(ทำนอง ‘เรือนแพ’)
เรือน...จำ
ตะวัน สายน้ำ พระบิดา
สามกีบกระซิบมา
ตามยถา
ดังว่า อัปรีย์
ตื่นอยู่ในเรือนนอน
และแดนขัง
รู้แล้วหรือยังป่านนี้
ข้างห้องน้ำ รัญจวน
กลิ่นอบอวน ยวนยี
สุดที่จะพรรณนา
เรือนจำ
ร่องรอย ถ่อยซ้ำกระทำมา
เคยเคียงข้าง พิธา
กลับเมิน ไม่สบตา
แทบอาสัญ
สามกีบน้อย ถูกคุมขัง
เหงา อ้างว้างเหลือใจรำพัน
แสบด้อมส้มก้มหน้ารับทัณฑ์
ชีวิต คิดไป ปลอบขวัญ
โอ้ ตะวัน ในเรือนจำ
