เพื่อนของผมเล่าให้ฟังในคืนหนึ่งที่ไปดื่มกินด้วยกัน จริงๆเขาไม่อยากเล่าแต่คันปาก เขาว่า เล่าแล้วให้เหยียบเอาไว้ บ่ายวันหนึ่ง มีสัมมนาแถวชานเมือง เขาเลยถือโอกาสออกจากงานสัมมนาตอนเที่ยงนัดกิ๊กแล้วพากันเข้าโรงแรมแห่งหนึ่งใกล้ๆกัน เขารู้สึกว่าสถานที่มันเก่าและโทรมมาก แต่ช่างเถอะ เวลามีค่าอย่าไปหาที่ใหม่ให้เสียเปล่าเลย หลังเสร็จกิจนอนพักผ่อนยามบ่าย กำลังเคลิ้มๆ เขาถูกผีอำ เขาย้ำว่า ตอนนั้นรู้สึกตัวตลอดแต่ขยับไม่ได้ เหมือนมีอะไรมากดทับ จะเรียกกิ๊กที่หลับอยู่ข้างๆก็พูดไม่ออกไม่มีเสียง ไม่รู้จะทำอย่างไร ท่องคาถาหลวงพ่อที่นับถือแต่จำได้ไม่หมดเพราะยาว เปลี่ยนใหม่เป็นท่องคาถาหลวงปู่แทน บทนี้สั้นจำได้ขึ้นใจ ท่องไปสามจบรู้สึกว่าน้ำหนักที่กดทับอยู่มลายหายไปขยับตัวได้ตามปกติ เขาพนมมือท่วมหัว รีบปลุกกิ๊กแล้วออกจากโรงแรมไปทันที ผมถามต่อ ฟังดูแล้วก็น่ากลัวใช่เล่น ไหนบอกว่าไม่น่ากลัวเท่าไหร่ เขาว่า เขาเล่าเรื่องผีอำให้เมียฟังเหมือนกันแต่เป็นอีกเวอร์ชั่นนึง เพราะถ้าเล่าตามความจริงเหมือนที่เล่าให้ผมฟัง คาถาศักดิ์สิทธิ์บทไหนก็คงช่วยชีวิตเขาไว้ไม่ได้
เขียนโดย : ผศ.ชาติณรงค์ วิสุตกุล อาจารย์ประจำภาควิชาสื่อสารการแสดง มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ นักเขียนรางวัลสุภาว์ เทวกุล ปี2552 มีรวมเรื่องสั้นตีพิมพ์มาแล้ว 3 เล่ม นวนิยาย 1 เล่ม งานเขียนชุดนี้เป็นผลงานเรื่องสั้นย่อหน้าเดียวที่ต้องการถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นในสังคมปัจจุบัน
