เรียกว่าเป็นคนแรกที่ทำ “มดดำ คชาภา ตันเจริญ” เสียน้ำตากลางรายการ เมื่อเจ้าตัวเป็นแขกเปิดบ้านในรายการ ตีท้ายครัว และทีมงานได้เชิญ “มาช่า วัฒนพานิช” มาเป็นแขกเซอร์ไพรส์ นาทีที่มดดำเจอหน้ามาช่า เจ้าตัวเข้าไปโผกอดดีใจจนน้ำตาไหล และบอกว่าเซอร์ไพรส์มาก และขอตัวไปหลบหลังเสาร้องไห้ ขอตั้งสติก่อนที่จะมาเล่าถึงความสนิทสนมระหว่างตนกับ มาช่าให้ฟังว่า….
มดดำ : “ก่อนหน้านี้โทร.หาพี่ช่า แต่ไม่สามารถติดต่อนางได้ เลยโทรหาน้องกาย (ลูกมาช่า) น้องก็บอกว่าแม่ไม่ยอมออกจากบ้าน แค่จะถามว่าแม่เป็นยังไงบ้าง คือคนเคยอยู่ด้วยกันแล้วไม่ได้เจอกัน…(เดินไปร้องไห้) คือบทที่นางจะหายไป นางก็หายไปจากชีวิตทุกคน เจอคนอื่นหมด
เมื่อก่อนตัวติดกันมาก ถ้าไม่มีนางก็ไม่ได้เข้าตึกแกรมมี่ (ร้องไห้) ไม่ได้เจอมา 5-6 ปีแล้ว คือช็อกจริงๆ นะ มดดำจะบอกอยู่เสมอว่า เป็นเด็กเดินตามมาช่านะ รู้จักกันเพราะบ้านอยู่ติดกัน ตอนนั้นยังเด็กอยู่เลย”
มาช่า : “ตอนนั้นมดดำยังเด็กมาก แล้วดิฉันออกอัลบั้มไหนเขาจะแวะมาหา แล้วแต่งตัวเหมือนเป๊ะมาหา จนดิฉันคิดว่าน้องคนนี้เขายังไงนะ เขาเป็นเด็กที่แรงๆ มาตั้งแต่เด็กเลย แรงมากจนเราต้องขอ พี่ขอเถอะ แล้วเขาก็ค่อยๆ ดีขึ้น เขาเป็นคนที่ทำอะไรแล้วสุดไปหมด”
มดดำ : “แล้วนางก็เป็นคนตัดขอบให้ เราอยู่กับเขามาตั้งแต่เด็กๆ มีคนถามอยากทำงานกับใครมาที่สุดในชีวิต อ๋อ คนที่มดดำอยากทำงานด้วยคนเดียวเลยคือมาช่า ที่ผ่านมาเราทำอะไรก็จะคิดถึงเขาตลอด ตัวเองมีคำถามตลอด คนเราอยู่ดีๆ เคยเจอกันทุกวัน สนิทกันมาก แล้วห่างกันไป จะโกรธก็ไม่ใช่เพราะเราก็ไม่เคยทะเลาะอะไรกัน แต่วันหนึ่งทุกอย่างมันพาให้เราก็ห่างกัน เลยเป็นคำถามอยู่ในใจ เมื่อกี้ที่น้ำตาไหลเพราะเราโกรธอะไรกันหรือเปล่า”
มาช่า : “(ลูบหลังมดดำ) อย่าได้คิดอย่างนั้น”
มดดำ : “อยู่ๆ คนที่เราอยู่ด้วยกันทุกวัน มาหายไป คนที่เรารู้สึกรักมากๆ มันเป็นส่วนสำคัญของชีวิตนะ แล้ววันหนึ่งเขาหายไป เวลาเราทุกข์ที่สุด ทุกข์แบบที่อยากจะกรี๊ดๆ เราหันมาก็เจอเขา แต่วันหนึ่งมันไม่มีเขาที่เราอยากจะบ้าด้วยได้ เราขับรถไปหาได้ ไปเที่ยวไหน ทำอะไรประหลาดๆ กัน แล้ววันนึงเขาคนนั้นก็หายไปจากชีวิตเรา เมื่อก่อน 7 วันเจอกันทุกวัน”
มาช่า : “มดดำจะตามมาดูช่าทำงานทุกวัน มาบอกว่าพี่ช่า มดดำรักพี่ช่านะ เป็นพี่เป็นน้อง”
มดดำ : “อยากเจอนางเพื่อจะไปบอกแค่นี้แหละ คือเขาจะสอนมดดำจนเราเอามาใช้ถึงทุกวันนี้เลย คือชีวิตเรามันเหมือนลูกบาส เวลามันขึ้น แล้วตกลงมา ตกเจ็บ แล้วเดี๋ยวมันจะขึ้นมาใหม่”