โชคชะตามันน่ากลัว “ทอย ปฐมพงศ์” เล่าจุดเปลี่ยนชีวิต เกือบเสียแม่จากมะเร็ง - ตับแตก หมอบอกอยู่ไม่ถึงพรุ่งนี้ แม่เขียนใส่กระดาษฝากดูแลน้องด้วย แต่ทุกวันนี้รอดมาได้ และใช้ชีวิตปกติ ขอบคุณชีวิตที่มีแม่
ออกมาเปิดใจจุดเปลี่ยนชีวิต ที่ทำเอาหลายคนฟังแล้วร้องไห้ตามเลยทีเดียว สำหรับ “ทอย ปฐมพงศ์ เรือนใจดี” กับเหตุการณ์ที่เกือบสูญเสียคุณแม่ไป แม้วันนี้แม่รอดมาได้ด้วยกำลังใจ และร่างกายเป็นปกติทุกอย่างแล้ว แต่พอย้อนกลับไป ก็สะท้อนให้เห็นว่าโชคชะตาเป็นสิ่งที่น่ากลัวอยู่ไม่น้อย โดยทอยได้เล่าในรายการแฉ วันที่ 7 มิ.ย. ที่ผ่านมา
“แม่เป็นเพื่อนตอนเรียนกับพี่หน่อย (บุษกร วงศ์พัวพันธ์) ตอนนี้แม่เปิดร้านกาแฟ แต่กว่าจะผ่านมาได้ลำบากพอสมควร จุดเปลี่ยนคือตอนนั้นประมาณ ม.ต้น เราเป็นครอบครัวปกติ พ่อแม่อายุห่างจากผมไม่ได้เยอะ ไม่ได้คิดว่าเขาต้องเสียชีวิต ไม่ได้คิดอะไรเลย คิดว่าท่านก็ต้องอยู่กับเราไปอีกนาน เรายังเด็กด้วย
จนวันนึงแม่ไปหาหมอ แล้วเป็นมะเร็งปากมดลูก ตอนนั้นเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามะเร็งคืออะไร ความรุนแรงมากน้อยแค่ไหน รู้ว่าเป็นหนึ่งโรคที่ร้ายแรงเหมือนกัน แต่เราไม่รู้ว่าขั้นสุดของมันคือตายได้ พอรู้เราก็มึนๆ งงๆ จนวันนึงที่เราเริ่มเห็นแม่ผมร่วง หลังแม่เริ่มให้คีโม ทำการรักษาแม่เริ่มทำการรักษา เราก็ช็อกไปเลย พ่อโกนหัวให้ แม่ก็หัวโล้นใส่วิกไปทำงาน ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าเราจะช่วยเหลืออะไรแม่ได้ เรารู้แค่ว่าเราสามารถเป็นกำลังใจให้นะ เราพยายามไม่ร้องไห้นะ ชิลๆ ไม่เป็นไร เดี๋ยวก็หาย
ปีต่อมาหลังแม่เป็นมะเร็ง แต่ยังต้องออกไปทำงาน เพื่อเอาเงินมาเลี้ยงเรา แม่ทำงานตึกข้างแกรมมี่ แม่ผมขึ้นเรือคลองแสนแสบเพื่อไปลงที่เดอะมอลล์บางกะปิ จังหวะตอนกลางคืนแม่ก้าวแล้วสะดุดล้ม สะดุดจากขอบเรือ ท้องกระแทกเสาที่เขาเอาไว้แขวนเชือก แม่ล้มลงไปแล้วลุกไม่ขึ้น ทุกคนก็พยายามช่วย จนแม่เดินไปที่รถและขับไม่ไหว แต่ก็ฝืนขับไปที่รพ. พอเอกซเรย์ในท้องเต็มไปด้วยเลือด ตับแตก เนื่องจากพอฉายแสงคีโมร่างกายคนเราจะอ่อนแอ พอโดนไปนิดนึงก็ไม่เหมือนคนอื่น อวัยวะก็อ่อนแอ
มีวันนึงหมอโทร.หาพ่อตอนกลางคืนหมอบอกว่าแม่อยู่ไม่ถึงพรุ่งนี้แน่ แม่ตายแน่ๆ เราไม่สามารถไปเยี่ยมได้ เพราะเป็นห้องไอซียู ตอนนั้นฟังแล้ว ผมยังลึมไปเลยว่าคิดอะไรอยู่ มันชาไปหมดเลย เรามองว่าเขาจะอยู่กับเราไปตลอด แล้วถ้าวันนึงไม่มีเขาล่ะ เรายังไงดี เราไม่ได้คิดว่าเราต้องเห็นเขา หรือเขาเห็นเราเรียนจบประสบความสำเร็จ เรามองแค่ว่าถ้าพรุ่งนี้ไม่มีเขา เราจะอยู่ยังไง พ่อล่ะ น้องล่ะ แต่สุดท้ายแม่ก็รอดด้วยกำลังใจ ตอนนี้แข็งแรงปกติเลย
ตอนที่ไปเห็นแม่สายระโยงระยาง ทุกอย่างทิ่มเข้าไปในปาก แล้วพูดไม่ได้ ท่านก็เขียนใส่กระดาษว่าดูแลน้องด้วย อันนั้นผมเดินออกมาจากห้องแทบลงไปนอนกับพื้นแล้วร้องไห้
ชีวิตนี้ขอบคุณที่มีแม่ ทำงานทุกอย่างให้แม่ ผมทำให้รู้เลยว่ากำลังใจสำคัญมาก เงินทองเป็นเรื่องปกติไปเลย ทุ่มเงินไปเท่าไหร่ถ้ากำลังใจไม่ดี สุดท้ายเขาก็สู้ไม่ไหว”
