นักการเมืองชื่อดังกับนายทุนใหญ่ กำลังสนทนากันในห้องอาหารส่วนตัว ณ โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง นายทุนว่า “ท่านรัฐมนตรี จะให้ผมบริจาคให้พรรคของท่านเพิ่ม ผมไม่มีปัญหา แต่พรรคของท่านที่เป็นรัฐบาลคะแนนนิยมตกต่ำลงเรื่อยๆ ท่านสัญญาหลายข้อกับประชาชนว่าจะทำแต่ไม่ได้ทำ เช่น อัตราค่าจ้างค่าแรง ราคาสินค้าเกษตร เบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ ยกเว้นภาษีพ่อค้าออนไลน์ ฯลฯ แถมยังมีเรื่องเศรษฐกิจตกต่ำ กู้เงินพร่ำเพรื่อ และกฏหมายให้สิทธิคนต่างชาติถือครองที่ดิน 1 ไร่ ลงทุนแค่ 40 ล้านบาท” นายทุนเงียบก่อนพูดต่อ “ที่คนเขาเรียกว่า กฏหมายขายชาติ” รัฐมนตรีมองหน้านายทุนพร้อมกับพูดเรียบๆ “ท่านไม่ต้องไปใส่ใจ ผมมีวิธีพูดให้ดูดี พูดให้ประชาชนหลงเชื้อและเลือกพรรคของเราต่อไป ส่วนนโยบายที่เราไม่ได้ทำหรือกฏหมายที่สุมเสี่ยง เราหาข้ออ้างได้เสมอ ที่สำคัญเรายึดมั่นในสถาบันหลักของชาติอยู่แล้วท่านไม่ต้องกลัวอย่างไรก็มีคนสนับสนุน” รัฐมนตรีนิ่งและยิ้มที่มุมปาก “เราเป็นรัฐบาลที่ประชาชนเลือกมา แถมมีเสียงส.ว.สนับสนุน เรามีอำนาจที่จะออกกฏหมายหรือทำอะไรก็ได้ คนที่เลือกเรามาต่างหากที่โง่ ไม่ใช่เพราะเราเป็นฝ่ายผิด เราไม่เคยผิด” แล้วทั้งสองก็หัวเราะออกมา บริกรหนุ่มที่ยืนอยู่หน้าห้องได้สักพัก เขาเข้ามาเสิร์ฟอาหารแต่ก่อนที่จะออกไปเขาได้พูดขึ้น “ขอให้มีความสุขกับอาหารในค่ำคืนนี้ และผมจะไม่เลือกพรรคของท่านอีกต่อไปครับ” บริกรโค้งคำนับปิดประตูแล้วเดินจากไป ทั้งรัฐมนตรีและนายทุนใหญ่มองหน้ากัน ยิ้มขำๆเหมือนได้ฟังคำพูดตลกๆไม่รู้สึกรู้สาหรือยินดียินร้ายกับเสียงนกเสียงกาที่แว่วผ่านมา
ผู้เขียน : ผศ.ชาติณรงค์ วิสุตกุล อาจารย์ประจำภาควิชาสื่อสารการแสดง มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ นักเขียนรางวัลสุภาว์ เทวกุล ปี2552 มีรวมเรื่องสั้นตีพิมพ์มาแล้ว 3 เล่ม นวนิยาย 1 เล่ม งานเขียนชุดนี้เป็นผลงานเรื่องสั้นย่อหน้าเดียวที่ต้องการถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นในสังคมปัจจุบัน
