดยเฉพาะในทศวรรษ 1960 เขาได้รับบทเป็นฆาตกรรูปหล่อจอมวางแผนใน Purple Noon (Plein Soleil) ที่สร้างมาจากบทประพันธ์ The Talented Mr. Ripley
นอกจากนั้นยังรับบทเป็นมือสังหารผู้เงียบขรึมและชาญฉลาด Le Samourai ของ ฌอง-ปิแอร์ เมลวิลล์ หนังที่ผู้กำกับอย่าง มาร์ติน สกอร์เซซี, จอห์น วู รวมถึง เควนติน ทารันติโน ต่างยอมรับว่าได้รับแรงบันดาลใจจากบทบาทใน Le Samourai ของ เดอลอง
เดอลอง ปรากฏตัวในที่สาธารณะครั้งสุดท้ายเพื่อรับรางวัล Palme d'Or กิตติมศักดิ์ในเทศกาลภาพยนตร์คานส์ในเดือนพฤษภาคม 2019 "นี่เป็นเหมือนการสดุดีหลังความตาย แต่ได้มาตอนยังมีชีวิตอยู่" เขากล่าวขณะรับรางวัล
เดอลองใช้ชีวิตในช่วงสุดท้ายที่บ้านในหมู่บ้านเล็กๆ ในฝรั่งเศส ท่ามกลางกำแพงสูง ที่ซึ่งเขาวางแผนที่จะถูกฝังอยู่ที่นี่ ไม่ไกลจากสุนัขของตัวเอง
