เรากำลังเผชิญกับโรคระบาดร้ายแรง ที่ทำให้วิถีชีวิตต้องเปลี่ยนแปลง แต่ปัญหาที่หนักหนากว่าโรคระบาด คือ เรามีรัฐบาลที่ไร้ประสิทธิภาพ ขาดสติปัญญา และมุ่งแต่หาผลประโยชน์ ซื้อวัคซีนแพงแต่คุณภาพต่ำ แก้ปัญหาเหมือนเล่นขายของ เรามีข้าราชการบางคนที่เอาแต่รับใช้นักการเมืองโดยไม่เห็นหัวประชาชน มีนายทุนใหญ่ที่เอาแต่ได้ เห็นได้ชัดว่าโรคระบาดไม่เคยแพร่ในร้านสะดวกซื้อของนายทุนแต่มักระบาดในตลาดสด ระบาดในร้านค้ารายเล็กรายน้อยจนต้องถูกสั่งปิด ประชาชนอย่างเราเหมือนเบี้ยรอรับของแจก และสามารถตายได้วันละหลายสิบหลายร้อยคนมาเป็นเดือน แต่ผู้นำยังหัวเราะปล่อยมุขตลกฝืดๆ ถ้าเป็นคนปกติเมื่อแก้ปัญหาไม่ได้ เขาจะขอโทษและลาออกเปิดทางให้คนอื่นเข้ามาทำหน้าที่แทน เพราะเขามีสำนึกรับผิดชอบ ไม่ใช่อยู่เพื่อตัวเองและพวกพ้อง ปัญหาใหญ่ของบ้านเราไม่ใช่โรคระบาด แต่เป็นเรื่องของคนที่เข้ามาบริหาร เรื่องของระบบที่หมักหมม ระบบที่เอื้อให้กับคนบางกลุ่มบางพวกแต่ไม่ใช่เรา และถ้าประชาชนอย่างเรายังมองไม่เห็นความจริง มัวแต่ขัดแย้ง แตกแยก หลงอยู่ในโฆษณาชวนเชื่อเดิมๆ เราก็จะยังต้องเป็นเบี้ยที่ตายได้เสมอไป อาจตายด้วยโรคระบาด ด้วยห่ากระสุน หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ไม่มีวันสิ้นสุด
ผู้เขียน : ผศ.ชาติณรงค์ วิสุตกุล อาจารย์ประจำภาควิชาสื่อสารการแสดง มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ นักเขียนรางวัลสุภาว์ เทวกุล ปี2552 มีรวมเรื่องสั้นตีพิมพ์มาแล้ว 3 เล่ม นวนิยาย 1 เล่ม งานเขียนชุดนี้เป็นผลงานเรื่องสั้นย่อหน้าเดียวที่ต้องการถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นในสังคมปัจจุบัน
