ไม่ได้มีสถานการณ์อะไรให้ต้องเขียนถึง แต่โดยส่วนตัวแล้วผู้เขียนรู้สึกอยู่เสมอว่าถ้ามีโอกาสต้องเขียนถึง ‘คู่เล่าข่าว’ หน้าจอทีวีทั้งสองคนนี้ให้ได้ เหตุผลไม่มีอะไรมากไปกว่าความรู้สึกของหัวใจที่สั่งแล้วสั่งเล่าว่าควรจะเขียนบอกเล่าความในใจให้ได้ อย่างน้อยก็เพื่อจะได้สื่อไปให้ทั้งสองคนนี้รับรู้
กล่าวสำหรับวงการโทรทัศน์บ้านเราทุกวันนี้มีหลายช่อง หลายสถานีนำเสนอการอ่านข่าว การเล่าข่าวทั้งการเมือง บันเทิง เศรษฐกิจ กีฬา วาไรตี้มากมายหลายแขนง เอาเป็นว่าช่วงเวลาก่อนไก่โห่ถึงดึกดื่นค่อนคืนก็มีรายการประเภทนี้เสิร์ฟผ่านหน้าจอให้เลือกกดรีโมทกันตามใจชอบ
ผู้เขียนเองเป็นคนดูโทรทัศน์ไม่มากนัก ทว่าหลักๆ ที่ดูบ่อย ดูหลายช่องต้องบอกว่า ‘ดูข่าว’ เป็นส่วนใหญ่ แต่ดู ‘คู่เล่าข่าว’ คู่ไหน – ช่องไหน ก็ไม่บังเกิดความรู้สึกชื่นใจเหมือนคู่ของ ‘กำภู – รัชนีย์’ ทางช่อง 9 อสมท.
ที่รู้สึกชื่นใจ ถูกใจ อบอุ่นใจ ยิ้มในใจ ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ นอกจากความเป็นธรรมชาติของสองพิธีกรที่นำเสนอทั้งเนื้อหาสาระผสานเข้ากับตัวตนของตัวเองอย่างกลมกลืน เหมาะเจาะ พอดิบพอดี ดูวันไหน ช่วงเวลาใด เผลอทีไรก็พบว่าตัวเองยิ้มไม่หุบอยู่คราวนั้น
ที่ยิ้มไม่หุบ หรือบางครั้งหัวเราะหึหึ หาใช่เพราะคุณกำภูและคุณรัชนีย์ แสดงตลก แต่ด้วยความเป็นธรรมชาติ เป็นความจริงจากตัวตนของคนทั้งคู่ต่างหากที่ทำให้ตลอดเวลาแห่งการฟัง – การดู รายการของคู่นี้มีความรู้สึกว่าเคมีตรงกับผู้เขียนมากกว่าคู่อื่นๆ ช่องอื่นๆ ทั้งเรื่องการหยิบประเด็นข่าวแล้วตบแก๊ก ส่งมุก แหย่ ยั่ว ปล่อยไก่ ดูไปแล้วรู้สึกในใจว่ามันเป็นความจริงที่ไม่ได้เสแสร้งแกล้งกระทำ
สัปดาห์ก่อนนั่งรถไปกับเพื่อนอดีตนักข่าวหนังสือพิมพ์หัวสีบานเย็น ช่วงหนึ่งคุยกันถึงเรื่องรายการข่าวในโทรทัศน์ จู่ๆ เพื่อนเอ่ยชื่อ กำภู – รัชนีย์ ระบุว่านี่เป็นคู่อ่านข่าวที่เขาชอบมากที่สุด
เขาอธิบายว่าทำไมจึงชอบและเป็นแฟนคลับ กำภู – รัชนี เสมือนหนึ่ง ‘ลอกการบ้าน’ ไปจากผู้เขียนชนิดไม่มีข้อไหนตกหล่น เว้นข้าม
อย่างที่เขียนบอกไว้ตั้งแต่ตอนต้น คือไม่มีสถานการณ์ใดๆ ให้เขียน เพียงแต่ใจสั่งมาว่าถ้ามีโอกาสต้องเขียนชื่นชม กำภู – รัชนีย์ สองพิธีกรบ้านๆ ที่ทะยานเหนือทุกแบรนด์บนห้างหรูอยู่ในความรู้สึกของผู้เขียนตลอดเกือบสิบปีที่ผ่านมา
อ้อ! เพิ่งรู้ว่า คุณรัชนีย์ สุทธิธรรม เคยทำงานที่หนังสือพิมพ์ผู้จัดการรายวันด้วย ถึงว่า เจ๋งจริงๆ
