“แซน” สาบาน พูดเรื่องจริง “แตงโม” ฉี่ท้ายเรือก่อนพลัดตก บอกไม่ได้ยินแม้แต่เสียงแตงโมกรี๊ด ถ้าเห็นตนโดดน้ำไปช่วยแน่ แต่ไม่เห็นแม้แต่ร่องรอยสิ่งมีชีวิตในน้ำ ไม่รู้จะพูดยังไงให้คนเชื่อ เผยแพนิค รู้สึกผิดที่ช่วยแตงโมไม่ได้ ส่วนเหตุไม่สลดเพราะคิดว่าอีกฝ่ายยังไม่จากไป ยอมรับความจริงไม่ได้ด้วยซ้ำว่าแตงโมจากไป วอนเห็นใจ อาจดูไม่สลด ไม่เสียใจ แต่อย่าโจมตีด้วยคำพูดที่ทำร้ายจิตใจกันเลย ขอโทษคุณแม่ของแตงโมที่ดูแลอีกฝ่ายไม่ดี
ออกมาไลฟ์สดในอินสตาแกรม ชี้แจงกรณีอยู่ในเหตุการณ์ “แตงโม นิดา พัชรวีระพงษ์” พลัดตกเรือจนจมน้ำเสียชีวิต ซึ่งถือว่าเป็นคนสุดท้ายในนาทีชีวิตแตงโม ขณะที่เพื่อนร่วมแก๊งสปีดโบ๊ตต่างนำดอกไม้ไปขอขมาคุณแม่สาวแตงโม โดย แซน วิศาพัช มโนมัยรัตน์ ยืนยันว่าตอนที่เกิดเหตุแตงโมไปปัสสาวะท้ายเรือจริง และเหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วมาก จนไม่สามารถห้ามได้ทัน และรู้สึกผิดถึงทุกวันนี้ที่ช่วยเพื่อนไม่ได้ พร้อมยันพูดเรื่องจริง ให้สาบานก็ได้
โดยแซนเปิดใจว่า ไม่ได้คิดว่าเขาจะตกลงไป ตอนที่เขาเดินมาทำธุระตรงนั้น แตงโมเดินมาบอกว่าจะปัสสาวะแล้วก็นั่งลงไปเลย วันนั้นตนก็ดื่มไปนิดหน่อย อาจจะขาดสติไปบ้าง ไม่ได้ไปโฟกัสกับการที่เขาทำธุระส่วนตัว เลยเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น
ที่พูดในรายการ จนไม่ได้โกหกเลย ต้องขอโทษพี่ๆ กู้ภัยด้วยที่มีกิริยาไม่เหมาะสม เพราะตกใจจริง ๆ เพื่อนตกน้ำ ทำให้แพนิค จิตไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ถ้าเห็นว่าเขาอยู่ ไม่มีทางที่แซนจะไม่ช่วย ยังไงตนก็ต้องโดด แต่ไม่เห็นร่องรอยน้ำกระเพื่อมเลย ก็ไม่รู้จะทำยังไง ณ เวลานั้น ได้แต่ตะโกนขอความช่วยเหลือจากหน่วยงานต่างๆ ตนพยายาม ติดต่อทุกกู้ภัยที่สามารถติดต่อได้ ทุกหน่วยงานที่สามารถติดต่อได้
ตนเห็นแตงโมตกลงไป แล้วตะโกนให้หยุดเรือ ไม่ถึง 30 วิ ก็วนเรือกลับมาเลย แต่ไม่เห็นแตงโมแล้ว แซนพยายามดูตามผิวน้ำว่ามีร่องรอยกระเพื่อมไหม ก็ไม่เห็นจริงๆ
ตนก็ไม่แข็งแรงขนาดนั้นทางจิตใจ พูดไม่ค่อยเก่งเวลาอยู่หน้ากล้อง ส่วนเรื่องแผลบนแขน ไม่มีรอยข่วน ไม่รู้ประเด็นนี้เอามาจากไหนกัน ตนกับโมไม่ได้มีเรื่องทะเลาะกัน เกลียดกัน รู้จักกันมา 10 กว่าปี เจอกี่ครั้งก็ยังรู้สึกสนิทใจ รักกันเหมือนเดิม ไม่มีทางเป็นไปได้เลย
ตนต้องขอกราบขอโทษคุณแม่แตงโมและครอบครัวที่ดูแลโมไม่ดี วันนี้ยังเสียใจมาก วันนั้นอาจจะละเลยไป เลยทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนั้น รู้สึกผิดจริงๆ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ไม่ได้ออกมาโกหก แค่อยากให้มองจากมุมของตนบ้าง ถ้าเป็นเพื่อนคุณตกลงไปตรงนั้น ณ เวลานั้น พวกคุณอาจจะเป็นเหมือนตนก็ได้ ไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มยังไง ช่วยเหลือยังไง
ตนกลับช่วงตี 2 - 3 แซนใช้เวลาหา 2-3 ชั่วโมงแล้ว แล้วตนก็เจ็บตาเลยไปนั่งข้างหลัง คิดว่ากลับมาพักก่อนดีกว่า พอมีแรงไว้ค่อยกลับไป วันรุ่งขึ้นตนก็ป่วย ต้องขอโทษจริง ที่ไม่ได้กลับไปช่วยหา และตนก็ไม่ได้กลับไปหาทนาย จนถึงวันนี้ตนก็ไม่มีทนายเลยด้วยซ้ำ บนเรือมีเสื้อชูชีพแต่เห็นตอนหลังแล้ว ต้องขอโทษทุกคนที่ไม่ออกมาพูดให้เร็วกว่านี้ ไม่รู้ว่าจะออกมาพูดดีไหม แต่อยากให้ทุกคนรู้ว่าตนจริงใจ ส่วนที่ดูไม่สลดเลย คือคนเราไม่จำเป็นจะต้องแสดงออกทางสีหน้าทุกอารมณ์ก็ได้ อยากให้ลองปรับมายด์เซ็ตดู ตนไม่ใช่คนเลวร้ายอย่างที่ทุกคนคิด
แตงโมตกด้านข้าง ตอนที่โมจะพยายามพยุงตัวลุกขึ้น ชุดอาจจะเปียกน้ำ เลยดึงขาแซนด้วยน้ำหนักที่แรงพอสมควร ก็บอกว่ากูขอตั้งหลัก เลยหันไปข้างหลัง โมก็ปล่อยแล้ว พยายามโผไปเกาะตรงกาบเรือแล้วก็พลิกตกลงไป พอตกลงไปปุ๊บแซนก็กรี๊ดตะโกนเลยค่ะว่าโมตกน้ำ เรือก็เลยวกกลับไปตรงที่คิดว่าโมตกน้ำ แต่ก็ไม่เห็น ไม่มีร่อยรองของสิ่งมีชีวิตในน้ำเลย ขอแค่เห็นร่องรอยของโม แซนมั่นใจว่าแซนกระโดด
คืนนั้นโมเงียบมากค่ะ ไม่มีเสียงเลย ตอนที่อยู่บนเรือตอนที่เสียหลัก โมยังไม่ร้องไม่กรี๊ดเลย แซนโทร. แจ้งกู้ภัยทันทีเลยหลังจากที่วนกลับไปแล้วไม่เจอ โทร. ไปทุกหน่วยเลย แซนพยายามสุดความสามารถแล้วจริง ๆ ตอนที่โมตกลงไปเรือไม่ได้ขับแรงมาก ไม่ได้หวาดเสียว แซนประมาทไม่ได้ช่วยดูโม
แซนไม่รู้ว่าเขาจับขาแซนกี่มือ ตอนนั้นนักข่าวขยี้ถาม เราก็นั่งเล่นมือถือไม่ได้โฟกัสตอนเพื่อนทำธุระส่วนตัว ไม่ได้บิดเบือน ก่อนโมเดินมาแซนนั่งเล่นมือถืออยู่ พอโมเดินมาฉี่แซนก็ยังนั่งเล่นมือถืออยู่ จนโมจับขาถึงวางมือถือแล้วหันหลังหาที่เกาะยึด เพื่อให้โมจับขา แล้วบอกให้โมอยู่นิ่ง ๆ แต่โมก็ปล่อยมือโผไปกาบเรือ ถ้าจับโมถึงแซนก็จับเขาแล้ว มันไม่มีใครอยากให้เกิด ต่อให้ไม่ใช่เพื่อนเราก็ต้องจับ
มันมีอะไรแปลกหลายอย่างมาก ตกเรือเขาไม่ร้องเลย ส่วนเรื่องขาเขาโดนอะไรแซนไม่ทราบเลย เพราะเรือไม่หยุดเรือวิ่งต่อ ถ้าโดนใบพัดเขาต้องตกตรงกลาง แต่โมเขาตกลงไปฝั่งริม เรือขับไม่เร็ว คืนนั้นมืดมาก ระยะไม่ถึง 10 เมตรก็มองไม่เห็นกันแล้ว
ไม่รู้จะพูดยังไงให้คนเชื่อ แซนสาบานก็ได้ เรื่องที่พูดวันนี้เป็นเรื่องจริง ระยะไม่ถึง 10 เมตรก็มองไม่เห็นแล้ว มืดจริงๆ ตอนนี้แซนขอโทษโม ที่ช่วยโมไว้ไม่ได้ รู้สึกผิดจนถึงตอนนี้
ตอนแรกที่ไม่สลดเพราะไม่คิดว่าโมจากแซนไปด้วยซ้ำ แซนยอมรับความจริงไม่ได้ด้วยซ้ำว่าโมจากไปแล้ว เพิ่งจะเห็นกันตอนนั้น ตรงนั้น อยู่ดีๆ ตกลงไป ไม่คิดว่าเขาจะไม่กลับขึ้นมาอีก แซนก็เสียใจกับสิ่งทีเกิดข้น
อยากขอร้องทุกคน ว่าบางทีดูไม่สลด ไม่เสียใจ อย่าโจมตีด้วยคำที่ทำร้ายจิตใจแซนเลย เพราะตนเสียใจจริงๆ สุดท้ายตนขอโทษคุณแม่ของโมอีกครั้ง ที่ดูแลลูกคุณแม่ไม่ดี ขอโทษพี่กู้ภัยด้วย วันนั้นแซนตกใจและช็อกจริงๆ แซนขอโทษค่ะ
