“ครูมืด” ประวัติทรงคุณค่า แต่ไม่ได้เป็นศิลปินแห่งชาติ หลานๆ ลั่นตระกูลไม่หวังสูงเกินตัว อุทิศตัวรักษาศิลปะให้แผ่นดิน (ชมคลิป)

หลานๆ ร่ำไห้ใจสลาย เผย “ครูมืด” เป็นต้นแบบของทุกคน มีความรู้มากมาย หาคนแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว เผยมีประวัติทรงคุณค่าจนหลายคนคิดว่าน่าจะได้ศิลปินแห่งชาติ แต่ตระกูลทองอร่ามไม่หวังสูงเกินตัว ขออุทิศทำหน้าที่รักษาศิลปะให้แผ่นดิน



นับเป็นการสูญเสียอย่างที่สุด สำหรับครอบครัวทองอร่าม กรณี “ครูมืด ประสาท ทองอร่าม” บรมครูโขนไทย เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งปอด ที่แม้วันนี้ครูมืดจะจากไป แต่สิ่งที่ครูมืดทิ้งเอาไว้ข้างหลังมีแต่ความยิ่งใหญ่ของวงศ์ตระกูล โดยในพิธีพระราชทานน้ำหลวงอาบศพ และสวดอภิธรรม หลานๆ ของครูมืด อาทิ กษมา ทองอร่าม, ว่าที่ร้อยตรี เสกสม พานทอง, ว่าที่ร้อยตรี ศิลปิน ทองอร่าม, น้องกีตาร์ จตุรภัทร ดำนิล, ภัทร์สมร ไทยานนท์, เขมณัฏฐ พานทอง และ นฤตย์ ทองอร่าม ได้เปิดใจสัมภาษณ์ต่อสื่อมวลชน

กษมา ทองอร่าม : “พอถึงวันนี้จริงๆ มันค่อนข้าง (นิ่ง) ลุงให้พวกเราไว้เยอะมาก เราจะทำให้ลุงมีความสุขค่ะ ก็บอกลุงว่าขอสืบสานศิลปะและขอเป็นศิลปินให้ชื่อเสียงของลุงคงอยู่คู่กับวัฒนธรรมไทยไปอีกนานแสนนาน คำสอนของลุง ลุงเป็นคนมีวินัย มีความมุ่งมั่นพยายามผลักดันให้ลูกหลานได้สานต่อเรื่องเกี่ยวกับการแสดง”
ว่าที่ร้อยตรี เสกสม พานทอง : “คุณน้าเป็นศิลปินต้นแบบของทุกคน ของหลานๆ น้ามืดความสามารถหลากหลายไม่ว่าจะเป็นการพากย์โขน เจรจาการแสดงตลกรอบด้าน หรือแม้กระทั่งการแสดงละครภาพยนตร์ ละครทีวี แล้วก็มีเบ็ดเตล็ดอีกมากมายที่น้ามืดได้มีความรู้และได้ถ่ายทอดมาสู่นาฏศิลป์ คณะวิชานาฏยสังคีต กรมศิลปากร อาจจะเรียกได้ว่าจะหาคนแบบนี้ได้อีกครั้งก็คงไม่น่ามีแล้วครับ (ร้องไห้) ขอให้ความรู้ที่น้ามืดถ่ายทอดมาสู่องค์กรนาฏยสังคีต กรมศิลปากร ขอให้ศิลปินที่ยังมีชีวิตอยู่ ลูกๆ หลานๆ ทุกคน ได้สืบทอดและดำรงไว้ซึ่งวัฒนธรรมไทยสืบต่อไป น้ามืดเป็นต้นแบบให้กับลูกๆ หลานๆ”

รับประวัติทรงคุณค่า จนหลายคนคิดว่าน่าจะได้ศิลปินแห่งชาติ แต่ตระกูลทองอร่ามไม่หวังสูงเกินตัว ขออุทิศทำหน้าที่รักษาศิลปะให้แผ่นดิน
ว่าที่ร้อยตรี ศิลปิน ทองอร่าม : “คือจริงๆ แล้ว ไม่ต้องฝากฝังครับ มันเป็นสายตระกูลครับ ทองอร่าม ถึงจะเป็นตระกูลใหม่ ที่จริงๆ แล้วลุงมืดเขาเป็นต้นตระกูลที่เกี่ยวกับทองอร่าม ให้ทุกคนรู้จักเกี่ยวกับการแสดงศิลปวัฒนธรรมไทยตั้งแต่อยู่กับปู่เส หรือ อ.นพรัตน์ หวังในธรรม เป็นคนชี้นำน้องๆ ก่อน ต้องบอกว่าคุณพ่อผมและคุณอา มารุ่นผมเจนฯ หลังแล้วครับ ได้ทำงานร่วมกันมาตลอด ลุงมืดถ้าทุกคนไปดูตามประวัติท่านทรงคุณค่ามาก ได้วิชาความรู้ ความสามารถมากกว่าคนอื่นเยอะมาก หลายๆ ท่าน หลายๆ คน ยังคิดว่าท่านน่าจะได้ศิลปินแห่งชาติแล้ว พวกเราทองอร่ามครับ ไม่หวังสูงเกินตัวเลยครับ ขออุทิศทำหน้าที่รักษาศิลปะไว้ให้แผ่นดินเพียงเท่านั้นพอ

ไม่ว่าจะเป็นคุณพ่อผม (อ. เกษม ทองอร่าม) หรือลุงมืดมักจะสอนประจำว่า “รักษาศิลปะไว้ให้อยู่ในแผ่นดิน” (ร้องไห้) บ้านผมอุทิศชีวิตทั้งตระกูล บอกเลยว่าลุงมืดชี้นำ ไม่ใช่แค่พวกเรา ทำไมหลายๆคนในกรมศิลปากรหรือว่าผู้ที่เรียนโขนเรียก “ป๋ามืด” เปรียบเสมือนเป็นพ่อคนนึง ท่านให้โอกาสคน ช่วยเหลือคน ท่านใจดี มีอะไรช่วย เลี้ยงดูกันเป็นแบบครอบครัว อยู่กันมาตั้งแต่ อ. เสรี หวังในธรรม คุณปู่เสและคุณย่า ผมเป็นหลานรุ่นแรกๆ ที่ไปอยู่ ผมสัมผัสมาตลอด ปู่เสเป็นคนโอกาส ผมเห็นเลยว่าการเดินทางตามปู่เสหมด ไม่ว่าจะเป็นการกำกับ การแสดงโขน พากย์ ตลก ทุกอย่างครับ

ถามว่าจะมีอะไรทำให้บุงมืดวันสุดท้ายไหม เดี๋ยวทางสำนักการนาฏยสังคีต กรมศิลปากร ก็จะจัดการแสดงมาเพื่อเป็นเกียรติ เป็นที่ระลึกแก่ลุงมืดในวันพระราชทานเพลิง ส่วนเหลน น้องกีต้าร์ 7 ขวบ ลุงมืดรักมาก เป็นหลานใกล้และชอบเล่นโขน เขาอยู่โรงเรียนจิตรลดา เดี๋ยวโตกว่านี้ก็จะมีชมรมโขน เขาก็อาจจะเข้า ตอนนี้เรียนตัวลิงตีลังกาอยู่ด้วย โตขึ้นเขาก็อยากเป็นเหมือนตามืดของเขา”

จะขอสืบสวนคำว่า “ครูมืด” ให้คงอยู่ตลอดไป
กษมา ทองอร่าม : “ก็จะขอสืบสาน คำว่าครูมืด จะต้องอยู่ยาวตลอดไป ทุกคนเล่นโขน พากย์ เล่นตลก หรือละครทีวีก็แล้วแต่ จะต้องนึกถึงครูมืดค่ะ”