ที่นี่ที่แรก! "วิทวัจน์ สุนทรวิเนตร์" เล่าจุดเริ่มต้นก่อนมาเป็นเจ้าพ่อรายการทอล์กโชว์

เปิดใจพิธีกรระดับตำนานของประเทศไทย "วิทวัจน์ สุนทรวิเนตร์" กับการเปิดเผยเส้นทางโทรทัศน์ไทยกว่า 40 ปี และจุดเริ่มต้นก่อนจะมาเป็นเจ้าพ่อแห่งรายการทอล์กโชว์ พร้อมเปิดชีวิตครอบครัวที่ไม่เคยพูดที่ไหนมาก่อน ในรายการคุยแซ่บShow Special ทางช่องOne31 

เริ่มตั้งแต่คุณอายังเป็นเด็กๆ เลย คุณอาเป็นคนจังหวัดอะไรคะ?
"เป็นคนยะลา อยู่ยะลาถึงอายุ 17 ปี เกิดที่นั่น คลอดที่นั่น โตที่นั่น เรียนที่นั่นแล้วก็เรียนที่กรุงเทพฯ มศ.4 เรียนอยู่ 2 ปีกว่าๆ พอจบ มศ.4-มศ.5 ก็สอบเอนทรานซ์เลือกแบบไม่ดูเงาหัวตัวเอง เลือกจุฬาฯ ศิลปากร ชอบศิลปะ อันดับ 1 เลือกศิลปะศาสตร์ จุฬาฯ ชอบภาษา ไม่ติดซักคณะเลย พ่อเลยบอกให้ไปเรียนรามฯ แต่รู้สึกตัวเองชอบภาษาเลยอยากไปเมืองนอก แต่ที่บ้านไม่ให้ไป ไม่มีตังค์"

แล้วที่ทำยังไงถึงได้ไป?
"พี่ชายคนที่สองชื่อคุณอรรถพล เขาก็ภาคภูมิใจจนทุกวันนี้ เขาซื้อตั๋วเครื่องบินเที่ยวเดียว ถ้าจะกลับให้หาซื้อตั๋วกลับมาเอง ออสเตรเลียยุคนั้นค่าเรียนฟรี เราชอบศิลปะเลยเลือกคณะศิลปะศาสตร์ เรียนอยู่ 4 ปี"

หลังจากเรียนจบกลับมาเมืองไทยมั้ย?
"ได้ทำงานเลย ได้งานแรกเลยที่กระทรวงศึกษาธิการของซิดนีย์ ออสเตรเลีย ทำไปได้พักนึง พอดีหนังสือพิมพ์ลงประกาศต้องการอาร์ต ไดเร็คเตอร์ให้เกมโชว์เด็ก เราก็หิ้วพอร์ตโฟลิโอ(Portfolio)ไป"

ตอนเขาเห็นใบสมัครเราเขาสนใจรับเราเลยมั้ย?
"เขาดูงานพอร์ตโฟลิโอที่ว่าคือเนื้องานของเรา ดูงานศิลปะ"

เห็นว่าทำไปทำมารายการโดนยุบ?
"รายการเด็กของทั่วโลกก็เป็นอย่างนี้ เป็นรายการที่หาสปอนเซอร์ยาก รายการอยู่ได้สัก 2 ปี มีลูกน้อง 2 คนที่เป็นฝรั่งก็โดนไล่ออก เขาเก็บหน้าจีนคนนี้ไว้ เขาให้เราย้ายไปอยู่แผนกข่าว เป็นแผนกใหญ่ขึ้นรายการเกมโชว์เด็ก มีอาทิตย์ละครั้ง แต่แผนกข่าวมีทุกวัน แต่ไม่ได้เป็นอาร์ตไดเร็คเตอร์แล้วเป็นกราฟฟิก ทำไตเติล ออกแบบฉาก ทำอยู่ได้ประมาณ 3 ปี"

เห็นว่าผลงานคุณอาก็ดีจะโดนเลื่อนขั้นแต่ก็ไม่โดนสักทีเกิดอะไรขึ้น?
"ตอนนั้นเรารู้สึกว่าความเป็นซีเนียร์ ถ้ามีคนออกก็จะได้รับการไต่เต้าขึ้นไป แต่พอถึงเรา เราก็อายุมากที่สุดน่าจะถึงเราบ้างแล้ว แต่ก็ไม่ หาคนใหม่เข้ามา เป็นอยู่อย่างนั้นครั้งสองครั้ง จนมีรายการนึงที่มีชื่อเสียงระดับโลกแล้วก็น่าจะถึงตาเราแล้ว แต่ก็ไม่ ข้ามเราไปอีกแล้ว ไอ้หน้าจีนคนนี้ก็นั่งรอไป มีความรู้สึกว่าไม่ใช่แล้ว อาจจะเป็นเพราะว่าตาเราไม่เป็นสีฟ้า ผมไม่เป็นสีบลอนด์ ผิวเราเหลืองกว่าชาวบ้านหน่อย เหยียดผิวแล้ว ถ้าเพียงแค่เรากลับบ้านแล้วเราทำงานโดยที่ไม่ต้องพูดภาษาอังกฤษไม่แน่ชีวิตเราอาจจะรุ่งเรืองกว่านี้"

แต่การกลับก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะระหว่างนั้นคุณอาก็มีครอบครัว?
"ใช่ ตอนนั้นมีลูกแล้วยังเล็กอยู่เลย"

ไปเจอกับภรรยาตั้งแต่ตอนไหน?
"เจอกับภรรยาตั้งแต่ตอนไปไปปีแรกเลย ตอนไปปีแรกต้องไปเรียนภาษาอังกฤษก่อน 3 เดือน ก็เจอภรรยาที่นั่น ภรรยาเป็นคนไทยด้วยกัน"

แล้วทำไมปิ๊งเลย ตอนนั้นเราเจอคนเอเชียกี่คน?
"ในโรงเรียนนั้นเป็นโรงเรียนที่เรียนภาษาอังกฤษก็แปลว่าเป็นนักเรียนที่มาจากประเทศที่ไม่ได้พูดภาษาอังกฤษ ตอนนั้นอายุ 17 เป็นป๊อปปี้เลิฟก็คุยกันรู้เรื่องดี"

แสดงว่าเห็นแล้วรักแรกพบเลยหรือเปล่า?
"อาจจะประมาณนั้น เป็นคนที่ชอบคนผมยาว"

เราเข้าไปจีบแล้วตอบรับเลยมั้ย?
"คนไทยในซิดนีย์ ออสเตรเลีย ตอนนั้นไม่ได้มีเยอะ จับกลุ่มรวมกันคุยกันเองก็ไม่ได้แสดงออกชัดเจน เป็นเพื่อนร่วมก๊วนกัน"

ณ ตอนนั้นที่จะย้ายมาเมืองไทยมีลูกหรือยัง ?
"คนโต 3 ขวบ คนที่สอง 3 เดือน"

ก่อนจะย้ายมาเมืองไทยเห็นว่าคิดแล้วคิดอีกตั้งแต่ลูกคนที่สองยังอยู่ในท้อง?
"ถูก ใช้เวลาในการตกลงกับภรรยา เขาไม่ยอมกลับ คือวันแรกที่คุยกันเราบอกว่าไม่อยากทำแล้ว เบื่อพูดภาษาอังกฤษแล้ว อยากมาเมืองไทยพูดภาษาไทย ทำงานภาษาไทย คุยกับคนไทย มีลูกน้องคนไทย มีเจ้านายคนไทย เขาก็ไม่เอา เวลาก็ผ่านไปเราก็ทำงานไป เงินก็ดีใช้ได้ สถานะทางสังคมก็ดี ตอนนั้นเท่นะเวลาคนถามทำงานที่ไหน เราบอกไอทำงาน แชนแนล ไนน์ เราเป็นคนเอเชียคนเดียวในจำนวนพนักงานตอนนั้น คิดว่าน่าจะสักเป็นพันคน"

ต้องใช้วิธีไหนเขาถึงจะยอม?
"เราพูดอยู่คำนึง เราตกลงกันสักระยะนึง ขอ 5 ปี ถ้าไม่เวิร์ก ไม่รวยขึ้นกว่านี้ ซึ่งโคตรยากเลย นั่นมันเงินดอลลาร์ แล้วเรากลับมาหาเงินบาท เลยขอ 5 ปีถ้าไม่รอดก็กลับ"

หลังจากออกจากงานแรกมาถึงเมืองไทยเล็งอะไรเป็นงานต่อไป ?
"นั่งอยู่บ้านแล้วก็ดูทีวี เห็นมีผู้ชายผมหยิกๆ คนนึงนั่งอ่านข่าว เขาจะทำแบบที่เราเคยทำตอนอยู่ออสเตรเลีย คนนั้นชื่อ ดร.สมเกียรติ อ่อนวิมล อ่านข่าวช่อง 9 อสมท. ยังมีไอ้นี่ต้องทำ ไอ้นี่ก็ยังต้องเปลี่ยน ฉากตรงนี้ก็ไม่ค่อยดี เรารู้เลยว่าเขาต้องการทำอะไรและกำลังจะไปสู่จุดไหน มันเป็นการเสนอข่าวแบบฝรั่งแนว CNN"

แล้วคุณอาทำยังไง ?
"เดินเข้าไปเลย สวัสดีครับอาจารย์ครับ ผมมาสมัครงานครับ สมัครอะไรฉันไม่ได้ประกาศ ไปดักแกเพราะเรารู้ว่ามันเป็นการเสนอข่าวสด ไปเซอร์เวย์ก่อน เดินเข้าไปดูห้องข่าว ห้องอาจารย์อยู่นี่ กะเวลาเลิกรายการกว่าจะเก็บสคริปต์ถอดไมค์น่าไม่เกิน 5 นาที แกก็เดินมาจะขึ้นรถ ก็เข้าไปสวัสดีบอกว่าผมมาสมัครงาน ผมมาจากออสเตรเลีย ผมทำงานที่ฝ่ายข่าวที่ Channel 9 ของออสเตรเลีย ผมมานำเสนอในสิ่งที่อาจารย์ขาดอยู่ ก็ยืนคุยกันอาจารย์ก็บอกว่าเดี๋ยวนัดคุยกัน หลังจากนั้นพอนัดกันก็เปิดงานให้เขาดูก็คืองานทีวีข่าว ไม่รับก็แย่แล้ว"

ก็ได้ทำงานที่นี่เลย นานมั้ยคุณอา?
"ใช่ ก็ออกแบบฉาก ออกแบบไตเติลใหม่ ข่าว 9 อสมท. ที่เป็นเลข 9 หมุนๆ อันนั้นเราเป็นคนทำ ออกแบบคอนเซ็ปต์ ออกแบบโต๊ะ ก็ทำอยู่ประมาณหนึ่งปี อาจารย์สมเกียรติเป็นผู้ปฎิวัติวงการข่าวของประเทศไทย เป็นประวัติศาสตร์เลย เราก็ไปทำเบื้องหลังนั่นแหละ"

แต่ก็มีสุภาพบุรุษคนหนึ่งที่พลิกวงการพยากรณ์อากาศ นั่นก็คือคุณอา ทำไมถึงได้ไปทำงานวงการพยากรณ์อากาศ เห็นบอกว่าเป็นคนแรกด้วย?
"ทำไปได้ปีนึง หลังจากนั้นก็มีกราฟฟิกรายวัน คือเวลาคนไม่เปิดเสียงก็จะเห็นตัวหนังสือ แต่ข่าวพยากรณ์อากาศเราทำอยู่ตอนอยู่ออสเตรเลีย ทำมาหมดรู้หมดแล้ว เลยถามอาจารย์ว่าทำไมอาจารย์ไม่หาคนมาอ่านข่าวพยากรณ์อากาศ ผมเสนอเป็นคอนเซ็ปต์ให้เอามั้ย ผมวาดเป็นสตอรี่บอร์ดให้ ถ้าเราดู CNN ทุกวันนี้มันก็เป็นแบบนี้ อาจารย์ดูแล้วก็บอกว่าใช้ได้ คอนเซ็ปต์นี้โอเค เอาเลยเอาแบบนี้"

เอาสตอรี่บอร์ดเราแล้ว แล้วคนอ่านล่ะคะ?
"บอกอาจารย์ว่าคอนเซ็ปต์อันนี้ผมทำให้ได้ไม่มีปัญหา ฉากหลังเดี๋ยวผมออกแบบให้ แต่อาจารย์จะเอาใครมาอ่าน อาจารย์เขาก็บอกว่าใครจะไปรู้ว่าต้องทำยังไงนอกจากคุณ คุณนั่นแหละอ่าน"

พออาจารย์บอกอย่างนี้ คุณอาว่ายังไง ?
"ผมรู้วิชาภูมิศาสตร์ตอนอยู่ ม.ต้น แรงลม เรื่องของเมฆ เรื่องของลมบก ลมทะเล ความกดอากาศ อาจารย์บอกไม่รู้ก็ไปเรียนที่กรมอุตุฯ อาจารย์ยกหูกริ๊งเดียว คงพูดประมาณว่าเราต้องการส่งคนไปเรียนเพื่อการนำเสนอข่าวพยากรณ์อากาศให้ดูดีขึ้น เราอยากใช้คนของเรา สมัยก่อนจะใช้เจ้าหน้าที่จากกรมอุติวิทยาเป็นผู้นำเสนอข่าว แล้วก็ไม่มีอะไรมากมายเกินไปกว่า พระอาทิตย์ขึ้นกี่โมงตกกี่โมง น้ำทะเลขึ้นสูงสุด"

แล้วสไตล์ของคุณอาคืออะไร ?
"ก็มีความรู้มาพอที่จะนำเสนอได้ เป็นรายการสดตื่นเต้นมากเพราะเราอยู่เบื้องหลังมาตลอด"

แล้ววันนั้นคุณอาตายไมค์มั้ยคะ ?
"ตาย จะรอดเหรอ มันไม่เดดแอร์แต่พูดผิด พูดผิดแล้วก็แก้ แก้แล้วก็ขออภัยครับ หลังๆ มีคนบอกว่าถ้าพูดผิดไม่ต้องขออภัยเผื่อเค้าไม่รู้ ข้ามไปเลยแล้วพูดใหม่ แต่คนชอบเพราะเป็นเรื่องใหม่ รายการ 2 นาทีกว่าเอง ตอนจบก็มีตบมุกหน่อย ช่วงนี้ความกดอากาศสูง ไม่ทราบว่าความกดอากาศหรือความดันอาจารย์สมเกียรติไม่ทราบวันนี้สูงหรือต่ำครับ เชิญครับ ส่งไปแบบนี้ คนดูชอบ"

จากสายข่าวพยากรณ์อากาศแล้วกลายมาเป็นเจ้าพ่อแห่งวงการทอล์กโชว์ได้ยังไง?
"ทำรายการพยากรณ์อากาศอยู่สองปีก็ต้องมีมุกอย่างที่ว่าพวกนี้ ผมไปบอกอาจารย์ว่าผมหมดมุกแล้ว เพราะทำ 7 วันต่ออาทิตย์ 365 วันต่อปี อาจารย์เขาก็ไม่มีปัญหา คุยไปคุยมาก็ถามอาจารย์ว่าเรามาทำทอล์กโชว์กันมั้ย"

ตอนนั้นเมืองไทยมีหรือยัง?
"ไม่มี ตอนนั้นในเมืองไทยยังไม่มี ในอเมริกามีชื่อทูไนท์ โชว์ พิธีกรชื่อจอห์นนี่ คาร์สัน เป็นตำนานของวาไรตี้ ทอล์กโชว์แบบที่เราทำกันอยู่ทุกวันนี้ เลยบอกอาจารย์ทำแบบนี้มั้ย ผมไม่อยากทำพยากรณ์กาศแล้ว หาคนมาแทนดีมั้ย คนที่มาแทนคือ คุณจิ๊ อัจฉราพรรณ ไพบูลย์สุวรรณ"

เริ่มแรกของวาไรตี้ทอล์กโชว์คือรายการ?
"คืนนี้ที่ช่อง 9 เราเป็นโปรดิวเซอร์ ออกแบบหมดเลย เป็นรายการสัมภาษณ์ดาราสมัยก่อนไม่มีใครออกมาสัมภาษณ์แบบนี้เลย มีแต่สัมภาษณ์ทางนิตยสาร ดิฉัน ขวัญเรือน แต่ในทีวีไม่มี รายการคืนนี้ที่ช่อง 9 เป็นวาไรตี้ที่มีเพลงให้ฟัง 1 เพลง มีโชว์ใดๆ แต่ไข่แดงของมันคือการสัมภาษณ์ตอนนั้นเราได้อดีตนายกรัฐมนตรีหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช เป็นแขกรับเชิญ ตอนนั้นหม่อมคึกฤทธิ์เพิ่งจะผ่าตัดทำบอลลูนหัวใจ เพิ่งออกจากโรงพยาบาล เราก็ไปเรียนเชิญถึงบ้านเลย

ผมเป็นโปรดิวเซอร์อยู่ข้างบนเลย บอกอาจารย์ว่าขอฟังเสียงหัวใจของหม่อมคึกฤทธิ์ได้มั้ย อาจารย์ก็บอกจะบ้าเหรอ อาจารย์เอาจริงถามว่า คุณชายผ่าตัดหัวใจมาแล้ว หัวใจเต้นดีมั้ยครับ ขอฟังเสียงเต้นหัวใจหน่อยครับ แต่เราไม่รู้ว่าจะฟังยังไงในที่สุดไม่มีวิธีอื่นเลยใช้ไวเลสไปแนบกับหัวใจ หม่อมคึกฤทธิ์ถามว่ามันจะได้ยินเหรอ ท่านก็เลยถอดเสื้อ แต่ก็ยังเหลือเสื้อกล้ามนะ เพื่อจะเอาไมค์ไปแนบกับเนื้อแกได้ ตอนนั้นยิ่งใหญ่มากในความรู้สึกของเรา นี่ก็เป็นตัวอย่างหนึ่งเท่านั้นเอง

เราก็สัมภาษณ์ ตั๊ก มยุรา ก็ได้รู้เรื่องราวตลกๆของตั๊ก และดารานักร้องอื่นๆ หลายคน ตอนนั้นเราบันทึกเทปอาทิตย์ละครั้ง จนทำเทปที่ 5 อาจารย์บอกว่ามีอะไรจะคุยด้วย บอกว่าผมจะลาออก คือแกลาออกก่อน ก่อนที่จะบอก ทุก 7 วันจะหาแขกยังยากเลยนี่ต้องหาพิธีกร มีเวลา 6 วันหาพิธีกร เราติดต่อไปหลายคนปฎิเสธหมดทุกคน

จนวันที่ 6 ทุกคนในที่ประชุมบอกคุณนั่นแหละ พูดทำนองที่ ดร.สมเกียรติ เคยพูดว่าก็ใครจะไปรู้ดีกว่าคุณล่ะ คุณสร้างรายการนี้ขึ้นมา แล้วก็เคยออกทีวีแล้ว เคยตายไมค์มาแล้วคงเคยชินกับความล้มเหลวมาบ้างแล้ว แต่ก็ลำบากมากแม้ว่าจะเป็นรายการบันทึกเทปแต่ก็ตื่นเต้น ถ้าพลาดเราตกเหว ถ้าตกเหวเราตาย แต่ตัดต่อได้ ใจชื้นมาหน่อย นั่นคือจุดเริ่มต้นในการเป็นพิธีกร แล้วก็ทำรายการนี้มาประมาณปีครึ่งถึงสองปี"