เพราะความแปลกแปร่งของชื่อไทยอย่าง ‘ความรักควันบุหรี่’ แท้ๆ ที่ทำให้ผู้เขียนเลือกดูหนังเรื่องนี้เหตุผลง่ายๆ มีแค่ทำไมมันต้องเป็นชื่อไทยซึ่งค่อนข้างคลุมเครืออยู่ไม่น้อย
แต่ยิ่งดูไป...ดูไป ไม่ช้าไม่นานก็ต้องบอกได้ว่า ‘โดนป้ายยา’ เข้าจังเบอร์
โอโห! หนังห่ะ? อะไรกันนี่ ทำไมถึงดีอย่างนี้นะ
ถ้าให้นึกเร็วๆ ในช่วงไม่เกิน 3 ปีที่ผ่านมา จำได้ว่าหนังอินเดียเรื่อง RRR สร้างสึนามิในห้วงรู้สึกได้มากกว่าทุกเรื่องที่ผ่านตา โดยเฉพาะอย่างยิ่งว่าด้วยเรื่องของการ ‘ผูกปม’ คล้อยหลังจากนั้นก็มีเพียงนี่แหละครับ Cigarette Girl หรือชื่อไทยที่ไม่รู้ใครตั้ง ความรักควันหรี่ ที่เปรียบประหนึ่งถูกเข็มจำนวนนับสิบนับร้อยเล่มค่อยๆ ปักใสหัวสมอง
หนัง RRR เป็นหนังเวอร์วังอลังการทั้งฉากบู๊ ทั้งบทภาพยนตร์ โดยเฉพาะความยอกย้อนซ่อนเรื่อง ขณะที่ Cigarette Girl ความรักควันหรี่ ออกจะเป็นหนังชีวิตซึ่ง ‘จริง’ มากกว่า ทว่าความดรามาบวกรวมกับ ‘เรื่องเล่า’ นั้นเท่ากับมันเอาหมอนข้างที่หุ้มค้อนไว้ด้านในทุบใส่เราไม่ยั้ง
เปรียบเป็นมวยก็ประมาณชกครบ 5 ยก ไม่น็อกหรอกครับ แต่เจ็บตัวสุดๆ แถมแตกเหวอะหวะ กรามร้าวอีกต่างหาก
อธิบายอีกแบบ คือ Cigarette Girl ความรักควันหรี่ ค่อยๆ บรรจงนวดคนดูตั้งแต่ต้นจนกระทั่งจบเรื่อง ผู้เขียนยอมรับว่านานมากแล้วที่ไม่ได้ดูหนังเรื่องไหนที่ทำให้เหนื่อยมากอย่างหนังเรื่องนี้
เป็นความเหนื่อยที่แสนจะปรีดิ์เปรมเหลือเกิน
ไม่ขอเล่าเรื่องของหนังเรื่องนี้แม้แต่นิดเดียว แง้มๆ ได้แค่ว่า พอดูไปสักพัก บอกกับตัวเองทันทีชื่อไทยต้องชื่อนี้ชื่อเดียว เพราะลำพังชื่อก็ ‘ซ่อนนัย’ ไว้อย่างลึกซึ้ง บอกถึงชีวิตรักฝากไว้กับสีของควันบุหรี่ ที่ยิ่งไปกว่าคือฉากชีวิตสุดท้ายที่ตัวเองต้องจบชีวิตด้วยสินค้าที่เขาผลิตขึ้นมา
หนังเรื่องนี้ผ่านการครุ่นคิดอย่างแยบยลเกินบรรยาย
อย่างที่จั่วหัวไว้ Cigarette Girl : ความรักควันหรี่ ไม่จำเป็นต้องดู แต่ผู้เขียนคอลัมน์เล็กๆ เชยๆ นามนี้อยากให้ดู
เหนือยิ่งสิ่งใด อยากกราบให้ดู ว่ากันอย่างนั้นเลย
