ผู้เขียนเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่าต่อเรื่องที่เด็กสาวไทย ‘ลิซ่า’ น่าจะเป็นศิลปินตัวท็อปของโลกในช่วงเวลานี้?
เอาเป็นว่าถ้าคิดถูก เหตุผลที่จะเอ่ยอ้างถึงเธอจากนี้เป็นต้นไปจนกว่าจะถึงบรรทัดสุดท้ายของคอลัมน์ อนุมานได้ไหมว่ามันน่าจะสมเหตุสมผลกับความเป็นจริงของชีวิตคนระดับซูเปอร์สตาร์ระดับโลก
ความที่เป็นบุคคลดัง ไปไหนใครก็ส่องสปอร์ตไลต์ฉายจับ จึงแทบทุกสัปดาห์จะได้เห็นภาพถ่าย เรื่องราวข่าวสารของลิซ่ามาต่อเนื่องยาวนาน
ในทัศนะส่วนตัว ผู้เขียนเห็นและรู้สึกนึกคิดว่าลิซ่าเป็นเด็กสาวไทยน่ารักมากที่สุดคนหนึ่ง
แรกๆ ที่ได้ยินชื่อเสียง – เรื่องราวเข้าตาเข้าหู น่าจะเป็นตอนที่เธอครองใจแฟนคลับค่อนโลกแล้วให้สัมภาษณ์สื่อทำนองว่าคิดถึงอีสานบ้านเกิด ระลึกนึกถึงผู้เฒ่าผู้แก่ และที่แน่ๆ คือคิดถึงรสชาติกับบรรยากาศ ‘ลูกชิ้นยืนกิน’ กลายเป็นกระแสให้มีขบวนแห่ไปหาร้านเจ้าประจำของเธอ
เมื่อมีจังหวะโอกาสกลับเมืองไทย ข่าวภาพแสดงออกบอกให้รู้ว่าเวลาไปไหนมาไหนก็ไปแบบสบายๆ ไม่ใช่มีการ์ดห้อมล้อมแน่นหนา แฟนคลับบางคนจำลิซ่าขณะไปนั่งร้านอาหาร ถ่ายรูปเธอมาเผยแพร่ มีแต่เสียงชื่นชมในความน่ารักของเธอ
ถ้าจำไม่ผิด คราวหนึ่งลิซ่าไปต่างประทศ น่าจะเป็นที่เกาหลีใต้ ลิซ่าแต่งตัวง่ายๆ ไปกับเพื่อนๆ ผ่านขั้นตอนกระบวนการเข้าประเทศแบบต่อแถว – เข้าคิว ไม่มีอภิสิทธิ์อันใด
แล้วใครจะไม่รักลิซ่า?
แมตช์คัดฟุตบอลโลก ประเทศไทยเป็นทีมเจ้าบ้านรับนักเตะพลังโสม ลิซ่าก็ไปเชียร์ถึงขอบสนามราชมังคลาฯ เช่นกันอีกแหละ เธอแต่งกายแบบบ้านๆ เช่นเดียวกับสาววัยรุ่นทั่วไปสวมใส่กัน ไม่ได้หรูหรา หาใช่วับๆ แวมๆ
จนเมื่อมีข่าว ลิซ่าห้อยลาบูบู้ แล้วมีอดีตคนเคยชอบ เปิดเผยต่อสาธารณะว่าเกลียดเธอ เหตุผลเพียงเป็นตัวอย่างไม่ดีให้เด็ก เยาวชนไทยใจแตก จะลอกเลียนแบบอย่าง
ฟังแล้วก็โอย! อึ้งไปพักหนึ่งเหมือนกัน?!?
ไม่ได้ว่าใครกระหายแสง ทว่ามันไม่น่าจะต้องหยิบยกเอามาเป็นประเด็น เห็นว่าจะทำให้ราคาสูงจากความน่าจะเป็นลิบลิ่ว
ลืมไม่ได้เด็ดขาดว่าลิซ่าลึกๆ แล้วเป็นมนุษย์ธรรมดา ที่สำคัญอายุยังน้อย
เมื่อเธอมีเงินเพียงพอที่จะซื้อในสิ่งที่ตัวเองปรารถนาก็ซื้อมาตามความชื่นชอบ ส่วนจะทำให้มันกลายเป็นความบ้าเห่อ มันใช่เธอต้องแบกความรับผิดชอบไหม?
เหนือกว่าอันใด กลายเป็นกลับมาเกลียดชังดื้อๆ
ถ้าลิซ่าไปทำอะไรเกินเลย ไม่ดีไม่งาม โอ้อวด เย่อหยิ่ง หลงลืมรากเหง้า เราค่อยมาต่อว่า ตักเตือน
ไอ้เรื่องซูเปอร์สตาร์ทำอะไร มีอะไร ใส่อะไรแล้วผู้คนแห่ตาม นั่นไม่ใช่ความผิดของพวกเขา นักร้องระดับโลก หรืออย่าง เดวิด เบคแฮม ใส่เสื้อยึด ต่อให้ย้วย ให้ยับเพียงไร ยังทำให้มีคนไปตามหามาใส่ตามจนทำให้ราคา ‘เสื้อวง’ หรือเสื้อวงดนตรีวงนั้นๆ จากที่เคยขายในสวนจตุจักรหลัพัน กลายเป็นเสื้อตัวละแสน หลายแสน ทั่วโลกหากันให้ควั่ก ใครมีเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้า รวยทันตาเห็น
เรื่องราวและเหตุผลเฉกเช่นนี้หาใช่ลิซ่าเป็นต้นเหตุ แต่มันอยู่ที่พื้นฐานการปลูกฝั่งของตัวเอง ครอบครัว และสภาพแวดล้อมรอบด้าน จะเหมารวมหมู่หาได้ไม่
ใครจะเกลียดให้เกลียดไป ผู้เขียนชื่นชมเธอ – ลิซ่า
