เพื่อนผู้เขียนมีลูกวัยเพิ่งเข้าทำงาน 2 คน เป็นชายคน หญิงคน
วันหนึ่งเพื่อนบอกกับผู้เขียน ลูกทั้งสองล้วนเป็น ‘ด้อมส้ม’
ฟังจบ แม้จะเงียบ แต่ในใจกลับอยากอธิบายบางเรื่อง บางความรู้สึกของตัวเองให้เพื่อนรัก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กับลูกทั้งสองของเขาได้ฟัง
บอกกันตามตรง ผู้เขียนคิดเห็นว่านโยบายหลายนโยบายของพรรคก้าวไกลหากทำได้จริง เป็นเรื่องดีอย่างยิ่ง
ทว่ามีบางนโยบาย และหลายทัศนคติ รับไม่ได้
ที่มากไปกว่ารับไม่ได้ คือขอเลือกยืนฝั่งตรงข้าม
อาทิ แกนนำบางคน ยุยง เสี้ยมสอนทำนองพ่อแม่หาใช่ผู้มีบุญคุณอะไรกับเรา!?!
ผู้เขียนกินเงินคนแก่แล้ว ทุกวันยังระลึกถึงพระคุณพ่อแม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยามทุกข์ยาก
ความรัก ความอาทรของแม่ที่จากไปนานจะวาบเข้ามาในความนึกคิดทันที
วานนี้มีวิดีโอเหตุการณ์หนึ่ง ‘เด้ง’ ขึ้นมาในมือถือผู้เขียน ปกติมักจะปล่อยผ่าน แต่เหตุการณ์ที่เห็นแวบๆ กลับต้องกดดูซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ดูแล้วก็อยากให้ ‘ด้อมส้ม’ ได้ดูบ้าง
อย่างหนึ่งจะอธิบายได้เหนือบรรยายว่า ‘แม่’ กับ ‘ลูก’ เป็นเยี่ยงไร
โดยเฉพาะพ่อแม่ผู้เป็นคนดีที่เลี้ยงดูเรามากระทั่งเติบโตเท่าถึงทุกวันนี้
